Voor mijn bezoek aan Jan Gerrit Wiering moest ik naar het mooie Veenhuizen in Drenthe. Dat is een bijzonder dorp met een wonderlijke geschiedenis. Een dorp in Drenthe dat in niets lijkt op andere dorpen. Want Veenhuizen is één van de voormalige Koloniën van Weldadigheid. Uit het hele land werden vanaf ca. 1820 grote aantallen mensen en families in armoede ernaartoe gestuurd om aan landbouw te doen, naar school te gaan en discipline aan te leren. Landlopers, bedelaars en ook weeskinderen worden gedwongen opgenomen.
Suzanna Jansen schrijft in haar boek “Het pauperparadijs” over de heropvoedingsexperimenten in Veenhuizen waaraan mensen werden blootgesteld. Het begon als een plan om de onderklasse een beter bestaan te geven.
In Veenhuizen zijn nog meer dan honderd Rijksmonumenten getuige van een uniek verleden. Rechte lanen en statige panden, musea, ateliers, sfeervolle eet- en drinkadresjes. Zonder uitzondering zijn ze in Veenhuizen gevestigd in historische gebouwen, die bovendien sterk samenhangen. Ze getuigen van de rijke Kolonie-geschiedenis. En daaromheen prachtige uitgestrekte natuurgebieden.
Tussen al dit moois woont Jan Gerrit Wiering. In 1993 heeft hij samen met zijn vrouw Griete zijn huis van de Domeinen gekocht. Het huis is gebouwd rond 1950 en was bestemd voor de toenmalige landarbeiders. Er zit een grote tuin bij waar de arbeiders eigen groente en fruit konden telen. Voor Jan Gerrit was dit als duivenliefhebber een prachtige kans zo’n grote tuin, waar menigeen jaloers op zal zijn. Ruimte genoeg voor duivenhokken, hondenkennel, vijver en mooie siertuin.
Jan Gerrit Wiering
Jan Gerrit is nu 2 jaar met pensioen. Hij zat in het installatiewerk van badkamers, centrale verwarming, aardwarmte etc. Jan Gerrit en Grietje hebben een dochter Ilse. Helaas is Grietje 5 jaar geleden op 55-jarige leeftijd overleden aan een erfelijke longaandoening.
Jan Gerrit een is bezig baasje. Naast postduiven richt hij ook nog honden af. Hij heeft een prachtige Duitse Herder die luistert naar de naam Quindo. Ook hier kan hij prachtige verhalen over vertellen.
Jan Gerrit is lid van ‘De snelle thuiskomst’ in Roden. Een heel gezellige club met weinig fondliefhebbers. Vanaf zijn 12e jaar heeft hij postduiven tot zijn 22e, toen heeft hij de postduiven ingewisseld voor motorcross. Dit heeft hij met succes 10 jaar uitgeoefend. Toen begon het duivenvirus weer op te spelen. Er kwam een duivenhok, maar in het begin wilde het echt niet lukken. De hokken stonden tegen het bos naast het perceel waar hij woont. De zon kwam te laat op de hokken en dan werd het snel erg warm. Vele specialisten en topliefhebbers zijn langs geweest om advies te geven en heel wat timmeruurtjes zijn in de aanpassingen gaan zitten. Maar helaas geen effect. Toen zei Grietje “het moet anders”. Je koopt een kant en klaar echt top hok en die zetten we op de plaats neer die het meest gunstig is voor postduiven. Jan Gerrit hikte nog tegen de kosten aan, maar Grietje was daadkrachtig er werd een Belgisch Demster duivenhok aangeschaft van 12 meter. Sinds het nieuwe hok er staat gingen de prestaties met sprongen voorruit.
Het 12 meter lange Belgische Demster duivenhok
De indeling van het hok is als volgt: meest rechts zitten de kwekers met een ren aan de zijkant., daarnaast zit een hok met 8 nestbakken voor de jaarlingen, dan de jonge duiven ook voorzien van ren, en daarna de 2 oude vlieghokken met elk 8 nestbakken.
… wordt vervolgd …
Recente reacties