Dit is het tweede deel van de reportage over het seizoen 2020 van Herman Koopman uit Almere. Hij werd o.a. Marathon Kampioen van de Afdeling 7 Midden Nederland. Grote kampioenen komen uit dit werkgebied. Als je van deze afdeling Marathonkampioen wordt, dan moet je over een sterke stam duiven beschikken.
Dat Herman Koopman een keer deze titel in de wacht zou slepen, verbaast me aan de ene kant wel en aan de andere kant niet. Zijn stam is goed en kan met de besten mee. Het goede ZLU-seizoen enkele jaren terug verraadde dit al en daar volgde een mooie sectoroverwinning van Perigueux op. Het verbaasde me wel, omdat Herman zowel de ZLU-vluchten speelt als de middaglossing. Die liefhebbers worden vaak verslagen door liefhebbers die hun pijlen volledig richten op de middaglossing. Het is daarom des te knapper dat Herman toch Marathon Kampioen van de Afdeling 7 is geworden. Dat betekent niet dat hij op de ZLU-vluchten geen mooie resultaten heeft neergezet … in tegendeel! In de complete reportage leest u alles over de verzorging, zijn toppers e.d. Nu kunt u in deel 2 verder lezen over zijn laatste seizoen …
Het seizoen 2020 … deel 2
Hoe wordt er opgeleerd naar de belangrijke vluchten toe? Herman: ‘Ik geef ze meestal niet meer mee 14 dagen voor de vlucht. In het corona seizoen hadden de duiven niet veel kilometers gemaakt met de verenigingsvluchten, ongeveer 1.020 Km. Daarna heb ik ze ook niet meer meegegeven met de vereniging wel bracht ik ze 2 keer per week weg. De gezondheid was vanaf het begin goed. Ik doe meestal voor het seizoen een geelkuur. Omdat de hokken nu goed zijn merk ik duidelijk verschil met de hokken voor de verbouwing. Het hok voelt beter en de temperatuur wordt beter vastgehouden. In het marathonseizoen probeer ik zoveel mogelijk zonder medicatie te spelen. Meestal kom ik er na enkele vluchten erachter dat ik de man met de hamer tegenkom. Dus geef ik nu wel sinds 2019 na 3 of 4 weken een geelkuur of een geelpil.
De vluchten Bergerac en Rieux Minervois (Perpignan) waren een mooi voorbeeld. In die week had ik geen vorm op de oude duivenhokken. Op deze vluchten was het natuurlijk de bedoeling om oude duiven te spelen uit Hok 5 en 6. Dit hok staat op het noordoosten, maar kon eerlijk gezegd geen enkele oude vinden die ik mijn goedkeuring kon geven. De week ervoor was ik naar de dierenarts gegaan en deze constateerde lichte ornithose. Wat te doen? De duiven die ik op het oog had heb ik 3 dagen een ornipil opgestoken. Na deze 3 dagen was ik nog steeds niet tevreden. Ik dacht bij mezelf: Shit, wat nu? Enkele jaarlingen uit Hok 1 bekeken. Dit hok staat op het zuidoosten (ik denk achteraf dat de zonnestralen op dit hok het verschil gemaakt hebben). Hier vond ik wel duiven in vorm. Er zit wel een maar aan … het zijn toch wel jaarlingen, die minimaal zijn ingekorfd. En wat denk je? Deze redden me met prachtige resultaten: ‘Per’ werd op Rieux Minervois de 2e nationale jaarling en op Bergerac was “Early” 33e Nationaal Bergerac.
Dus de vorm komt en gaat zoals je uit bovenstaande kunt lezen. De week erna draai ik met duiven uit hok 5 en 6 (zonder verder nog iets te doen) weer Top met een 10e NPO Bergerac en op Narbonne de 106e en 113e Nationaal.
In het begon van het seizoen zat het al goed met de vorm. 80% prijs op St. Vincent en 11 van de 15 prijzen op Perigueux en kort na het afslaan had ik alles thuis. De vorm was er eigenlijk constant, alleen een dipje op hok 5 en 6 tijdens de week van Bergerac en Rieux Minervois.
Uitslagen 2020
- 35e nationaal Agen ZLU tegen 6.844 duiven
- 117e en 170e nationaal Barcelona tegen 4.477 duiven
- 107e nationaal Perpignan tegen 3.354 duiven
- 106e en 113e nationaal Narbonne tegen 6.725 duiven
- 13e nationaal St. Vincent tegen 2.958 duiven
- 138e en 188e nationaal Perigueux tegen 8.068 duiven
- 33e nationaal Bergerac tegen 1.936 duiven
- 51e, 79e en 167e nationaal Bergerac tegen 7.429 duiven
Een paar topduiven
De eerste twee toppers zijn broer en zus. De eerste is ‘Miljuska’. Deze duivin won in 2019 de 1e Nationaal Perigueux van sector 3 en was de snelste van het hele concoursdag tegen bijna 22.000 duiven. Hier stopt haar verhaal niet, want in 2020 won ze de 13e nationaal St. Vincent (3e van Afdeling 7).
Zij komt uit de koppeling “Father First National” en “Dochter Inteelt Witbuik”. De vader komt van Arjan Beens en is gekweekt uit ’Poseidon’ en ‘Het Kweekwonder’. Deze ‘Poseidon’ is weer een kind van ‘Snelle Jelle’ maal ‘Miss Gijsje’. De moeder is van vaderskant een inteelt product uit de lijn van ‘de Witbuik’ van Batenburg-van der Merwe en van moederskant uit een absolute topper van Peter Oele uit het Zeeuwse Oudelande. ‘De Rambo’ vloog o.a. de 29e Nat Perpignan, 30e Nat Narbonne en 82e Nat Tarbes.
Ook ‘Maxim’ komt uit deze koppeling. Hij won 67e NPO Bergerac, 123e NPO St. Vincent en 449e NPO Perigueux.
‘Kate’ is de laatste topper van dit deel. Zij won in 2019 de 35e nationaal Agen ZLU en in 2020 de 33e nationaal Bergerac. Ze heeft dezelfde moeder als ‘Miljuska’ en ‘Maxim’. Har vader is een andere doffer afkomstig van Arjan Beens. Zijn naam is ‘Son New Dream’. In zijn stamboom zit onder meer: Mr. Bergerac, Janine, Fletcha, Joke, De Brive en Het Poederneusje.
… wordt vervolgd …
Recente reacties