De 64-jarige Kees was verrast dat hij werd gebeld door onze voorzitter René met de mededeling dat hij kampioen middaglossing geworden is. Gelijk hebben we spijkers met koppen geslagen, dus snel op bezoek bij Kees.
Tot 2020 vloog hij in Polsbroek. 2020 was zijn eerste vliegseizoen op deze locatie in Nederhorst den Berg. Dit is wel het laatste jaar hier. In het najaar gaat Kees en dus ook zijn hokken verhuizen naar Lopik/Benschop. Hij gaat dichter bij zijn kinderen wonen.
De hokken staan nu op een boerenerf en gaan dus in het najaar naar de nieuwe locatie. De hokken zijn via duivenmarktplaats aangekocht en hier neergezet. Er is alleen een ren voorgezet en het hok presteerde gelijk. Het vlieghok is 10 meter en het kweek- en jongen duivenhok ongeveer 4-5 meter. Voor de helft van het vlieghok zit een ren. Het ging gelijk prima met de overgewende duiven op de nieuwe lokatie. Hij werd kampioen in het NIC.
De hokken staan op het westen gericht, niet ideaal vindt hij, maar het werkt.
Kees is een bekende bij Marathon Noord, in 2014 won hij al eens St. Vincent, wat ook de eerste nationaal was, met de Karin.
2023
Kees begon 2023 al goed. Hij won Limoges in Afdeling 7 met de 772. Deze duivin pakte Kees als 1e getekende op Cahors en was daarmee de eerste duif van de 9 ingekorfde duiven. Zij speelt de 2e bij Marathon Noord op Cahors. In 2022 was deze duivin 15e bij de Rivacare Jaarling Ringenrace, want de 772 is een Marathon Noord ring. Deze duivin komt uit een doffer van Frank Zwiers, ingeteeld naar Le Bernard. De moeder is een duivin van het oude soort van Kees wat zijn oorsprong vindt bij een Jan Aarden doffer van Paul van den Berg senior keer een van Rijn-Kloeck duivin via Pim van Rijn-Eagles destijds Bodegraven. Helaas is deze duivin achtergebleven van de snelle Bergerac.
Op St. Vincent pakt Kees beide getekende duiven van de 8 duiven mee. De 448 was een doffer van zijn duivenmaat Richard Kniest uit Jaco Schipperen duiven. Deze speelde bij Marathon Noord de 49e. Helaas is deze doffer weggebleven van Cahors.
Op Bergerac klokt hij op 06.26 uur de 2e getekende van de 9 duiven mee, de 416. Deze doffer komt uit de lijn van de Karin (1e nationaal St. Vincent 2014) keer een duivin van zijn oude soort. Met deze duif wint Kees dus de titel kampioen middaglossing bij Marathon Noord. Na 2 vluchten stond hij 10e in het tussenklassement en is hij dus in het klassement omhoog geschoten!
Door het jaar heen.
De duiven worden op weduwschap ingespeeld en zijn tot ongeveer 4 weken voor de eerste marathonvlucht verduisterd geweest.
De duiven werden op St. Vincent ingekorfd op een jong van 4 tot 6 dagen oud. Cahors werd gespeeld op een groot jong met eieren en Bergerac op een jong van ongeveer 4-6 dagen. De duiven die voor de titel zorgden, zijn ingekorfd volgens bovenstaande standen.
Bij thuiskomst krijgen de duiven altijd Turbo Disinfect van Travipharma in het water. (waar hebben we dat meer gehoord….) en krijgen de duiven regelmatig Toliamin van Vet Schröder.
Fred Stet verzorgt de entingen en de controles van de duiven.
Qua voer is het gemakkelijk. Kees heeft zijn eigen voer bij de Patagoon te weten Cluistra 4 in 1. In de week voor de inkorving wordt daar een mix van Vliegvoer van de Patagoon en Beyers Koopman all-in one aan toegevoegd. Het voer wordt verstrekt in eigen gemaakte zelfvul voerbakken. Hier kan een kilo of 10 in. De duiven hebben dus de hele dag voer, ‘s avonds worden deze bakken met een plexiglas plaatje afgeschermd tegen allerlei ongedierte. Het Cluistra 4 in 1 voer krijgen ze 365 dagen per jaar, buiten het seizoen met wat gerst of zuivering erbij gemengd.
De duiven trainden in 2023 maar 20 tot 30 minuten maximaal. Kees vindt dit nog steeds verbazingwekkend. Ze zijn alleen maar met de club mee geweest, ze worden niet weggebracht tijdens het seizoen of bijvoorbeeld ingekorfd in Hank. Kees heeft relatief weinig last van de roofvogel. Alleen in het voorjaar heeft hij last van de havik of sperwer, maar dat stopt dan op een gegeven moment weer. Scherp is hij op deze plek op muizen, ratten en andere roofdiertjes als marters. Hij heeft dan ook dag en nacht een radio aan op het hok. Ik heb hem helaas niet gevraagd welke zender goed werkt tegen al dit ongedierte.
Afsluitend
Bijzonder blijf ik het vinden dat liefhebbers verhuizen, een nieuw hok zetten, duiven overwennen en dan gelijk weer presteren. Deze liefhebbers hebben dan volgens mij iets extra. Zij kunnen meer dan de gemiddelde liefhebber. Of dat nu aan het systeem en de manier van duivenhouden ligt, of gewoon meer gevoel voor de duif en de sport, ik weet het niet. Wel weet ik, en verwacht ik, dat Kees op zijn nieuwe stek wederom de top gaat bereiken.
Auteur
Arjan van Gent
Recente reacties