Kampioenen van de Stichting Marathon Noord zijn toppers. Daar is geen speld tussen te krijgen! Deze kampioenen presteren het om op drie vluchten één van hun twee bovenste duiven van de lijst vroeg op de nationale uitslag te krijgen. Dat is nooit eenvoudig. Het ene jaar is dat moeilijker dan het andere. 2021 was hiervoor een lastig jaar. St. Vincent was een vlucht dat de duiven de 1.000 mpm niet konden halen. Een pittige vlucht. Dax was minder moeilijk, maar zeker niet makkelijk. De eerste duiven vielen daar in de ochtend… voor koffietijd. Een gemiddelde vlucht met een regelmatig verloop. Tot slot stond de vlucht Bergerac op het programma. Op deze vlucht werden meer dan 1.500 duiven in de nacht geconstateerd. Een vlucht met hoge snelheden. Probeer op deze drie totaal verschillende vluchten maar iedere keer je aangetekende duif te ‘pakken’. Je hebt dan alleskunners nodig of je moet het inzicht hebben om op iedere (soort) vlucht de juiste twee duiven bovenaan te zetten. Een combinatie van beiden is Wim Peer uit Millingen gegeven. Twee duiven sleepten voor hem dat mooie kampioenschap binnen. Eén hiervan pakte hij op Dax heel vroeg en op Bergerac mooi op tijd. Een alleskunner. Zo blijkt ook in 2021 weer … de kampioen van Marathon Noord is een topper!
De liefhebber
In 2004 leerde ondergetekende Wim Peer uit Millingen kennen. Toen pa en ik dat najaar het podium van Marathon Noord betraden, op de derde plaats, mocht even later Wim Peer de tweede plaats op dat podium betreden. Voor de nieuwsgierigen onder ons … de 1e plaats was voor vader en zoon Henk en Henk Jurriëns uit Brummen. We maakten kennis met Wim en er ontstond een goede band. Deze band werd vooral versterkt door mijn vader. Hij ging een school bouwen in Millingen en maakte meerdere keren per week een duivenpraatje met Wim. Uitvoerders blijken daar tijd voor te hebben. We hielden contact, al was het ook weleens wat minder. Wim verhuisde in de tussentijd en kon een korte tijd geen duiven houden. Het contact was even stil en toen we hoorden dat Wim weer een herstart had gemaakt, waren we benieuwd en gingen we op zoek naar zijn telefoonnummer. Via een andere groot Marathon Noord-kampioen Hans Hansen kwamen we achter het mobiele nummer van Wim en kon pa hem weer eens bellen. Al is het contact niet altijd even intensief, we houden elkaar in de gaten. Genoeg over het leuke contact en de aanleiding hiervan … dit verhaal gaat over de kampioen zelf …
Wim Peer, inmiddels 74 jaar, heeft in zijn werkzame leven voor zijn pensioen in de kassenbouw gezeten. Ook in de jaren dat hij van zijn pensioen kan genieten is hij nog actief. Hij verzorgt de kranten in zijn regio. Hij haalt de kranten op in Malden en bezorgt een buitenwijk in de Ooij-polder. Deze klus is in de vroege ochtend, zeg maar rustig in de nacht. Bij thuiskomst verzorgt hij dan de duiven. Daarna gaat hij even terug naar bed. Stilzitten is niets voor Wim.
Hoe begon je duivensportloopbaan, Wim? Onze Kampioen van de Middaglossing: ‘Mijn broertje (toen 8 jaar) had duiven en toen ben ik (10 jaar) vrij snel ook begonnen en zijn we samen de duiven gaan verzorgen. Dat was achter ons ouderlijk huis in Huissen. Jaren later ben ik getrouwd en in Millingen gaan wonen. Op dat adres mocht ik helaas geen duiven houden. In 1969 verhuisde wij naar het ouderlijk huis van mijn vrouw en daar kon ik gelukkig weer met duiven beginnen. Na wat kleine omzwervingen heb ik sinds drie jaar de duiven op een nieuw adres. Ik kon mijn duiven plaatsen in een hok achter het huis van een liefhebber die moest stoppen vanwege zijn gezondheid. Dat is 50 meter van mijn huidige huisje. Dat is heel praktisch en ik ben er ook heel blij mee. Ik heb tegelijkertijd een vaste supporter tijdens het wachten op de duiven.
Vanaf mijn start als duivenliefhebber heb ik altijd al de marathonvluchten gevlogen. Thuis in Huissen had ik al een hele goede Bricoux-duif, die het geweldig deed op de verre vluchten.’
Stamopbouw
De duiven van Wim stammen direct en indirect allemaal af van het Oude Aarden-soort. Wim vertelt: ‘Mijn broer had een vroege duif van Bergerac. Die was goed voor de 3e nationaal. Ik zei tegen hem: Met die duif moet je nooit meer mee gaan spelen. Je moet er uit gaan kweken. Dat is mijn basisduif geworden. Ik ben een aantal jaren terug een tijdje gestopt geweest. Toen heb ik al mijn duiven verkocht aan één liefhebber. Ik had één voorwaarde … als ik weer een herstart kon maken, wilde ik graag een koppel jongen van deze duif terug om mee te starten. Dat is gebeurt: Na mijn herstart ben ik begonnen met twee jongen uit deze duivin. Van deze twee heb ik nog één goede kweekduivin over, waar alle goede vliegers uit komen. Alle toppers zijn kinderen of kleinkinderen van deze duivin.
… wordt vervolgd …
Recente reacties