De afgelopen twee weken zijn we heerlijk op vakantie geweest naar Terschelling. Lekker relaxed geleefd in een rustige omgeving met een mooie natuur en uitgestrekte stranden. Het weer was heel goed en collega’s dachten dat ik naar Aruba of Bonaire was geweest … zo bruin was ik geworden en dat terwijl ik daar niet voor ga liggen of zo. Toen we thuiskwamen, had ik na een paar dagen een leermomentje … … In de ledenadministratie van de NPO moet mijn mobiele nummer bekend worden. In de vakantie hadden drie liefhebbers tevergeefs naar ons gebeld, omdat ze een duif hadden opgevangen. Was mijn mobiele nummer tevoorschijn gekomen na het intoetsen van het ringnummer, dan had ik mijn vader kunnen inlichten en die had dan deze duiven op kunnen halen. Nu heeft er een duif een week gelogeerd in Hilversum, eentje een week in Ede en eentje twee weken in Zwolle.

 Eerst getekende van Perpignan
Na een mooi ZLU-seizoen zijn we op de laatste vlucht weer met de voeten op aarde gezet. Perpignan verliep tegenvallend. De meeste duiven druppelden op zaterdag en zondag en later in de week toch naar huis, behalve een onervaren doffer, een oude doffer van 2011, die vorig jaar twee mooie resultaten had neergezet én onze eerst getekende: ‘De Blauwe 81.’ Deze doffer ging tegen onze principes voor de derde keer mee. Hij leek zo mooi dat we het nog wel een keer met hem aandurfde. Hij had twee mooie prijzen behaald op Agen en vooral Marseille en leek er dus weer klaar voor. Dat bleek een misvatting … Perpignan werd een hele zware vlucht en dat brak ‘De Blauwe 81’ op. Dinsdag na Perpignan zag een jonge mede-duivenliefhebber hem lopen vlakbij een snackbar tussen Ede en Veenendaal, hemelsbreed 2 km van het hok. Hij kon onze duif zo pakken en zocht op de NPO-site van wie hij was en kwam bij ons uit. Tevergeefs belde hij naar mijn vaste nummer … wij zaten immers op Terschelling. Maandagavond (6 dagen later) kreeg hij mij te pakken en via duivenvriend Ben van Holland ‘ zit onze ‘Blauwe 81’ weer in het hok. Sterk vermagert, maar wel vrolijk koerend.

‘De 38’ van 2012
Op vrijdag viel er een opvangkaart op de mat. Er was een oude doffer opgevangen in Zwolle door Gerrit Jan van Vilsteren, een gekende marathontopper. Ik belde hem direct op. Ze hadden ‘de 38’ bij hem gebracht. De oude doffer van 2012 liep langs de weg en de mensen waren bang dat ze hem dood zouden rijden. ‘De 38’ won in 2014 een mooie prijs op Bergerac ochtendlossing en deed dat dit jaar dunnetjes over op Agen. Hij was één van onze favorieten op Narbonne. Terwijl drie andere duiven van ons vroeg op de uitslag terug te vinden waren, bleek hij de verkeerde route genomen te hebben om tenslotte uitgeblust in Zwolle langs de straat gevonden te worden. Wederom een wandelaar !!! We waren blij dat hij terecht was. Ik vroeg Gerrit Jan, waarom hij deze duif via de NPO opgaf en in mijn achterhoofd wist ik het antwoord al: ‘Jaco, ik heb je diverse keren en wel twee weken lang proberen te bereiken en ik dacht: die is op vakantie. Dan maar via de NPO, dan vindt iemand die opvangkaart wel.’ En dat gebeurde dus. Ik op zaterdagochtend via Hilversum en ’t Harde (daar zaten twee jonge duiven, die opgevangen waren en waarbij de sportieve liefhebber ook een week lang de moeite had genomen mij te bereiken) naar Zwolle toe om onze ‘38’ weer naar huis te halen.

3e nat St. Vincentedited

Gerrit Jan van Vilsteren uit Zwolle
Toen ik bij Gerrit Jan voor de deur stopte, hielp hij andere mensen om de auto in te laden, voordat die hun reis verder konden vervolgen. De mensen reden weg en ik stapte uit nadat ik mijn spullen bij elkaar gepakt had en Gerrit Jan riep direct: ‘Een bekend gezicht.’ ‘Dat zie ik op het moment ook,’ zei ik terug. Als je dan bij een liefhebber belandt, die goed met de duiven speelt en die ik ook dit jaar een paar keer heb genoemd in mijn columns met een vroege duif en leuke series, dan neem je even de tijd om met elkaar kennis te maken. Het werd een gezellig uurtje. Samen even de hokken in en toen liet deze kampioen mij zijn 3e nationaal St. Vincent zien. Natuurlijk heb ik daar een foto van gemaakt en deel ik dit met de lezers van Het Marathonduivenjournaal. Het is een plaatje van een duif … een mooie bonte duivin uit een koppel duiven bestaande uit een duif van Cor de Heijde en een duif wijlen Ton Bollebakker uit Laren. Gerrit Jan kocht het duifje van Ton Bollebakker op de algehele verkoop na zijn plotseling overlijden. Iemand adviseerde hem een topper te kopen in plaats een viertal subtoppers. Dat heeft hij gedaan en dat is mooi uitgepakt. ‘De 950’ van 2010 is er een fantastisch kind van en uit deze koppeling komen meerder goede duiven en ook de kleinkinderen doen het al goed. ‘De 950’ won een jaar eerder ook al de 73e nationaal Cahors tegen bijna 8.600 duiven. Bedankt voor het opgeven van ‘onze 38,’ Gerrit Jan en leuk om even bij je duiven te kijken en om met jou kennis te maken. Succes met de duiven en tot een volgende keer.

jaco-handtekening