Afgelopen weekend was de eerste vlucht van het Internationale marathonprogramma. Tegelijkertijd is het de aftrap van het seizoen voor de deelnemers van de Fondunie 2000. Dat is traditiegetrouw de vlucht Pau. Wat ook een traditie begint te worden is dat deze vlucht niet op de geplande datum wordt gelost. Nevel was dit keer de spelbreker op vrijdagochtend, zodat de lossing werd verschoven naar zaterdagochtend en wel om 7.20 uur. Dit keer is er wel op de voorbestemde losplaats gelost, wat de afgelopen jaren ook weleens anders is geweest. De omstandigheden waren warm op zaterdag en zeer warm met een hoge luchtvochtigheid op zondag met over het algemeen de wind op kop. Wat me dan opvalt, is dat de eerste duiven Internationaal toch de 1.000 mpm aantikken en dat de prijzen in Nederland rond half drie zijn verdiend (gemiddelde Nederlandse afstand). Onze duiven kunnen veel aan, als ze in een goede conditie zijn. Er zijn steeds meer duiven uit het goede hout gesneden. Enkele van deze toppers zitten op het hok van Sil van Vliet uit Ter Aar.
Het seizoen
Sil over de opbouw van het seizoen: ‘Ik begon het jaar met 100 vliegduiven en ik kweek ook zo’n 80 jongen. Naast de vliegduiven heb ik 9 koppels kwekers. De ene helft van de vliegers is met de kerst gekoppeld en hebben de 1ste ronde van de kwekers uitgebroed. De andere helft is 3 weken later gekoppeld en hebben de tweede ronde van de kwekers uitgebroed. De betere vliegers mogen hun eigen jongen groot brengen. Ook de winnende duivin heeft in die periode jongen groot gebracht.
Als jong wordt alles al zoveel mogelijk gespeeld. Het liefst moet alles mee op de laatste NPO-vlucht (ongeveer 450 km). Als jaarling moeten ze nog steeds zoveel mogelijk vliegen. In het begin van het seizoen heb ik ze een aantal weken lang 2 vluchten in de week laten vliegen … dus op zaterdag en op dinsdag. Zodra de 2 nachten mand begint gaan ze nog maar 1x per week mee. De jaarlingen hebben twee dagfond vluchten gevlogen en de overjarige één. Zodra ze hun eerste marathon gehad hebben breng ik ze alleen zelf nog kleine stukjes weg.
Ik voer de mengelingen van Peter Theunis. Niet dat ik dat heel bijzonder voer vind, maar ik laat samen met mijn vader een broer een heel pallet komen en dat is gewoon makkelijk. Welk voer je voert vind ik sowieso maar bijzaak. Ze krijgen het hele jaar dezelfde mengeling. Er gaat al jaren niks meer over het voer. Ik vind het maar onzinnig gekloot en de duiven eten het nog minder graag ook. Afgelopen jaren deed ik nog wel eens Forte- Vita van Travipharma door het water, maar daar ben ik dit jaar ook mee gestopt. Ik geef dus eigenlijk helemaal geen bijproducten alleen veel mineralen en grit.’
Wat doet u aan medische begeleiding? Onze winnaar van Narbonne: ‘Zo min mogelijk. Ik heb al een paar jaar niks aan het geel gedaan. De duiven worden alleen standaard voor de start van het marathonseizoen gecontroleerd door een dierenarts. En anders alleen als ik het niet vertrouw.’
De tweede en derde duif
De tweede duif van Sil op Pau won de 5e nationaal en bij de Fondunie 2000 de 3e tegen 1.253 duiven. Deze duivin, ‘de 959’ van 2020, won als jaarling prijs op Cahors en wint nu deze mooie kopprijs. Haar vader komt van Bennie Homma. Oma van vaderskant won de 2e nationaal bergerac tegen ruim 16.000 duiven. Deze vader is ook de vader van de andere goede vliegers, die bijvoorbeeld op Narbonne mooie prijzen wonnen. De moeder van ‘de 959’ komt van Tim Hage. Haar (klein)kinderen hebben al veel kopprijzen gepakt:
- 5e nationaal Pau 2023
- 10e nationaal Pau 2023
- 24e nationaal Agen 2022
- 30e nationaal Narbonne 2022
- 34e nationaal Agen 2022
Een geweldige kweekduivin.
Van een geweldige kweekduivin naar een geweldige vliegduivin. Dit is ‘de 925’ van 2021. Als jaarling won ze de 34e nationaal Agen en de 30e nationaal Narbonne en nu de 9e nationaal Pau. Bij de Fondunie 2000 haalde ze de 5e prijs.
Haar vader komt uit twee duiven die Sil van het hok van Ben van Kempen heeft meegenomen. De doffer komt van Jan Schreurs en de duivin van Th. Pennings. De moeder komt uit een zoon van De Duifkampioen 2010 van Ben van Kempen met de duivin van Tim Hage, die de moeder is van de eerder genoemde ‘959’.
Tot Slot
De eerste duif van Sil kwam zwaar gewond thuis. Sil had zijn duiven nog niet direct verwacht en was binnen nog aan het eten. Hij kreeg via zijn telefoon een berichtje dat er een duif was gearriveerd. Hij liep naar buiten en zag een duif op de klep liggen met zijn vleugels wijdt gespreid. Toen Sil het duivinnetje gepakt had, zag hij dat ze de borst kapot had en een poot had gebroken. Dierenarts Stephan Göbel heeft de poot gespalkt. Om deze reden staat ze ook niet op de foto. Sil vindt het geen leuk gezicht en geef hem eens ongelijk. Het is bijzonder knap van dit duifje dat ze ondanks de misère zo vroeg thuis is kunnen komen.
Wat kunnen we nog van Sil verwachten … beginnend dit seizoen? Niemand kan dat ons vertellen, zelfs Sil zelf niet. Hij vertelde mij: ‘Ik dacht vorig seizoen al: zo’n jaar maak je nooit meer mee. Als je dan op Pau met zo’n uitslag begint, dan is het weer ongelooflijk. Ik hoop dat de volgende vluchten ook goed gaan, maar garantie heb ik daar niet voor. Ik ga er tenminste niet van uit.’
Sil, nogmaals gefeliciteerd en bedankt voor de info voor dit stuk. Natuurlijk veel succes gewenst voor de volgende vluchten!
Recente reacties