Het Marathonduivenseizoen zit er al weer op. 42 weken praten en schrijven we erover en de 10 weken waarin het moet gebeuren, zitten er al weer op. Er zijn liefhebbers tevreden, er zijn liefhebbers verbaast dat hun duiven zo goed hebben gepresteerd en er zijn liefhebbers teleurgesteld. Dat laatste hoort er ook bij. Als duivenliefhebber heb je nu eenmaal meer incasseringsvermogen nodig dan een bokser. Over de liefhebbers die het goed hebben gedaan, is in het seizoen al geschreven en zal verder geschreven worden in ‘het stille seizoen’. Lezen over onze sport gaat 52 weken per jaar door.
Het slotakkoord gaat altijd over de vlucht Perpignan. Dit is de laatste marathonvlucht in het algemeen en van het Internationale programma. Hoe dit programma er volgend jaar uit zal zien, is nog onbekend. Laten we er het beste van hopen en hopelijk wordt er naar de deelnemers geluisterd. Daarom steun ik, namens Het Marathonduivenjournaal, het initiatief van Ron Krijgsman, wat u vorige week heeft kunnen lezen op onze site.
Nu naar de uitslag van Perpignan 2024. Deze editie betrof een mooie regelmatige vlucht. Niet moeilijk voor de eerste duiven, maar zeker niet makkelijk voor de latere duiven dankzij de oplopende temperatuur. Hoe zag de uitslag eruit?

Perpignan
In Nederland werden door 505 deelnemers 4.360 duiven ingekorfd. Op maandagmorgen om 7 uur werden de duiven gelost. 7 duiven hebben het thuisfront bereikt op de lossingsdag. De snelste duif viel in Zeeuws Vlaanderen, in Vogelwaarde, bij Jean-Paul Hageman. Hij klokte zijn winnende duif om 20.47 uur op een afstand van 944 km. Ook de 2e duif viel in Zeeuws Vlaanderen, bij Comb. Asani en Nolet in Axel. Zij hebben een afstand van 8 km korter en klokten hun duif een dikke minuut eerder. Het brons ging naar Ossendrecht (Noord Brabant) naar de Comb. Leijs-Geerings. Over de berekende snelheid (bijna 1.700 mpm, kortom 102 km per uur) gaan we het niet lang hebben. Neemt iemand die zoiets verzint zichzelf wel serieus? Of gaat het louter en alleen om de korte afstanden te bevoordelen. Gelukkig heeft deze berekening geen invloed op de rangschikking van de eerste duiven en is de winnaar de winnaar! De Top 10:
1. Jean-Paul Hageman, Vogelwaarde
2. Comb. Asani & Nolet, Axel
3. Comb. Leijs-Geerings, Ossendrecht
4. Piet de Vogel, Oude Tonge
5. P. de Jong Gzn, De Heen
6. Martin de Poorter, Sluis
7. A.J. Kaljaars, Zoutelande
8. Gertjan Rigter, Amstelveen
9. Team Peter van de Berg-Jan Pol, Ridderkerk
10. Batenburg-v.d. Merwe, Klaaswaal
A. J. Maljaars heeft 2/3e van zijn duiven in de prijzen. Piet de Vogel heeft er 8 van de 13 in. Peter van de Berg en Jan Pol 11 van de 18. Jan Grootoonk uit Bant korfde 3 duiven in en won ook 3 prijzen: 100% en hoe: 28, 117 en 385 en er zijn bijna 1.100 prijzen. Op plaats 35 staat Jan van ’t Land uit Naarden. Jan heeft de laatste twee seizoenen geweldig gepresteerd met zijn duiven. Hij heeft op Perpignan 60% prijs. Op plaats 41 en 54 vinden we Niesten-Niemarkt uit Uitgeest. Zij hebben met 15 duiven mee 60% prijs.

Dit was de uitslag van Perpignan. Ik heb het ook dit seizoen met veel plezier gedaan. De irritatie die bij mij naar boven komt als ik de NFO18a berekening zie, is vele malen minder erg, dan de grootte van het plezier om deze stukjes te schrijven. Ik ga er sowieso vanuit dat we deze berekeningsmethode niet meer terug gaan zien. Verder wens ik iedereen een fijn ‘stil seizoen’ en eerst ook veel plezier en geluk met het eventueel opleren van de jonge duiven … al dan niet met behulp van de vrachtwagen van de afdeling en/of kar van de taartvluchten.