De ’99 en de ’42 zijn er niet meer. Het najaar betekende voor hen einde verhaal. Ze droegen wonderlijke namen die ik verzonnen had toen ze nog bij moeder in het ei zaten. Jolly en Piranja; twee doffers die nestbakken naast elkaar bewoonden. De 99 stamde uit mijn enige kweekkoppel en was een flink uit de kluiten gewassen Schalie en z’n donkerkras – buurman kon je een klein onderdeurtje noemen. Hij was een halve Belg. Vloog als jong kop van Etampes en Bourges; een belofte voor de toekomst dus. Z’n vader kwam uit Lier.
Die Piranja en Jolly hadden altijd ruzie. Ze vlogen in elkaar ’s bak, nesten overstuur, eieren kapot, jongen met bebloede koppen. kortom doffe ellende! Misschien was ‘t geen toeval en kwam het door die namen.
Schalie 99, Jolly, was een beer van een duif. Als jong en jaarling presteerde hij aardig, maar had daarna besloten dat snel naar huis vliegen niet interessant genoeg was. Ook in de reismand maakte hij onenigheid. Natuurlijk met z’n buurman als die in dezelfde box zat. De 42 kwam dan met dichtgetimmerde ogen thuis, zat dagen te treuren en moest weken thuisblijven voor herstel. Na ‘t inkorven zat de Piranja steevast bij het klepje met de teller en pikte naar iedere duif die ingemand werd. Daarbij haalde hij flink uit naar Theo die de duiven inkorfde. Die riep dan: ’ wat een ellendeling is die duif.’ Ook in de mand ging mijn ’99 als een beul te keer. Aan het eind van het jaar had ik genoeg van die strubbelingen.
De twee moesten de laan uit. De een was een vechtjas en de ander liet zich altijd op z’n kop zitten; zwak en sterk op de verkeerde manier. De ruziezoekende buren waren vanzelfsprekend niet de enige duiven die weg moesten. Net als andere melkers, ontkom ook ik niet aan soms drastisch selecteren. Aan het einde van het jaar verdwijnen er zo meer duiven van de hokken dan er in een heel seizoen verspeeld worden. Daar heb ik gemengde gevoelens bij. We moeten bijvoorbeeld niet teveel krokodillentranen janken na zogenaamde rampvluchten met jong en oud. Wie met duiven speelt verliest duiven en wie er teveel heeft reduceert zijn hokbestand.
In bak 1 en 2 is de rust inmiddels weergekeerd en zitten dit jaar duiven met andere namen en ringnummers, want een beetje bijgelovig ben ik wel.
©.c.u
Recente reacties