Er zijn van die jaren in je duivenliefhebbersloopbaan dat alles lijkt te lukken. Op elke wedvlucht waar je aan meedoet, waar je duiven voor geschikt zijn, pak je één of meerdere duiven op tijd. Dat is geen geluk. Dat is de kwaliteit van je duiven die er optimaal uitkomt, omdat de duiven in de juiste conditie en vorm zijn. Zo’n duivenjaar hadden Raymond Niks en zijn dochter Eva uit het Overijsselse Westerhaar. Op menig marathonvlucht, zowel op de middaglossing als op de ochtendlossing, pakten zij kopduiven. Dat is bijzonder knap! Een paar jaar geleden speelden ze nog op de kortere vluchten van onze hobby. Als je een paar jaar later tot de besten hoort op de marathonvluchten dan hebben ze veel goed gedaan om zover te komen. De hoogste tijd om deze toppers aan u voor te stellen. Als u zegt: Niks uit Westerhaar? Die spelen toch al jaren geweldig op onze discipline? Dat klopt … dat zijn de ouders van Raymond en de opa en oma van Eva. Die spelen op een ander erf in een andere straat in Westerhaar. Nog steeds! En nog steeds ook heel sterk!

Het seizoen
Raymond en Eva zijn in 2025 begonnen met 60 jaarlingen, 35 tweejarigen en een paar 3/4 jarige duiven. Voor henzelf hebben ze 75 jonge duiven gekweekt. Na een degelijke opleiding zijn er 40 overgebleven.
Naast de vliegduiven hebben ze 10 koppels kweekduiven.
De vliegduiven worden ingespeeld op weduwschap. Ze zitten dan vanaf half maart gescheiden. Drie weken voor de eerste marathonvlucht wordt een deel gekoppeld voor de eerste marathonvluchten. Daarna blijven de duiven gekoppeld tijdens de resterende vluchten.
Raymond over de opleiding naar het marathonduivenseizoen: ‘Voor de aanvang van het seizoen breng ik de duiven tweemaal weg. Daarna gaan ze mee op alle programmavluchten. Als ze op weduwschap zijn, dan zien de partners elkaar niet eerder dan bij thuiskomst. Ik probeer de duiven voor de eerste marathonvlucht op 10-12 dagen broeden in te korven. Ik wil bij sommige duivinnen wel eens een kaal jonkie (avond voor inkorven) erbij leggen. Voor de tweede marathonvlucht probeer ik de duiven wederom op eieren van 10 dagen of een jonkie van een dag of 6-7 in te manden.
Eén van belangrijkste momenten van de voorbereidingen zijn de laatste paar dagen voor inkorving. Ik probeer de duiven drie dagen voor inkorven van een marathonvlucht, nog een de trainingsvlucht te geven van circa 60km. Dit voor de motivatie en dat ze voldoende blijven eten.’

De opleiding en training
Raymond vervolgt zijn verhaal: ‘Na thuiskomst op de trainingsvluchten (programmavluchten) worden de duiven zo snel mogelijk gescheiden en gevoerd. Dit om zorg te dragen dat de duiven zo snel mogelijk herstellen van de wedvlucht. Na het scheiden van de partners gaan de duiven pas goed eten. Daarom laat ik de duiven ook nooit een nacht bij elkaar.
Zondagochtend gaan we zowel de doffers als duivinnen tegelijk los, verplicht een half uurtje vliegen en daarna samen in bad. Na een uurtje worden ze binnen geroepen krijgen ze wat snoepzaad en worden daarna weer gescheiden, afgevoerd en verder niet meer los gelaten op de zondag.
Nadat de duiven halverwege maart op weduwschap zijn worden ze ‘s avonds (of aan het eind van de middag) eenmaal daags losgelaten. Zowel de doffers als duivinnen moeten verplicht één uur vliegen met de vlag erop. Vanaf begin mei worden de duivinnen in de ochtend ook losgelaten … de doffers niet. Simpelweg omdat ik hier geen tijd meer voor heb vanwege mijn werk.

Zodra de duiven zijn gekoppeld moeten alle duiven ochtend verplicht een 1,5 vliegen. In de avond een klein uurtje verplicht en mogen daarna nog even ouwehoeren op het hok. In de ochtend moeten ze wel direct naar binnen. ‘s Ochtends worden de duiven tussen 05:30 en 06:00 uur losgelaten en avonds vanaf 19:00 uur.
Afgelopen jaar heb ik ook deelgenomen aan de africhtingvluchten georganiseerd door onze afdeling. Dit betekende dat de duiven zowel dinsdag een vlucht van 200km hadden en de zaterdag ook een vlucht. In combinatie met dit intensieve trainingsschema en tweemaal per week een vlucht hebben de duiven flink trainingsblok gehad voor de marathonvluchten. Zodra de duivinnen gaan leggen wordt er gestopt met deze wijze van intensief trainen en zijn alleen de trainingen ochtends verplicht. Ik denk wel deze manier van trainen heeft bijgedragen dat mijn duiven kort voor de marathonvluchten in vorm zijn gekomen en door het goed doceren van de voeding (voldoende) in vorm zijn gebleven.
Mijn duiven gaan dus in het voorseizoen zo veel mogelijk in de mand, maar zodra de marathonvluchten beginnen gaan ze niet meer mee op de programmavluchten. In de praktijk betekent dit dus dat maximaal 2 midfondvluchten mee gaan en dan is het klaar. Daarna gaan de vliegduiven weleens mee op een trainingsvlucht met 1 nacht mand of ik breng ze zelf een stuk weg (100 km). De belangrijkste reden is dat de duiven voldoende trainingsuren hebben gemaakt op de vluchten, maar ook wil ik geen risico lopen met besmetting in de mand vanwege 2 nachten mand.
Afgelopen jaar heb ik de duiven eerder gekoppeld vanwege deelname aan de middaglossingen. Komend jaar wil ik me volledig richten op de ochtendlossingen. Dan blijven de duiven langer op weduwschap wat het voor mij minder makkelijk maakt i.v.m. niet tegelijk loslaten van de doffers en duivinnen.

… wordt vervolgd …