In het winterseizoen mail ik af en toe een aantal liefhebbers om ze te vragen of ze hun Topper willen voorstellen. Deze topper heeft dan een mooie prestatie (1:100) neergezet op een nationale of sectorvlucht. Dit geeft weleens aanleiding tot een uitgebreider verhaal. Voor mij, als man achter Het Marathonduivenjournaal, zijn dat de krenten in de pap. Vluchtwinnaars en Kampioenen zijn heerlijk om over te schrijven. Liefhebbers met een uitzonderlijk verhaal of met een bijzondere achtergrond zijn zeker zo leuk en voor de afwisseling erg nodig om te zorgen dat schrijven geen sleur wordt. Dit keer kwam Ron Krijgsman met een mooi verhaal. Hij presteert uitzonderlijk goed op een hele kleine accommodatie. Zeg maar een Madurodam-hokje. Dus ik laat hem graag aan het woord …
De liefhebber
Ron: ‘lk ben Ron Krijgsman en woonachtig in Hoogblokland een klein dorpje gelegen in Zuid Holland. lk ben ondertussen 40 jaren jong en nog steeds een jeugdlid zoals sommige liefhebbers zeggen. lk ben zelfstandig ondernemer sinds 2006. Wij verzorgen dagelijks 7 dagen per week met een goeie club van 18 chauffeurs koeriers/transport en service gerichte werkzaamheden naar de klant.
lk ben met het duivenbacil besmet geraakt door mijn oom Joeri Krijgsman uit Krimpen aan de IJssel. Vanaf zijn ouderlijk erf beoefende hij destijds het programma spel. Later is hij overgeschakeld naar de fond. Mijn interesse was door zijn liefhebberij gewekt. Al snel werd ik jeugdlid in de club en werden de eerste prijsjes verdient. Ik werd zelfs een aantal keer jeugdkampioen. Niet veel later ontstond de combinatie Krijgsman en we zijn samen volledig overgestapt naar de middaglossingen. Na mijn verhuizing uit Krimpen aan de IJssel naar mijn huidige woonplaats, ben ik gestart met wat duiven van onze eigen lijnen. Deze duiven bevolkten op dat moment onze hokken. Dat waren voornamelijk duiven van het soort van ‘de Oude Witbuik’ van Hugo Batenburg uit Klaaswaal via wijlen Piet de Zeeuw uit Westmaas. Ook werd er een super doffer gekocht op de totale verkoop van Jan Roelofs uit Alkmaar. Deze doffer kwam uit de fameuze lijn van ‘Het Montarkoppel’. Hij ontpopte zich bij mij tot een geweldige kweker met nazaten die veel nationale top 100 prijzen bij elkaar vlogen. Er zaten ook enkele Asduiven bij.
Jonge Roelofs stamvader
De accommodatie
Mijn huidige totale accommodatie is sinds 2015 vijf en halve meter. Hierin zijn 3 afdelingen gemaakt. De meeste melkers uit de regio noemen dit ‘Het Madurodam-hok op de grote fond’. lk heb een afdeling met 15 vliegbakken voor de vliegers en een hokje voor een dertigtal jongen. Sinds 2018 heb ik heel bewust gekozen om een afdeling te maken voor 6 vasthoudkoppels, die voorheen tussen de vliegers zaten. Dat is niet ideaal en het geeft het nodige risico op ontsnappen.
In 2012 heb ik een kant en klaar hok laten plaatsen van 10 meter door een hokkenbouwer. Ik ben, na een drietal seizoenen hierop te hebben gespeeld, tot de conclusie gekomen dat dit niet een ideale woonomgeving was voor mijn duiven. Ik was vooral niet tevreden over de verluchting. De duiven kampten regelmatig met ‘kopproblemen’. Dit resulteerde in het regelmatig toedienen van medicatie voor de koppen. Ik ben van nature hier geen voorstander van. lk ben eind 2014 bij Martin van Zon geweest en heb daar met mijn schetsboek de nodige zaken nagetekend en op advies genoteerd. In grote lijnen heb ik dit zelf nagemaakt met hulp van een goeie duivenmaat. Het open hok systeem is vanaf het eerste jaar direct super bevallen. Mijn duiven hadden geen kopproblemen meer. In 2015 ben ik met mijn nieuwe hok, met open voorkant en met ren ervoor gestart. De eerste prestaties zijn zeer goed te noemen.
De eerste resultaten en de eerste tegenslag op dit hok
lk behaalde het 1e Nationaal Kampioenschap Categorie 1 bij de Nationale ZLU Fondspiegel. Ik speelde in dat jaar in totaal 9 vliegduiven … inclusief jaarlingen. Helaas raakte ik in 2016 op een rampzalige Orleans mijn drie beste oude duiven kwijt. Dit was een enorme dreun voor een kleine melker in opbouw. Ik had immers maar een handvol oude duiven. In dat jaar, 2016, werden nog 3 ZLU-vluchten gespeeld. Daarmee was voor mij het seizoen 2016 alweer klaar … helaas. In 2016 was gelukkig toch nog een mooi resultaat te noteren met de duiven die ik nog overhad. Op St. Vincent ZLU won ik de 42e nationaal tegen 3.387 duiven.
Ik ben na de tegenslag van Orléans 2016 gaan denken: Wat moet ik doen om dit te voorkomen en wat moet ik dan om in de breedte sterk te blijven na een klap als deze? Nadat ik hierover goed gesproken had met vriend Bert Saarloos uit Klaaswaal was het duidelijk dat ik alles op alles moest gaan zetten om veel te gaan kweken. Dit met als doel om spoedig weer genoeg duiven op de bakken te krijgen. Vanaf dit moment heb ik besloten om me te richten op seizoen 2018 met een fris ploegje duiven om weer lekker te kunnen gaan deelnemen op de ZLU vluchten.
… wordt vervolgd …
Recente reacties