Tarbes is voor sector 1 en 2 de tweede vlucht van afstand op de middaglossing. De editie van 2024 was een pittige. De duiven moesten werken om thuis te komen. De winnaar komt uit Nieuw-Lekkerland. Een Zuid Hollandse plaats aan de Lek, aan de overzijde van Lekkerkerk. De winnende liefhebber is de 63-jarige Marco de Bie, een liefhebber die op de marathonvluchten wel vaker mooie uitslagen maakt. Op deze Tarbes had Marco 6 duiven mee en wint hij 5 prijzen met de 1e van sector 2 en van sector 1 en 2 bij elkaar tegen bijna 5.400 duiven.
De winnende liefhebber
Tarbes prijkt sinds dit jaar op de erelijst van Marco de Bie. Deze 63-jarige liefhebber uit Nieuw-Lekkerland is in het dagelijks leven werkplaatstimmerman.
Marco over zijn beginjaren in de duivensport: ‘Ik ben op 9 jarige leeftijd duiven gaan houden. Gewoon voor mijn plezier. Op 15 jarige leeftijd ben ik samen met mijn vader lid geworden en op wedvluchten gaan vliegen. Daarna gestopt en in 2000 weer begonnen met duivensport. Die herstart was met snelle duiven die overal vandaan kwamen. Dus geen bekende namen of rassen. In 2002 heeft hij de overstap gemaakt naar de overnachtfond met duiven van liefhebbers uit de buurt en wat gekochte duiven. Geen bekende rassen of liefhebbers.
Op dit moment is mijn duiven bestand een verzameling van verschillende soorten duiven afkomstig van diverse liefhebbers. Dus geen eigen stam of een bepaalde lijn van duiven.’
Het hok is 5 meter lang en verdeeld in 2 afdelingen: 1 zijde voor de vliegduiven en de andere zijde jonge duiven. Voor de kweekduiven heeft Marco een binnenhok van 2 bij 1.5 meter met een ren van 2 bij 1.10 meter.
De winnende duif van Tarbes
De winnende duif is een duivin. Marco vertelt: ‘Ik speel de duiven op het nest. De winnende duivin is ingekorfd op een jong van 12-14 dagen, waar ze alleen voor moet zorgen. De doffer is niet teruggekomen uit Cahors. Deze duivin heb ik gekregen op een bonnetje bij Wim Mudde uit Sliedrecht. Ze is door Wim gekweekt uit een doffer van Piet de Vogel met een eigen duivin van Wim Mudde zelf. Wim heeft deze duivin gekweekt uit een doffer van Tim Hage en een Jellema-duivin via Jaap Bol uit Alblasserdam.
Marco: ‘Wat betreft de prestaties van de duivin: Die heb ik niet bijgehouden.’
Het seizoen
Marco vertelt over het seizoen: ‘Ik start het seizoen met 16 vliegkoppels en met 9 kweekkoppels. De vliegduiven heb ik gekoppeld in de laatste week van maart. De vliegers brengen een jong groot gebracht, zo ook de winnende duivin.
Alle vliegduiven gaan mee met de afdelingsvluchten tot aan de vluchten met 2 nachten mand en daarna doe ik 2 tot 3 keer een inkorving in Hank. Soms korf ik in op de vlucht die doordeweeks wordt georganiseerd of op zondagochtend een lapvluchtje vanaf de grens. Dit doen we met 4 liefhebbers samen.
Voordat de overnachtvluchten beginnen, hebben de duiven ongeveer 1.000 tot 1.200 km training gehad.
Ik voer 2 merken voer van Embregt-Theunis en Matador. Dit krijgen de duiven het hele seizoen. Voor de inkorving krijgen de duiven die meegaan meer Matador omdat dit vetter voer is. De duiven krijgen rijkelijk veel pinda’s die ik eerst één minuut opwarm in de magnetron.
Wat medische begeleiding betreft: In het najaar een kuur tegen paratyfus, in het voorjaar een enting tegen paramyxo en een kuurtje tegen het geel en ornithose. Als ze thuis komen, krijgen de duiven ter ontsmetting een dag Setrachol in het water en een dag Bony SGR.
Ik laat de duiven niet regelmatig controleren door een dierenarts. Alleen als ik denk dat het nodig is.
Ik gebruik natuurproducten en geef in het najaar en voorjaar een paar kuurtjes, omdat een combinatie mij beter bevalt. In sommige gevallen is niets doen de beste oplossing.’
Beleving
Marco vertelt verder: ‘Ik beleef de duivensport over het algemeen plezierig en soms een beetje minder. We hebben met vier liefhebbers een groepje waar we gezamenlijk mee gaan inkorven, de duiven een lapvluchtje geven, of naar prijsuitreikingen gaan.
Wat er mooi aan duivensport is de omgang met de duiven, verzorging, kweken van jongen met de beloning dat de duiven thuis komen van een vlucht. Verder is de gezelligheid in de vereniging en het inkorfcentrum leuk en belangrijk.’
Tot Slot
Marco over de thuiskomst van zijn winnende duivin: ‘Voor wat betreft de aankomst van de duif: Die heb ik niet zien komen. Ik had hoofdpijn en lag met een paar paracetamol op de bank. Ik hoorde een piep van de klok en dacht dat het jonge duif was die niet binnen wilde komen. Totdat ik op het systeem keek en de duivin uit Tarbes thuis was. Dat was een echt kippenvel-moment.
Marco, wederom gefeliciteerd met deze zeer knappe overwinning op Tarbes. Verder wil ik je bedanken voor de info: nuchter, eerlijk en oprecht. Ik hoop in de toekomst nog eens een stukje van je te mogen plaatsen op Het Marathonduivenjournaal !!!
Recente reacties