Het seizoen 2022 was voor ons een bijzonder jaar. Het begon allemaal met een vervoersverbod vanwege de vogelgriep. Hierdoor startte ons seizoen ruim een maand later. In juni konden we onze duiven pas op gaan leren. Na een paar eigen lapjes zijn de duiven een paar keer naar Melun geweest (de vlucht die in Hank ingemand kan worden met één nacht mand). St. Vincent middaglossing hadden we in jaren weer eens in willen korven met een duifje of zes, maar daarvoor was de voorbereiding echt te kort. De eerste vlucht werd dus Pau.

Pau/Bordeaux
De lossing in Pau is al jarenlang een probleem. In de periode van het jaar dat Pau gevlogen wordt, is het weer in die regio onstabiel (rondom de langste dag). Er komen veel buien voor en die blijven ook nog eens tegen het gebergte hangen (de Pyreneeën). Als het droog is dan speelt mist en nevel een grote rol na de talrijke buien. Er is de laatste jaren al een paar keer uitgeweken naar Mont de Marsan, maar dit jaar lukte het ook niet om daar te lossen. Er moest worden teruggereden naar Bordeaux om toch een concours te hebben. Misschien wordt het tijd voor de organisatoren deze vlucht om te ruilen met een vlucht in een andere periode van het seizoen. Je hebt bij de Internationale vluchten verschillende inrichters en die zouden dat dan samen kunnen regelen. Pau rondom de langste dag is een moeilijke strijd tegen de weersomstandigheden die vaak niet wordt gewonnen. Ruilen met St. Vincent lijkt mij een optie. Het zal wel bij een gedachte blijven. In Nederland veranderen we om het veranderen … In België moet alles zo blijven al verstrijken er verschillende decennia.

De duiven werden dus teruggebracht naar Bordeaux. Op maandagochtend om 7 uur werden de duiven gelost. We hadden 9 duiven mee. Twee duiven wonnen prijs. Dat is te weinig, maar met een matige voorbereiding in vergelijking met andere jaren, kan je ze ook niets kwalijk nemen. Opvallend is wel dat van de missers slechts één duif op zijn of haar tweede vlucht prijs won. Het zal dus ook wel een stukje kwaliteit zijn. De twee prijsduiven wonnen de 338e en 553e prijs tegen 4.891 duiven. Niets bijzonders dus … deze twee duiven wonnen op hun tweede ‘missie’ de 66e en de 39e nationaal. Je zou haast kunnen zeggen dat voor deze duiven Bordeaux een goede opleervlucht was.

Agen ZLU Oude duiven
Vijf dagen later was het al weer tijd voor Agen ZLU. Deze vlucht werd zaterdag 2 juli gelost om half 7. Met een mooie snelheid van ongeveer 80 km per uur vloog de snelste groep richting Nederland.
Wij hadden 10 duiven mee. In de Fondunie 2000 hadden we 5 prijzen en nationaal 4. Met zulke snelheden hebben de kortste afstanden voordeel, omdat de duiven die snelheid op de overvlucht niet zo makkelijk kunnen vasthouden. Dit geldt vooral voor de latere duiven. Dat is op zich geen ramp natuurlijk. Dat hoort erbij.
In de Fondunie hadden we tegen 3.403 duiven de volgende prijzen: 65, 108, 220, 410 en 643. Ter vergelijk de laatste prijsduif was in de Fondunie een middenmootprijsje en bij de Nationale ZLU-uitslag zat hij er net naast. Nationaal wonnen de prijswinnaars de volgende prijzen tegen 6.019 duiven: 99, 167, 439 en 938.
De eerste en de derde duif zijn broers. Zij komen uit de 3e en 18e nationaal Narbonne 2015. De 3e nationaal is een dochter van onze Carteus Giant met een dochter van onze 1e nationaal Mont de Marsan. De 18e nationaal Narbonne is ook de vader van onze Nationale Asduif Agen over de jaren 2019-2021. Hij is een zoon van onze topvlieger en topkweekster ‘De Top Witpen 15’. Deze duivin won verschillende kopprijzen en is moeder van drie verschillende duifkampioenen in de regio én de 18e nationaal Narbonne.
De tweede duif komt van Kampert en zn. Haar vader is ingeteeld naar onze Carteus Giant en de moeder komt van Jan Broersma uit Roodeschool. Deze duivin komt uit het beroemde ‘Figo-koppel’ van hem, waar veel toppers uit komen.

… wordt vervolgd …