Twee jaar geleden bedacht Sil van Vliet voor zichzelf om eens een jaar ZLU te gaan spelen. Kijken of zijn duiven die vluchten goed aan zouden kunnen. Dat jaar verliep wonderbaarlijk goed. Een goede reden om voorlopig deze vluchten te blijven spelen. In 2023 had Sil op de Internationale Vluchten wederom een goed seizoen. Als ik dat zo neerschrijf, besef ik me dat dit een understatement van grote omvang is. Sils duiven vlogen veel vroege prijzen bij elkaar en een mooi aantal prachtige kampioenschappen in groot verband. Een goede reden om een verslag te maken met Sil over het seizoen 2023 en de goede duiven voor te stellen die hem de successen brachten in het afgelopen seizoen.
De liefhebber
In het begin van de periode dat ik met Het Marathonduivenjournaal bezig was, deed ik in de winter na de veiling op internet nog een slotveiling in het clubgebouw van de postduivenhoudersvereniging van Soest… de zogenaamde Marathonduivenjournaaldag. In één van de eerste jaren zat er een tiener in de zaal, die heel leergierig was en zo’n evenement wel leuk vond. Hij vroeg of hij een keer bij me langs mocht komen en combineerde dat met een bezoek in Ede … bij Ben van Holland. Ik vond dat natuurlijk prima. Ik heb Sil leren kennen als een bescheiden liefhebber, die geniet van zijn duiven en de duivensport … zonder bla-bla. Wat ik persoonlijk grappig vind, is het feit dat Sil kijkt naar de kwaliteit van de duiven. Hij is niet ‘naam-ziek’. Dat komt niet zo heel vaak meer voor. Zijn beste duiven komen van liefhebbers die landelijk niet zo bekend zijn, maar wel kwaliteit herbergen. Dit schreef ik vorig jaar ook al in de inleiding van de reportage, maar ik wilde het er zeker en vast in laten staan. Hoeveel liefhebbers zijn er niet ‘naam-ziek’ en kijken niet naar de prestaties van de duiven die ze aanschaffen of in ieder geval de vlieg- en/of kweekprestaties van de ouders. Ik hoop van harte dat als mensen dit lezen, geen geld meer weggooien met zinloze aankopen, waar de prestatieduiven in de 4e en 5e generatie zitten en de rest slechts ‘naam’ is. Sil is het ‘levende bewijs’ dat het gaat om de kwaliteit van de duiven als je wilt gaan presteren.
Nu weer terug naar Sil zelf. Niet veel later na onze kennismaking maakte Sil een prachtige uitslag op St. Vincent 2020. Tegen bijna 3.000 duiven pakte hij de 7e, de 9e en de 23e prijs. Hij had 10 duiven mee en 7 duiven hadden prijs die dag.
Wie is deze jonge topper? Sil van Vliet is inmiddels (nog pas) 25 jaar. Als je naar zijn leeftijd kijkt en naar de leeftijd van een groot deel van de duivenliefhebbers, zou hij bij wijze van spreken nog ‘in de luiers’ zitten, maar daarentegen doet hij wel iedereen ‘de baard af’. Duivensport is niet leeftijd gebonden en als je serieus met onze hobby bezig bent, dan kun je kampioen zijn op jonge leeftijd, maar ook als hij je de leeftijd hebt om ‘bejaard’ genoemd te kunnen worden.
Sil woont vanaf zijn geboorte in het Zuid-Hollandse Ter Aar. In het polderlandschap van Het Groene Hart. Wat doe je in het dagelijks leven, Sil? Onze topper vertelt: ‘Ik werk bij het Hoogheemraadschap van Rijnland. Dit is het plaatselijke waterschap en is vergelijkbaar met een gemeentelijke en provinciale organisatie. Alleen dan gaan wij over het afval en oppervlaktewater. Ik werk daar in de buitendienst en ben beheerder van gemalen, stuwen, inlaten (plekken waar je water in laat om het water op peil te houden) en watergangen in de regio Nieuw-Vennep.’
Hoe ben je in de duivensport terecht gekomen? Sil: ‘In mijn familie zitten al heel lang duivenmelkers. Ik ben ze voornamelijk gaan houden, omdat mijn vader en broers ze al hadden. De eerste duiven waren vooral krijgertjes van liefhebbers uit de buurt. Later heb ik vooral veel duiven van Ben van Kempen gekregen.
Ben was regionaal een goede liefhebber. Af en toe een mooie nationale uitschieter, maar niet bijster bijzonder. Dat was een liefhebber die ook in Ter Aar woonde en op de marathon vloog. Ben had de meeste duiven van Jan Schreurs en Dick Pennings en hij had er enkelen van Dick van Dam uit Zegveld. Na Bens overlijden heeft Sil er 15 meegenomen. Daar zaten 4 goede verervers bij.
Sil vertelt: ‘Naar ‘rassen’ kijk ik niet. Op dit moment heb ik een goede kweekdoffer zitten: ‘De Elfpenner’. Deze doffer komt van Jan Lases uit het nabijgelegen Noorden. Die geeft veel goede jongen met verschillende duivinnen. De laatste jaren probeer ik elk jaar een paar nieuwe duiven te kopen voor op de kweek. Vaak zijn dat dan duiven uit bijzondere vliegers of kwekers. Zo heb ik twee kinderen van de 1e internationaal Bordeaux van Jac. van de Bosch uit Hengstdijk. Verder zit er nog een duivin van AP Overwater uit zijn 1e nationaal Dax, een duif van Bennie Homma uit de 1e nationaal Bergerac en een duivin van Tim Hage … nog via Ben van Kempen.’
Over de hokken vertelt Sil: ‘Ik had tot het seizoen 2023 een zolderhok van ongeveer 8 meter. Ik heb vorige winter wel een nieuw hok gebouwd, maar in 2023 heb ik nog op het oude verblijf gevlogen met de overjarige vliegers. Op Agen en Narbonne is er op het nieuwe hok van 14 meter met de jaarlingen gevlogen. Oude zolderhok is nu leeg. Het nieuwe hok is een verblijf met een open voorkant … het bekende doossysteem.’
… wordt vervolgd …
Recente reacties