Zoals de trouwe lezers van Het Marathonduivenjournaal wel weten, maak ik in het marathonseizoen wekelijks een column om de resultaten achter de uitslag te laten zien. Naast de Top 10 worden de liefhebbers eruit gelicht met minimaal een duif 1:50 en een prijspercentage van minimaal 65%. De combinatie Vullers en zoon uit Roggel komt in die columns heel regelmatig naar voren. De nieuwsgierigheid naar het verhaal achter deze successen is dan gewekt. Als dan goede duivenvriend Erik Verheijen je nogmaals op deze duivenfamilie wijst, moet het er van komen om dit verhaal ook maar eens te maken.

Historie
In het seizoen 1990 hadden John en Rob met ‘de 503’ de 4e Nationaal Duifkampioen op de grote fond. Een prestatie wat nog steeds mooie herinneringen oproept. De eerste stap richting specialisatie naar de marathonvluchten was stilletjes gezet.
In 1993 sloot Rob zich bij John aan wat betreft de interesse voor de marathonvluchten. Het vizier werd vanaf die tijd volledig op dit spel gericht. Dit was een goed besluit. De kampioenschappen en kopprijzen volgen in rap tempo. Als we alleen al naar de laatste 10 jaar kijken, is er 40 keer bij de eerste 100 nationaal gespeeld en wonnen ze provinciaal 150 keer een prijs in de top 100.
De aanleiding van deze reportage is onder meer het behalen van het Marathonkampioenschap van de Fondvrienden Brabant en Limburg. In 2014 werden ze dit voor de 1e keer. Het seizoen 2016 was een hun beste seizoenen in hun loopbaan als duivenliefhebber. Ze werden 1e Hokkampioen Marathon van de afdeling Limburg. Ze hadden dat jaar een fenomenale topper. Dit was ‘de Anjo’. Hij won de 1e Provinciaal Agen en de 1e Provinciaal Bordeaux (beide keren ook de 4 Nat. in sector 1). Met deze geweldige overwinningen werd hij de Beste Marathonduif van Nederland in de Pipa Ranking.

In 2019 werd provinciaal Cahors gewonnen. Een nieuwe parel aan de zegenketting van deze succesvolle duivenfamilie. In 2021 beleefden ze in Roggel een nieuw topseizoen en verzekerden zich bij de Fondvrienden Brabant-Limburg van het Marathonkampioenschap 2021, werden 1e kampioen eerstgetekende en hadden de 1e Asduif middaglossing. Ze eindigen tevens  als 4e in zowel het hokkampioenschap middag- als morgenlossing. In de Afdeling Limburg eindigen ze op een puike 2e plaats in het Hokkampioenschap Marathon. Dan hebben we het alleen nog maar over de verschillende kampioenschappen. Over de kopprijzen gaan we later dieper op in.

Het seizoen
John en Rob spelen met hun duiven het nestspel. Op de marathons en ZLU-vluchten wordt  gespeeld met 50 nestkoppels. Deze koppels zitten verdeeld over twee afdelingen. Doffers en duivinnen worden niet op dezelfde vlucht gespeeld.
De vliegduiven werden in februari gekoppeld. Als de jongen 12 dagen oud zijn, wordt de gehele vliegploeg gescheiden. Omdat John en Rob echte verenigingsmannen zijn worden er voor alle vluchten, ook bij minder goed weer, duiven ingekorfd.
John: ‘In de voorvluchten gaan de duiven zo vaak mogelijk mee tot 4 weken voor de marathonvlucht dat ze mee gaan. Er wordt niet naar ’t weer gekeken. Wat me lief is, komt terug.
De gezondheid van de duiven was al goed in de voorbereidingen, maar ik laat niks aan ’t toeval over. We  hebben weinig verliezen gehad.’
De duiven werden verdeeld in ploegen, één voor St. Vincent, één Pau en één voor Bordeaux. Deze ploegen zitten in het linkse hok. Deze ploegen worden tot 8 mei gescheiden ingespeeld. De andere ploeg zitten in het rechtse hok. Hierin zitten de ploegen voor Barcelona, Agen middaglossing en Perpignan. Deze duiven gaan tot 28 mei op weduwschap mee. Eenmaal op het nest gebracht, gaan de duivinnen bij voorkeur op jongen van 3 à 4 dagen de mand in. Dit was de stand voor de St. Vincent-duivinnen. Zijn de duivinnen weg voor een marathonvlucht, dan krijgen de jongen die in het nest liggen een portie pap van Brinta. Op deze manier zwakken de doffers niet. Zij moeten immer een week later mee om grotere jongen. Op deze manier voeren ze de jongen niet te veel.
De doffers en overige duivinnen gingen een week later op een groot jong naar Pau en Bordeaux. De St. Vincent-duiven hebben bij thuiskomst een kleiner jong ondergeschoven gekregen en gingen vervolgens op eieren en een groot jong naar Barcelona en Dax. De jongen van de Bordeaux en Pau-duiven werden opgeruimd. Deze koppels gingen op een nieuwe neststand naar Bergerac en Perpignan. In principe worden in Roggel de duiven per seizoen twee keer op een marathonvlucht gespeeld.

… wordt vervolgd …