De naam Van Houten uit IJsselstein heeft een fameuze klank in de Marathonduivenwereld. Vooral in het Midden van Nederland zal deze naam altijd blijven doorklinken. Niet om de laatste plaats om de Internationale Overwinning op Barcelona in 2009. Het ras wat de broers Van Houten hebben opgebouwd zie je bij veel toppers terugkomen in de stamkaarten. De derde poot van deze onuitwisbare indruk die deze toppers blijvend achterlaten, zijn de goede prestaties die deze mannen ieder jaar weer neerzetten. In deze reportage worden de prestaties van Martien van Houten uitgelicht. Hij heeft topduiven op het hok, waar ‘de ‘602’ de vaandeldrager van is. Martien werd mede dankzij de prestaties van deze topduivin 2e Middaglossing bij de Marathon Noord. Genoeg redenen om de reportage van Pieter Vreeling uit het Marathon Noord-boek als leidraad te gebruiken voor dit verslag … aangevuld met de verhalen van Martien zelf.
De liefhebber
Martien van Houten (58 jaar) uit IJsselstein is één van de duivenmelkende broers uit IJsselstein. Het begon allemaal met vader Cees. Al weer tien jaar geleden overleed de nestor van deze familie van duivenliefhebbers. Moeder Nel wilde, als een soort eerbetoon, nog één keer meedoen aan Barcelona met een duif van haar overleden man. Er ging één duif mee en de broers gingen om en om op de duif wachten. Het was Martiens beurt … toen hij aankwam fietsen zag hij de trengels bewegen en hij riep: ‘Hoe laat zit die?’ ‘Er is nog niets’, werd er teruggeroepen. ‘Ik zie de trengels toch bewegen’, riep Martien terug. Ze gingen kijken en Martien had het goed gezien. Deze duif won op naam van moeder Nel van Houten de 26e prijs nationaal. Cees en Nel waren en zijn de trotse ouders van deze duivenmelkende broers Wim (die samenspeelt met zijn zoon Sven), Gertjan, Coos, Cees (die op het moment geen duiven meer heeft) en natuurlijk Martien.
Martien is schilder van beroep. In de tijd van de Barcelona-overwinning speelde Martien samen met Wim, die ook schilder is. Tien jaar terug speelde hij nog even samen met broer Cees. Hij is een paar jaar terug, 2018, op zijn eigen adres opnieuw begonnen met de duiven. Net als broer Gertjan is Martien klein behuisd, maar dat belet ze niet om met regelmaat te pieken. Hij heeft na zijn herstart ook duiven gekregen van Aart van de Hoeven. Deze liefhebber stopte met de duiven. Hij kocht altijd bonnen van toppers. Hij had hierdoor een rijk potentieel aan goede duiven. Toen hij stopte mochten Gertjan en Martien de duiven verdelen. Verder zitten er natuurlijk duiven van de oude Van Houten-stam. Deze stam wordt regelmatig versterkt door metname Wim. Hij schaft de nieuwe duiven aan. De nazaten van de nieuwe koppels gaan ook naar de andere broers.
In de tuin van Martien staan twee hokken. Eén hok van vier meter en één hok van vierenhalve meter. Hier zitten onder meer vijftien vliegkoppels in. Deze vliegers worden op het nest gespeeld. In het hok zitten onder de ramen de verluchting. Ook in het plafond zit een strook van 10 cm waar de ‘vuile’ lucht door naar buiten kan. Dit kan met schuiven groter gemaakt worden. Daar wordt eigenlijk geen gebruik van gemaakt. Bij het hok voor de jonge duiven staat het hele jaar het raam open.
De duiven die het kampioenschap verdienden (1)
Voor het kampioenschap van de Middaglossing van de Marathon Noord tellen drie vluchten: St. Vincent, Cahors (voorheen Dax) en Bergerac. Hiervoor tellen alleen de twee getekende duiven. St. Vincent is ieder jaar de eerste krachtmeting. Deze keer werden de duiven vanwege de warmte teruggebracht naar Libourne. De duiven werden ook nog eens in de ochtend gelost. Voor Martien was ‘De 602’ van 2020 de eerst getekende. Deze duivin won een seizoen eerder op Libourne de 2e nationaal. Toen werd de vlucht vanuit Bergerac verplaatst en was het gewoon een middaglossing … met wind achter. Veel duiven arriveerden toen in de nacht. In 2022 waren de omstandigheden totaal anders. Het was warm, de wind zat niet mee en de duiven werden dus ook nog in de ochtend gelost. ‘De 602’ blijkt onder beide omstandigheden goed uit de voeten te kunnen. De duiven werden al om 7.15 uur gelost. Het was bijzonder warm en er was nevelig weer onderweg en de duiven zouden zelfs Sahara-zand tegengekomen kunnen zijn in Frankrijk. Martien zat samen met zijn broer Gertjan te kijken. Rond kwart over tien ging Gertjan naar huis, omdat hij dacht dat er geen duif meer zou komen. Martien ging snel naar bed met de gedachte de volgende ochtend weer vroeg op te staan. Daar trok ‘De 602’ zich niets van aan. Zij trotseerde de zware omstandigheden heel goed en kwam in het donker (23:46 uur) in IJsselstein aan. Martien was net een halfuurtje naar bed. Hij hoorde na een tijdje getrippel in de dakgoot. Dat zal wel de opvanger kunnen zijn, die hij eerder die dag had losgelaten, dacht Martien. Rond half vier had hij last van een vervelende mug. Omdat hij toch wakker was, ging hij toch even in het hok kijken. Warempel … daar zat ‘de 602’! Om 23:46:40 uur is ze geconstateerd op het kloksysteem. Het was toch niet de opvanger die in de dakgoot liep. Deze inspanning leverde ‘De 602’ een 19e nationaal Bergerac tegen 2.779 duiven in sector 3 op. Bij de Marathon Noord won deze topduivin de 4e prijs.
… wordt vervolgd …
Recente reacties