U bent begonnen met het lezen van het laatste Deel van het verslag over de duivenprestaties van Sander Dijkema uit het Zeeuwse Wemeldingen van het laatste seizoen 2022. Deze liefhebber speelt nog niet zo lang op de Internationale Vluchten van de ZLU. Sterker nog … hij heeft nog geen 10 jaar postduiven. U heeft al veel over Sander en zijn duiven kunnen lezen: De verzorging de beste duiven, de opbouw van het seizoen. Hoe was zijn start met de duiven enz. enz.
Vanaf het eerste jaar boekten zijn duiven al successen en dat is de jaren erna alleen maar uitgebouwd. Zijn eerste vaasje won Sander in zijn debuutjaar 2019 op Agen. Daarna werd zijn hokbestand sterker, zowel in de lengte als in de breedte, en dit mondde uit in een geweldig seizoen 2022. Wat hij in dit afgelopen seizoen met zijn marathonduiven presteerde, is geweldig. Genoeg redenen om hier eens uitgebreid samen met Sander op terug te blikken. Hieronder gaan we door met het laatste deel van dit verslag …
Komend seizoen
Ga je dingen anders aanpakken het komende seizoen ivm het vorige seizoen? Sander: ‘Na zo’n seizoen ga je weinig dingen anders aanpakken denk ik. Het enige is misschien: iets eerder de verduistering wegpakken. De duiven van Pau zitten de afgelopen 2 jaar niet lekker genoeg naar m’n zin. Voor de rest doe ik niet veel anders. Genieten en als de echte vluchten voor mij beginnen gaan we gasgeven. Eén jaar nog keihard proberen te knallen op het huidige adres is voor mij de grootste doelstelling.’
De gehele accommodatie
De Beleving
Hoe beleef je de duivensport? Sander: ‘Zeer intens … vooral in het seizoen. In de winter kan ik het ondertussen wat meer loslaten, maar in de zomer wil ik er staan en doe ik er alles aan om het maximale te bereiken. Soms gaat dit wel tot aan het extreme toe, maar zolang het maar 7 weken op de tanden bijten is, is dit goed te doen. Wel kijk ik er heel nuchter naar, als een vlucht minder is verlopen, zal ik eerst bij mezelf kijken. Ondanks dat afgelopen seizoen super was, beginnen we allemaal weer op nul. Zo zijn de kansen voor iedereen weer gelijk.’
Is je gezin betrokken bij uw hobby? Sander: ‘Niet bijzonder veel. Mijn vader, waar ik nu nog bij woon, vindt het leuk dat ik zo’n intense hobby heb. Hij zal af en toe wel eens wat erover vragen, maar meer niet. Mijn vriendin Tessa is wel echt mijn steun en toeverlaat hierin. Ook zij zet me af en toe weer lekker nuchter terug op de wereld. Wel groeit ze er steeds meer in en helpt ook af en toe zeker met de duiven loslaten of binnenroepen.’
Heb je andere liefhebbers waar u mee samenwerkt? Zo ja, wie? Wat doet u samen? Sander: ‘Met Carlo Gyselbrecht heb ik een samenwerking. Ik test duiven voor hem uit. Verder nog niet veel. Wel komen er weer een aantal duifjes van Jacky de Bruine hierheen. Met hem heb ik regelmatig contact. Verder doe ik veel zelf en op mijn eigen. Dit, omdat ik een vrij eigen mening over alles heb en als mensen zeggen dat ik het niet moet doen … doe ik wel.’
Wat is er zo mooi aan de duivensport? Sander: ‘De omgang met de duifjes en het klaarmaken voor de vluchten. Eigenlijk vind ik alles wel leuk. Ook het jonge duivenspel wat bij veel fondliefhebbers maar een beetje word gezien als een noodzakelijk kwaad, vind ik geweldig. Om die jongen dan wekelijks te lappen en gewoon een leuk prijspercentages te draaien, tussen de programma-mannen, is iets geweldigs.’
Wat kan er beter in de duivensport? Sander: ‘Minder afgunst … we hebben elkaar hard nodig in de duivensport. Door de grote afgunst stoppen een hoop leden en dat in een sport die je grotendeels thuis beoefend is toch van de zotte.’
Heb je nog een leuke anekdote van het afgelopen seizoen? Sander: ‘Dan gaan we toch even terug naar het midden van het seizoen. De week dat ik Tarbes had ingekorfd. In de ren van de voedster koppels lagen nog een aantal jongen. Dus die wilde ik eens bekijken en weer schoonmaken. Tot mijn grote verbazing zaten de jongen volledig vol met bloedluis. Na een topweekend op Barcelona zakte de moed me heel maar dan ook heel diep in de schoenen. Na alle jongen te hebben opgeruimd en alle bakken hebben uitbrandt, gingen we maar we verder. Toen we op Tarbes moesten gaan wachten waren mijn verwachtingen totaal niet hoog. Totdat…… na de meldingen ‘s avonds te hebben gezien in Frankrijk en België dacht ik, dat het zaterdag wel even zou duren voordat ze hier zouden zijn. Na een kort nachtje ben ik om 5 uur opgestaan. Ik zag een melding van Martin de Poorter zo rond 5 uur. Tijd om naar beneden te gaan. De koffie aangedrukt en naar buiten gekeken en we zagen een rooie duif zitten. Ik dacht: Nee, dat kan toch niet … een jaarling van Tarbes. Naar buiten gerend en jahoor … dat was ze. Gauw een busje pinda’s om te lokken, maar er was geen beweging in te krijgen. Duiven naar buiten gegooid … lokkers naar buiten … niks hielp. Na lang smeken en zenuwslopende minuten … uiteindelijk pas geklokt om 05:36 uur. Dit terwijl er al een hoopje stront lag op het dak. Ze is dus gekomen tussen 24:00 uur en 05:00 uur. Uiteindelijk was het goed genoeg voor de 2de Nationaal. We hebben 3 kwartier kunnen genieten van de 1e Nationaal, maar toen kwam John Hardebol er grandioos over … waar ik veel respect voor heb op die afstand.’
Tot Slot
Wat zou je nog graag kwijt willen in de reportage? Sander: ‘Voor de meeste liefhebbers: Mocht er een nieuw lid of dit nou jeugd is of niet, probeer deze goed te helpen met wat jongen of eieren. En niet van de opruimers maar gewoon uit de betere duiven. Of dit nou later in het jaar is, maakt niet uit maar als zo’n lid ook wat sneller prijs speelt maakt dat het allemaal des te leuker.’
Sander, bedankt voor je medewerking aan dit stukje. Ik heb een seizoen achter de rug waar je enorm trots op kunt zijn. Hopelijk gaat het komend seizoen weer successen voor je opleveren. Heel veel succes!
Recente reacties