Als ik ’s morgens in de hokken kom, zie ik meer veren dan stront op het moment. Ondanks het feit dat veel oude duiven nog voor jongen aan het zorgen zijn. Deze duiven zijn relatief glad en hebben de rem op de rui gegooid voor een paar weken. De duiven die dat even niet hebben, gooien voor die anderen erbij lijkt het wel. Vanaf ongeveer half augustus wordt de rui bij de oude duiven in gang gezet. Bij de jonge duiven zie je dat al eerder, als je tenminste niet verduisterd en/of bijlicht. Nu we in september zitten, is de rui in alle hevigheid los gebarsten. Hoe belangrijk is deze periode wel niet voor het volgend seizoen. Ik denk zelf dat veel liefhebbers de ruiperiode onderschatten. Ik ben dat eens gaan navragen onder de liefhebbers, die hun prijsje op de marathonvluchten goed kunnen pakken. In de volgende delen zal ik met u delen, hoe zij er tegenaan kijken. Maar eerst een inleidend verhaal en wat er wat belangrijk zou kunnen zijn in deze periode van het seizoen.

In het stille seizoen win je de prijzen, zei mijn opa altijd. In de ruiperiode in het bijzonder. In deze periode krijgen ze het verenpak, waar ze het volgende seizoen hun (hopelijk) grootse daden mee gaan verrichten. Dus een periode om alert te zijn en om verder de duiven te ondersteunen om hier goed doorheen te komen. Wat zijn de aandachtspunten in deze periode:

  1. Ze moeten in goede conditie de rui in gaan … gezond zijn
  2. Ze hebben bouwstoffen nodig voor het nieuwe verenpak … zoals mineralen, aminozuren en eiwitten
  3. Ze hebben elementen nodig die de rui bevorderen, zoals (kleine) oliehoudende zaden

Als we naar puntje 1 kijken, dan zal je na de rui zien, dat de duiven niet goed in conditie zijn geweest. Er staan dan pennen in de vleugel met een tekening, dat is een pen die verzwakt is. Bij de eerste drie pennen zie je dat bij duiven, die een slechte vlucht hebben gehad en die daar (te) langzaam van zijn hersteld. Praatjesmakers onder ons duivenliefhebbers (en die zijn er veel) zeggen dat dit goede duiven zijn. Goede duiven gaan dieper om tot hun prestatie te komen, zeggen zij, dan duiven die het ‘op hun gemak doen’ en dus te laat komen. Laat je niets wijsmaken, mensen!!! Een pen met een tekening in de eerste 3 of 4 pennen is een teken van een zwak moment in het seizoen bij die duif en natuurlijk komt dat ook voor bij goede duiven. Het is echter geen teken van een goede duif, maar van een zwak moment. Komt die tekening voor bij de laatste pennen dan is het beroerder, want dan is deze duif niet goed geweest tijdens het toppunt van de rui en dan zitten er meer oneffenheden in het verenpak. Bij de laatste pennen is de kans ook aanwezig dat zo’n pen uiteindelijk breekt, want op de laatste pennen staat veel druk tijdens het vliegen. Nu komen duiven die een goed seizoen hebben gedraaid gezond de ruiperiode in en dus zullen die geen problemen ondervinden met de rui. De duiven die de laatste vluchten van het seizoen het zwaar of slecht hebben gehad, hebben extra aandacht nodig, voordat de rui echt begint.

Als we naar punt 2 en 3 kijken kun je zeggen, dat het dus noodzakelijk is dat de duiven naast het ruivoer voldoende extraatjes krijgen om de rui goed door te komen. Je kunt denken wat makkelijk opneembare dierlijke eiwitten over het voer, onkruidzaad toevoegen aan de mengeling. Sommige mensen geven Thee en Muitzaad, wat de duif prima in conditie houdt en extra bouwstoffen geeft voor het nieuwe verenpak. Wat heel goed is in deze periode is Biergist over het voer en vooral moeten de duiven altijd de beschikking hebben over voldoende mineralen.

Wat absoluut slecht is tijdens de rui is antibiotica, dus medicijnen. Dit is voor mij als liefhebber van natuurlijke bijproducten en ‘bioot’ (een anti – antibiotica-mens) heerlijk om op te schrijven. Antibiotica tast namelijk de conditie van de duiven aan en dat is in de ruiperiode niet goed, dat zult u begrijpen.

Ik las een aantal jaren terug een betoog over de ruiperiode bij duiven door Peter Boskamp, de Zuid Limburgse dierenarts. Ik kan deze dierenarts op bepaalde punten wel waarderen, omdat hij een voorstander is om duiven op een natuurlijke manier te ondersteunen, zodat ze niet ziek worden. En pas naar medicijnen te grijpen, als ik het echt moet. Zijn zienswijze neem ik graag ter harte. Ik kan u aanraden dit artikel eens op te zoeken via Google op het internet, want hier legt hij zaken uit, die voor iedereen nuttig kunnen zijn. Ik zag zelf dingen terug, die mij ook weer aan het denken zette. Hij promoot tussen de regels door een aantal van zijn eigen producten, wat logisch is en als u zich daar aan stoort, dan leest u daar snel overheen, maar de inhoud van het verhaal is zeker leerzaam.

Ik heb vijf jaar terug gevraagd om de mening en handelswijze van Jelle Jellema en ik denk dat hij zeker antwoord gaat geven. Zijn nuchtere kijk op alles wat met duiven te maken heeft, is heel leerzaam. Zijn resultaten met de duiven bevestigen dat het ook geweldig werkt. Ik ga hem dit weekend weer eens mailen en kijken of hij zijn visie heeft bijgeschaafd of er niet veel is veranderd. Kortom ik denk dat het voor u en zeker ook voor mij weer een leerzame serie gaat worden. Veel leesplezier de komende weken bij het lezen van columns over de rui.

jaco-handtekening