De rubriek ‘Hoe is het nu met …?’ werd vorige winterseizoen goed gelezen. In deze verslagen stellen we een aantal vragen aan willekeurige liefhebbers die in het verleden mooie prestaties hebben neergezet en er zullen ook liefhebbers aan bod komen, die minder bekend zijn, maar die wel met veel enthousiasme over hun hobby kunnen praten. In deze editie krijgt u in enkele delen te lezen hoe het gaat met Peet Solleveld. Peet was Kampioen West Europese Super Marathon en was Keizer van de ZLU. Hij won ook nog eens Nationaal Bordeaux. Dit is het topje van de ijsberg van zijn palmares. Hoe gaat het met Peet … U leest het hier onder …
- Zie je de professionalisering als een bedreiging van onze sport of zie je voor de kundige hobbyist nog genoeg mogelijkheden om successen te hebben? Probeer je antwoord goed te onderbouwen.
Peet: ‘De professionalisering zie ik niet als een bedreiging voor onze sport. Dat het niet helemaal eerlijk lijkt, is een feit, maar ik heb het zelf altijd een uitdaging gevonden om tegen deze hokken te spelen. Mijn beste resultaten waren in de tijd dat ikzelf tussen de 60 en 75 uur in de week maakte. Daarnaast nog voetbalde. Hoe drukker je het hebt des te beter ben je georganiseerd in je hoofd. Heb je tijd zat dan wordt je lui. En kijk eens waar alle kampioenen zitten of wonen. Deze zitten vrijwel allemaal aan de oostkant van een afdeling. Op een enkele uitzondering na. De wind blijft de kampioenen bepalen. En je hebt hier nu eenmaal vrij veel een W in de wind zitten dus is het rekensommetje niet moeilijk. Ik heb wel eens iemand horen zeggen van als je je eigen duiven niet meer herkend dan heb je er teveel. Ik zelf vind het een sport om een duif al te herkennen in de lucht. Het is hier ook topsport maar ook een topliefhebberij. Met alles erop en omheen. Elke week het gras maaien. Het wel en wee in de club. Dus professionalisering motiveert mij zelfs ontzettend om nog meer mijn best te doen.’
- Hoeveel uur per dag besteedt u aan uw hobby. Stille seizoen…….uur Wedstrijdseizoen……..uur?
Peet: ‘In het stille seizoen rond de 2 uur per dag. In het vliegseizoen varieert dit enorm. Maar minimaal 4 uur per dag en soms zijn we er gewoon een heel weekend mee bezig. Zeg maar klokkie rond!!! Ff naar huis om te eten of het eten wordt gebracht. Heeeeerlijk. Mijn werk is nier ver van de duiven vandaan. Onder de middag rij ik altijd naar het hok toe om ff te kijken of alles goed gaat. Ook evt een klepje dicht doen, schuifje open. Doffers die mee moeten nog wat geven en ga zo maar door.’
- Waar geniet u het meeste van in de duivensport?
Peet: ‘Waarvan niet??? Echt alles. Maar als ik echt iets zou moeten kiezen dan is het, het thuis komen van de duiven. Je hebt van die vluchten dat ze wel zo allemachtig mooi afkomen. Echt een genot. Zit nu alweer te wachten op de eerste vlucht … Schitterend.’
- Stel u bent voorzitter van de NPO, de nationale Duivensportbond, wat zou u de komende jaren veranderen in de duivensport? (In volgorde van prioriteit)
Peet: ‘Ik zou het niet weten. Misschien zou ik het zoeken in de beveiliging van de concoursen. Denk dat er nog zat gerotzooid wordt met de concoursen. Oneerlijke winnaars zeg maar. Tevens het dopingbeleid aanscherpen.
En onafhankelijk lossen zonder inbreng/advies IWB.
GEEN programma vluchten op de vrijdag. Zijn er ook nog zat die moeten werken. Blijven staan tot maandag. Anders naar huis terug!! Vaak valt het weer achteraf heel erg mee.’
Dankjewel, Peet, voor de medewerking aan deze rubriek. Je enthousiasme maakt me blij en ik hoop dat de lezers dit herkennen. Tot een volgende keer !!!
Recente reacties