U bent begonnen met het lezen van Deel 4 van het verslag over de duivenprestaties van Sander Dijkema uit het Zeeuwse Wemeldingen van het laatste seizoen 2022. Deze liefhebber speelt nog niet zo lang op de Internationale Vluchten van de ZLU. Sterker nog … hij heeft nog geen 10 jaar postduiven. Vanaf het eerste jaar boekten zijn duiven al successen en dat is de jaren erna alleen maar uitgebouwd. Zijn eerste vaasje won Sander in zijn debuutjaar 2019 op Agen. Hij pakte de 24e nationaal tegen 3.940 jaarlingen. In het tweede jaar pakte dezelfde duif, inmiddels omgedoopt in ‘The First One’, de 23e nationaal Pau tegen 4.255 duiven. Daarna werd zijn hokbestand sterker, zowel in de lengte als in de breedte, en dit mondde uit in een geweldig seizoen 2022. Wat hij in dit afgelopen seizoen met zijn marathonduiven presteerde, is geweldig. Genoeg redenen om hier eens uitgebreid samen met Sander op terug te blikken. Hieronder gaan we door met dit verslag …
Medische begeleiding
Sander vertelt over de medische begeleiding: ‘Dit start bij mij aan het einde van de rui. Dan krijgen de duiven een paratyfuskuur van 12 dagen. Rond februari/maart de verplichte enting voor paramixo. Vervolgens begin maart een enting tegen de pokken. Tot slot begin april ontwormen en ontluizen.
In het seizoen probeer ik het binnen de perken te houden. Dit houdt in (de duiven zitten per ploeg gekoppeld): Vrijdag zaterdag en zondag W.N. Red van de Weerd voor de koppen en af een toe een geelpilletje de zondag voor inkorven. Verder word er preventief niks gegeven. Doordat ik wekelijks in het seizoen de duiven laat controleren, kan ik heel gericht per ploeg handelen. Dus komt het eigenlijk neer op ongeveer 2 tot 3 keer per jaar wat voor de luchtwegen en idem dito voor het geel. Vooral voor de luchtwegen is het idee erachter om ze nog een extra boost te geven.
Het is zo dat ze in de winter niks krijgen. De kleine drinkpotten worden na Perpignan van het hok gehaald en worden vervangen door 6 ltr watercontainers, die zo goed als nooit in de rustperiode worden schoongemaakt. Dit geldt ook voor de jonge duiven. Dit om ze extra weerstand op te laten bouwen en als ze onderweg wat drinken wat niet helemaal zuiver is, dat ze hier niet gelijk last van zullen krijgen.
Over het bezoeken van de dierenarts vertelt onze topper uit Wemeldinge: ‘De duiven worden voor de kweek en voor het seizoen begint, een keer gecontroleerd. Vaak word hier coccidiose gevonden, maar dat is vaak als de temperatuur oploopt weer verdwenen. Zodra het ZLU-seizoen voor de deur staat, wordt om de week de dierenarts bezocht. Dit is in mijn geval De Weerd in Breda. Mijn gedachte hierachter is, dat ik zelf niet in de duiven kan kijken en 100% wil weten dat ze schoon en goed zitten. Ook kan ik met deze mannen goed sparren over hoe ik nog iets beter kan hebben of iets dergelijks.’
Houd je van natuurproducten of medicamenten van een dierenarts? Waarom? Sander: ‘Ik denk dat beide hun steentje bijdragen aan de gezondheid van de duiven. Natuurproducten voor de algemene gezondheid en mediacamenten om vaak net dat extraatje mee te geven die toch weer een procentje kan schelen. Vaak vergelijk ik de duivensport, hoe ik deze bedrijf, met topsport. Als je hier naar kijkt, weet je ook dat deze niet alleen topprestaties kunnen leveren op een glas water en een sneetje brood. Wel zal je in beide manieren niet moeten overdrijven, want dan zal je de duif ook zeker verzwakken en kapot maten.’
De 2e nationaal St. Vincent/Tarbes tegen 2.308 duiven, ‘Red Night Lady
Sander vertelt over zijn 2e nationaal St. Vincent ZLU: ‘Deze prijs is behaald door ‘Red Night Lady’ (Sander heeft haar in de handen op de foto). Dit is de duivin die mij bijna de 1e Nationaal bracht. Deze duivin is gekweekt door Jacky de Bruine uit Nieuwerkerk. Ik heb haar voor een bonnetje meegekregen in 2021. Eigenlijk moest ze net als alle jaarlingen naar Agen. Alleen 2 weken voor Agen kwam haar doffer niet terug van een opleervlucht. Zodoende liep ze zelf tegen een doffer aan op een ander hok en is ze daar haar nestje begonnen. Op St Vincent moest ze dan toch maar mee. Toen veraste me ze toch wel heel erg: Ze zat om 05:00 op het dak en er lag zelfs al een hoopje stront. Ze moet dus ergens tussen 24:00 en 05:00 gekomen zijn. Helaas was er geen beweging in te krijgen en uiteindelijk is ze geklokt om 05:36 uur. Genoeg voor de 2e Nationaal en 1e Internationaal Duivinnen. Komend jaar staat ze ook weer ingepland voor St Vincent en zullen we gaan zien of ze het nog een keer zou kunnen.
Twee weken na dit mooie succes won ‘de 294’ van 2021 de 20e nationaal Narbonne tegen 6.260 duiven. Deze duivin won eerder in het seizoen de 3e nationaal Agen bij de jaarlingen. In Deel 2 kunt u meer over haar lezen. Een jaarling met een 3e en een 20e nationaal in één seizoen … wat een geweldenaar!!!
… wordt vervolgd …
Recente reacties