De vorige column heb ik geschreven over tegenslag in de duivensport. Het lukt gewoon niet … om moedeloos van te worden. De uitslagen vielen tegen. Geen kopduiven … een enkele subtopper, te weinig duiven in de prijzen en als dieptepunt geen duif thuis van Barcelona.
De duiven zijn een keer extra gecontroleerd: licht het geel en behoorlijk ornithose. De duiven zijn toen behandeld met een pil tegen het geel en een stevige ornithosekuur (doxicline) van 5 dagen. Ze kregen extra weken rust. Marseille en Narbonne werden overgeslagen. De duiven knapten ervan op. Een groep duiven met weinig tot geen ervaring op de marathonvluchten werden klaargemaakt voor Bergerac … als een soort van test. Waren de duiven voldoende opgeknapt na de behandeling en kon er met een groepje nog Perpignan gespeeld worden?
U leest het in deze column …
Bergerac
Bergerac werd Libourne, zo’n 22 km verder. Wat niks uit maakt, als je ziet dat de omstandigheden verre van zwaar zijn. De wind zit er achter en de verspreide buien hebben ook geen grote invloed, omdat het ook lange tijd droog zal zijn en de buien kort (maar wel heftig). De duiven werden om 2 uur op vrijdagmiddag gelost met een Zuid-Zuidwesten wind. Nachtelijke aankomsten zullen er zeker komen. Maar zoveel als op deze Bergerac (Libourne) had ik zelfs niet verwacht. Rond de 1.500 duiven werden in heel Nederland in de neutralisatietijd geconstateerd. Dan zijn er nog duiven die na de neutralisatietijd van daken in de buurt komen om zich alsnog te melden. En de vele duizenden duiven die in de nacht hun hok niet kunnen vinden en die doorvliegen en die bij het krikken van de dag om moeten keren en tegen de wind in terug naar huis gaan vliegen. Ik heb het al eerder aangekaart: Willen wij, marathonduivenliefhebbers, dit? Heel soms (zoals in het weekend van Perigueux en Bordeaux) is het misschien de enige mogelijkheid van lossen? Maar in dit weekend had het gewoon in de ochtend gekund. Ook dan vliegen duiven door in de nacht, maar lang niet zo massaal. Deze discussie moeten we later misschien nog maar eens voeren. Het blijft trouwens heel knap van de duiven die netjes op de klep vallen in de nacht. Hun oriëntatievermogen is super goed ontwikkeld!
Hoe ging het bij ons na de geelpil en de ornithosekuur. Er gingen 14 duiven mee. De meeste duiven gingen voor de eerste keer naar een marathonvlucht. De eerste duiven vielen in de nacht … ook bij ons. Ik kwam om 10 voor 5 zaterdagochtend in de stromende regen bij het hok. Daar zat een duivin op de klep. Zij was geconstateerd om 2.35 uur. Ze vloog op toen ik langs haar op liep. Ze moet gedacht hebben, die gozer ken ik, maar in het donker zie ik hem nooit. Op het hok zat een blauwe doffer. Hij was niet geconstateerd. Toen de duivin weer richting de klep ging, ging de doffer hetzelfde proberen. Hij werd geconstateerd om 5.10 uur. Toen het begon te schemeren heb ik deze twee voer gegeven. Toen ik richting huis liep om thee te maken voor mijn vader en koffie voor mezelf, kwam uit het oosten nummer drie aan. In de regio C van onze afdeling waren 515 duiven mee. De eerste drie duiven wonnen de prijzen 7, 15 en 29. De helft van de Bergerac-ploeg won prijs en nationaal 1 duif meer. De eerste drie duiven wonnen de prijzen 145, 363 en 591 tegen 10.293 duiven. We waren dik tevreden over deze duiven. Ze kwamen fris thuis en ook de latere duiven zagen er prima uit. Een paar duiven bleven achter.
De eerste geconstateerde duif is een duivin uit een doffer van Jos Martens uit Stein. Helaas is deze doffer gesneuveld in het voorjaar. De moeder van de eerste duivin is een dochter van onze Carteus Giant. De tweede duif is een zoon van onze ‘700’. Deze duivin, gekregen van Harry Brundel uit Mariënvelde, won in 2016 de 61e nationaal Barcelona. De vader (afkomstig van Piet Heikamp) van deze doffer is ook de vader van onze 36e nationaal Barcelona 2017.
De duiven lieten zien dat we met getemperd vertrouwen de ploeg voor Perpignan konden gaan inkorven.
Perpignan
Zeven duiven zaten klaar voor Perpignan. Hierbij zat één bewezen duivin, een redelijk ervaren rode doffer die vorig jaar op Agen een leuke prijs won en onze eerste duif van Perigueux van eerder dit jaar. Verder was de ploeg onervaren of hadden nog geen prijs gepakt, waaronder twee missers van dezelfde Perigueux. We hoopten op een leuke prijs van de 1e getekende duivin. Die bleef echter uit. Ze kwam in de loop van de zaterdagochtend te laat thuis. Om half zeven zaterdagochtend viel onze eerste duif. Het was ‘De Rooie’ van 2018. Hij won in de Afdeling 7 de 43e prijs tegen 466 duiven en in het NIC de 12e tegen 161 duiven. Deze doffer komt uit een doffer van Arjan Beens (gekregen toen hij in 2014 stopte) en een geleende duivin van Ad van Heijst. We hadden op deze vlucht nog twee prijzen. In het NIC de 18e en de 29e prijs. De tweede duif kwam ook uit de doffer van Beens. Nu met een duivin van Louis Vollebregt. Deze doffer was ook onze eerste duif van Perigueux. De derde doffer die prijs vloog komt uit een zoon van onze 6e nationaal St. Vincent met een duivin van Kees Droog, die we helaas van het hok verspeeld zijn in het voorjaar van 2019. De eitjes die we toen snel hebben overgelegd, is de oorsprong van deze doffer. Deze doffer was nog nooit verder geweest dan een dagfondvlucht in 2020 en Sermaisses in 2021.
Perpignan was heel redelijk. Na een kuur met doxicline mag je geen superprestaties verwachten. Drie van de zeven in de prijzen is dan heel behoorlijk.
Tot Slot
Het marathonseizoen zit erop. De jonge duiven gaan afgericht worden. Hopelijk houden we een mooi koppeltje over. Succes met de jongen !!!
Recente reacties