Allereerst voor iedere lezer: De Allerbeste Wensen voor 2022 in een zo goed mogelijke gezondheid. Verder hoop ik dat we een mooi en goed duivenjaar mogen hebben met elkaar en voor elkaar. Dat we als duivenliefhebbers opbouwend bezig mogen zijn en dat we samen de sport op een gezellige manier mogen beleven. Dat betekent bijvoorbeeld dat we elkaar de successen gunnen die worden behaald en dat we met elkaar praten en niet over elkaar. Nu verkeren wij in de gelukkige omstandigheid dat mijn vader en ik duivenliefhebbers om ons heen hebben die elkaar helpen en steunen en die elkaar iets gunnen. Natuurlijk wil iedereen van elkaar winnen en dat hoort ook zo. Daarom doe je in de voorbereiding je uiterste best, zodat je de ander kunt verslaan. Als dat achteraf niet zo blijkt te zijn, dan feliciteer je de ander uit de grond van je hart. Dat is hoe we onze sport horen te beleven. We gaan daarvoor in 2022.
De veiling tbv Het Marathonduivenjournaal
Een paar dagen na de Kerstdagen liep de veiling tbv Het Marathonduivenjournaal af. De opbrengst was goed te noemen. De kosten zijn weer gedekt die het afgelopen jaar zijn gemaakt en daar ben ik dankbaar voor. Schenkers en kopers … enorm bedankt en natuurlijk mijn vrienden die geholpen hem met de verzameling van de bonnen! Het Marathonduivenjournaal gaat het 8e jaar in en is uit hobby geboren en zal als een hobby doorgaan. Ik ben blij dat Romy om de paar maanden haar belevenissen met ons deelt. Ik hoop dat meer liefhebbers zich daarvoor aanmelden (als je een gezellig stukje kan schrijven, stuur me een mailtje). Ineke heeft het verschillende keren gedaan in het verleden. Ze heeft een drukke periode achter de rug. Dar respecteer ik. Ik hoop dat ze in 2022 weer een paar keer inspiratie vindt om dit aan ‘het papier’ toe te vertrouwen. Dat geldt natuurlijk ook voor Joep.
In de veiling zaten ruim 20 zomer- en late jongen. Bijna al deze jonkies hebben bij ons in Veenendaal gelogeerd en inmiddels op een enkele duif na opgehaald. Als zo’n jonkie wordt opgehaald, is er soms tijd voor een leuk gesprek. Dat was (zonder iemand tekort te doen) heel gezellig. Ze heb ik enkele uren zitten praten met twee Franse liefhebbers. Nu komt mijn Frans niet veel verder dan enkele woordjes, maar samen met Google Translate konden we een aardig gesprek voeren en kon ik zijn vragen beantwoorden. Eén van deze Franse liefhebbers keurde de duiven vooral op de aanwezigheid van sterke soepele spieren. Op zich niet verkeerd, maar dat is bij mij niet het enige belangrijke bij een marathonduif. Hij kreeg wat duiven in de hand die bij ons op de afstanden van 900 tot 1.100 km prima uit de voeten kunnen en kopprijzen hebben gespeeld. Hij was bang dat deze duiven geen Barcelona konden vliegen. Mijn vraag aan hem was: ‘Bij mij of bij jou?’ Hij zei: ‘Bij mij.’ Hij woont in de buurt van St. Quentin en bij wind achter en een lossing op tijd, zou hij een duif in de avond moeten kunnen klokken op Barcelona en anders de ochtend erna vroeg. Ik zei hem dat bij ons Narbonne 1.000 km is en dat Barcelona dat bij hem niet haalt. Ik adviseerde hem zijn stelling voor zijn afstand aan de kant te leggen en niet alleen op zoek te gaan naar sterke taaie duiven, maar ook op zoek te gaan naar duiven die lang een knappe snelheid kunnen aanhouden. Nu had hij een duif gekocht van een liefhebber die twee vluchten van rond de 1.050 km nationaal had gewonnen en die verschillende kopduiven kort in de stamboom van deze liefhebber had staan. Dus de start met ‘dit soort wat snellere duiven’ was gemaakt. Later bedankte hij mij, via een mailtje, voor mijn verhaal waardoor hij zijn zienswijze wat heeft kunnen aanpassen. Graag gedaan.
Verder vond ik het heel grappig dat een paar liefhebbers een duifje van de veiling hadden gekocht en zich afvroegen wat voor samenspel Het Marathonduivenjournaal eigenlijk was. Ik moest hen uitleggen dat Het Marathonduivenjournaal een internetmagazine was die allerlei verslagen, columns e.d. publiceert over de marathonduivensport. Dat nieuws betekent in ieder geval twee nieuwe lezers erbij. Welkom!
Wat kan u op Het Marathonduivenjournaal verwachten?
De komende maand ga ik nog twee veilingen promoten. Dat is die van Wim Gielen en de laatste van de kleinkinderen van de Carteus Giant, een dochter van onze Barcelona-doffer en een zoon van de 1e Nationale Asduif van Agen 2019-2021 van onszelf. Natuurlijk gaan de rubrieken over De Toppers van het seizoen 2021 en ‘Hoe is het nu met ..?’ door. Verder liggen er nog reportages op de schap over Verweij-de Haan (de laatste delen), Gert Krab (de tweede helft), Piet Westerlaken, Gebr. Dekker en Henk Wegh. Na de publicatie van deze reportages hoop ik nog verschillende nieuwe reportages te maken voordat in juni het marathonseizoen weer losbarst. Heeft suggesties voor onderwerpen wat in een column kan worden behandeld, mail mij gerust.
Ik wil u vragen nieuwe Toppers op te sturen. Een topper is pas echt een Topper als deze duif een prijs 1:100 heeft gevlogen in 2021 of meerder 1:50 in de laatste seizoenen op de marathonvluchten. Heeft u die op het hok zitten … stuur een mail naar marathonduivenjournaal@gmail.com. Dit mailadres kunt u ook gebruiken voor goede andere ideeën.
Tot Slot
Voor nu zeg ik: geniet van onze gezamenlijke hobby … achter het huis (of in een volkstuin), melk gezellig met elkaar (in alle veiligheid in en om het huis of door de telefoon). Tot slot wens ik u een inspiratievolle voorbereiding op de kweek!
Recente reacties