Als het vliegseizoen erop zit, is het tijd om de zaak de evalueren. Wat ging er goed? Wat ging er minder goed of zelfs slecht? Wat zijn de redenen hiervoor? Hoe kan je de verzorging en begeleiding zo aanpassen dat het volgende seizoen beter gaat en er minder slechte vluchten tussen zitten … het liefst helemaal niet. Af en toe moet je eerlijk tegen jezelf zijn en zeggen: Ik snap er gewoon niets van. Zoals bij ons Perpignan, maar daar later meer over.
In dit deel van de evaluatie gaan we het hebben over de eerste marathonvluchten van het seizoen en over de aanpak.

De aanpak
De eerste vluchten van het jaar gaan bij ons meestal wel goed. Ik heb soms het idee dat Pau te vroeg komt en dat de duiven nog ‘los’ moeten komen, maar de vluchten erna presteren de duiven meestal wel naar de kwaliteit die ze hebben. Op de laatste twee vluchten hebben onze duiven moeite. Wij gooien dat vooral op het begin van de rui. De vorm gaat eraf. De oorzaak is dat de duiven vier pennen hebben gegooid en de kleine veertjes beginnen los te zitten. We hebben twee dingen gedaan om dat moment uit te stellen. Van een aantal duiven hebben we de 2e en 3e pen getrokken en we hebben een ploeg met een groep Perpignan-duiven en enkele Narbonne-duiven tien dagen verduisterd na de vlucht Pau. Normaal doen we al meer. De duiven worden laat gekoppeld, zodat de rui van de eerste pen wordt uitgesteld en we zorgen dat als de eerste pen gestoten is, de volgende pen ‘lek’ is. De meeste liefhebbers doen dat door het topje van de pen eraf te bijten of te knippen. Dat gebeurt dan ook na het stoten van de 2e pen bij de 3e pen enz. Dus bij ons in totaal vier acties om de rui van de pennen uit te stellen en te vertragen.
We spelen onze duiven in principe alleen op de ZLU-vluchten. Door de ringenrace van de Marathon Noord is daar Bergerac bijgekomen in de afgelopen twee seizoenen. Door deze vlucht te zijn gaan spelen, zijn pa en ik ook na gaan denken over St. Vincent en eventueel de tweede vlucht die voor Marathon Noord telt voor de Middaglossing-competitie. Dit jaar zijn we een ploeg klaar gaan maken voor St. Vincent. Deze duiven zouden dan doorgespeeld kunnen worden op St. Vincent ZLU, Narbonne of met een goed resultaat van één van de twee getekende duiven, Cahors. Hoe het liep leest u later.
Dit jaar hebben de duiven meer inspeelvluchten gekregen. Niet alleen bewust, maar ook omdat de omstandigheden prima waren vanaf eind april. Je zou dan kunnen denken dat de duiven beter ingespeeld zouden zijn voor Pau. Was dat ook zo?
Verder is de periodieke controle van de duiven voor onze aanpak belangrijk. De luchtwegen moeten schoon zijn en het geel afwezig. Deze controle laten we doen door Marco van Doorn, de helft van de Comb. Heikamp-van Doorn … de kopmannen van ons Nationaal Inkorfcentrum.

St. Vincent en Pau
Omdat er in het voorseizoen in verhouding veel duiven achter bleven of pas na weken thuis kwamen, krompen de ploegen voor de verschillende vluchten. Ook die van St. Vincent Middaglossing. Uiteindelijk gingen er 4 duiven naar deze vlucht. Het werd geen succes. Twee duiven wonnen twee van de laatste prijzen in ons rayon. Eén van de andere twee is achter gebleven en de andere St. Vincenter kwam weken later. De tweede duif die de opéénnalaatste prijs had in het rayon won later een hele mooie prijs op St. Vincent ZLU. De eerste duif miste ook op Narbonne. Totale conclusie: Cahors kon van ons programma af.
De Pau-ploeg was nog aardig in tact, op ‘De Blauwe 85’ (onze 1e duif van Marseille 2022) na. 7 duiven werden ingemand. ‘De 75’ (39e nationaal St. Vincent 2022) en ‘de 010’ (167e nationaal Agen ZLU 2022) gingen als favorieten de mand in. De eerste duif liet wat langer op zich wachten dan wij gehoopt hadden. Daarna kwamen ze lekker achter elkaar. 6 van de 7 duiven zaten in de prijzen. Kwam dat door de extra inspeelvluchten of waren ze juist vermoeid, zodat ze kop niet pakten? We kunnen het u niet vertellen.
Onze eerste duif was ‘De Brabander’.  Deze opvanger van Van Dongen-Stultjens won sinds haar debuut op Bergerac 2021 geen prijs meer. Ze had kennelijk de vorm van de dag. Op Marseille bleef ze helaas achter. Onze twee duif was ‘de 46’ (dochter 3e en 18e nationaal Narbonne). Ook zij bleef op haar tweede vlucht van dit seizoen achter en dat was Perpignan. De 3e en 4e duif waren ‘de 010’ en ‘de 75’, onze getekende duiven.

… wordt vervolgd …