Tijdens het lezen van het stuk over de ruiperiode bij de duiven van Anton van Oort, borrelde bij Gert van Barlingen deze vraag naar boven: ‘Hoe houd je de duivinnen van het eieren leggen af, als ze bij elkaar blijven zitten. En hoe krijg je ze weer gelijk tijdig aan de broed als het zover is? Anton is de moeilijkste niet en antwoord gelijk:

Ik heb het hele jaar door erwtenstro in het hok. Dat bevordert, als de bakken op half staan, ook nog eens de nesteldrang . Tot de klok verzet wordt laat ik ze hun gang gaan en verruil de legsels voor kalkeieren. Daarna worden de dagen korter, de temperatuur lager en ik voer ze eenmaal daags 35 gram per duif. Het leggen is dan praktisch over en mocht er een ei komen dan neem ik het weg.

De opstart in het voorjaar geven de duiven vaak zelf aan. Wanneer er weer nesteldrang ontstaat gaan de bakken open en begint de territorium drang. Alle afdelingen gaan dan tegelijkertijd open met de hele dag open hok. Dit bewust om ze zelf een plekje te laten vinden, waar ze zich goed voelen met een partner die ze leuk vinden. De één heeft zo’n plekje al na een dag, de ander is tevreden met een schapje of zitplank . De één heeft 2 bakken de ander broed liever op de grond. Het nadeel is dat de start van het broedseizoen heel verschillend is per koppel. Aangezien ik uit de vliegers niet voor eind juli kweek en ring is dit geen probleem. Al die tijd houd ik ze op stenen eieren. Een jaarling koppel wat me aanstaat wil ik wel eens één jong laten groot brengen voor de fondvluchten. Deze jaarlingen gaan in principe mee tot begin juli en niet verder dan 500 km. Pennenstand is voor hen niet van belang. Mijn jongen kweek ik uit wel bewust samengestelde koppels uit de kwekers en die wil ik niet eerder spenen als begin juni . Voor die tijd ben ik te druk met het invliegen van de oude.

Dankjewel, Anton, voor je antwoord, waar Gert wel iets mee kan en menig andere lezer ook.