Vandaag is het tijd voor de vierde bijdrage op Het Marathonduivenjournaal van de rubriek … Hoe is het nu met …? In deze verslagen stellen we een aantal vragen aan willekeurige liefhebbers die in het verleden mooie prestaties hebben neergezet en er zullen ook liefhebbers aan bod komen, die minder bekend zijn, maar die wel met veel enthousiasme over hun hobby kunnen praten. In deze eerste editie krijgt u de antwoorden op de vragen, die bedacht zijn door een kwartet lezers en schrijvers van Het Marathonduivenjournaal, door Menno Broekhoff uit Katwijk. Deze enthousiaste ambulance-broeder heeft goede jaren gekend met o.a. een 31e nationaal Pau en een 22e nationaal Barcelona. De laatste jaren is hij minder tevreden. Dat mag hij zelf vertellen … Hoe gaat hij met zijn hobby om en hoe was zijn duivenjaar? U leest het hier onder …
Wat is uw mooiste vluchtprestatie of kampioenschap uit het verleden?
Menno: De mooiste vluchtprestatie is toch nog altijd de 22e nationaal Barcelona in 2014 al zat de 31e nat Pau in 2013 dichtbij dat gevoel. Dat alles heeft te maken met emoties die bij zo’n prestatie vrijkomen. Emoties die bij de sport horen maar in dit geval ook dat degene waardoor je deze sport beoefend er niet meer is, mijn vader Hans Broekhoff. Zijn dan toch dingen die je graag zou willen delen.
Wat waren je mooiste vluchtresultaten en kampioenschappen in het afgelopen jaar?
Menno: Ja wat moet ik daar nu van zeggen. Ik vind dat het laatste jaren niet loopt. Dus heb geen prestaties van afgelopen jaar te melden. Ik ben niet tevreden met een tweede in de vereniging. Zie uit naar een 1e of een 2e in de afdeling in de toekomst. Denk dat de duiven er zitten. Nu de prestaties nog.
Hoe is het seizoen 2020 verlopen en dan vooral door het hele corona gebeuren zijn er minder vluchten geweest. Als je hier op terug kijkt zou het erg zijn als er in de toekomst minder vluchten zijn?
Menno: In alle eerlijkheid vond ik ondanks de corona er meer dan genoeg vluchten. Maar dit vooral doordat de vluchten natuurlijk in een korter tijdbestek zijn gevlogen. Ik was wel heel blij dat het kon. En het liep gewoon als een geoliede machine op de vereniging. Van tevoren wist je hoe laat je moest inkorven, natuurlijk mis je een deel sociaal eromheen. Zeker met een jong gezin is het weten hoe laat je aan de beurt bent, erg prettig. Voor mij was het duivenseizoen een meer dan welkome afwisseling van midden in de corona zitten … gezien mijn werk als ambulanceverpleegkundige. Ik ben op het moment eerlijk gezegd negatief over een goed verloop van 2021 w.b.t de duivensport. Ik weet dat er een derde golf aankomt. En die is eind maart op zijn hoogtepunt. Nou dan weet je het wel.
In het seizoen 2020 konden we moeilijk bij en met elkaar gaan melken, advies vragen over hoe iets te doen. Of als er problemen met de duiven waren iemand eens vragen om langs te komen. Hoe heb je dit opgelost?
Menno: In alle eerlijkheid … zeker ook door de social media en telefoon. Hier heb ik dus niet heel veel hinder van ondervonden. Ja grote bijeenkomsten konden niet of nauwelijks maar een hokbezoek heb ik niet gelaten in 2020 met inachtneming va de coronaregels.
Heb je nog duiven aangeschaft of wat is er van de laatst aangeschafte duiven terecht gekomen?
Menno: Ik heb zeker duiven aangeschaft/gekregen. Ik heb veel hele leuke duivencontacten. Zo zie ik bijvoorbeeld Fabian en Johan als een van die contacten. Daar heb ik de laatste jaren gekocht maar ook zeker het nodige gegund en gekregen. Verder heb ik een aantal duiven gekocht bij Cor Vrolijk. Met Ad van Heijst, een zeer goede duivenvriend heb ik een meerjarig plan. Het komt erop neer… We gaan ervoor hoog in afdeling 5 te eindigen met zijn duiven. Ik ben hier zeer groos mee. Ik heb een zeer groot aantal jongen van hem gehad. Al deze duiven hebben het hele jongen duiven seizoen gevlogen. Het viel mijn clubgenoten op hoe goed ik vloog met die jongen. Dus dit wordt vervolgd. Aankomend jaar gaat hetzelfde gebeuren. Veel duiven vanuit Wijchen richting Katwijk en daar vol mee spelen. Veel respect voor zijn prestaties, de homogene stam die reeds is bewezen. Nu hopen dat het ook in Katwijk lukt. En ieder jaar krijg ik duiven van Arjan van Gent waar ik ook zeer goed contact mee heb.
Voor welke liefhebber heb je bewondering? En welke vraag zou u hem of haar willen stellen?
Menno: Ik heb eigenlijk voor meerdere mensen bewondering. Ik vind het zo knap dat vaak dezelfde liefhebbers er ieder jaar weer staat. Dat is immers geen vanzelfsprekendheid. Als jongen melker droom ik wel is van wekelijks kop vliegen. Ik heb nog meer bewondering voor topliefhebbers die open staan voor vragen. Voorbeelden zijn voor mij Jelle Jellema, Arjan Beens, Piet de Vogel en Benno Kastelein. Allen niet te beroerd om vragen te beantwoorden . Daar altijd dankbaar voor.
Hoe zie je de toekomst van onze hobby. Is je vereniging nog gezond en levensvatbaar? Als je verder moet gaan reizen om in te korven voor marathonvluchten blijf je dan nog marathon spelen of kies je voor een discipline die je in je eigen vereniging wel in kunt korven?
Menno: Ik maak me daar grote zorgen over. We waren een grote vereniging in Katwijk. Er zijn in de laatste jaren zoveel leden overleden. Dat vind ik echt vreselijk. Het aantal liefhebbers daalt zo hard daardoor. Ik zou zeker verder rijden en zou zeker geen andere discipline gaan vliegen .
Als je late jongen hebt, wanneer ga je die nog africhten ondanks de roofvogelproblematiek?
Menno: Ieder jaar betrap ik me erop dat ik te lang doorkweek. Nu moet ik zeggen dat dat ik dit jaar maar een handjevol laatjes heb, maar normaal zou ik ze in alle windrichtingen gaan opleren.
Voorheen konden we bij last van muizen, of nog erger ratten, overal gif kopen. Ik ben er van overtuigd dat iedereen hier weleens last van heeft maar hoe lossen we dit nu op? Hetzelfde geldt eigenlijk voor luizen en dergelijke.
Menno: Ehhh. Ik heb nog wat korrels kunnen vinden … maar die werken niet. Verder heb ik een goede val, een soort doos met eenrichtingsverkeer. Wat lokvoer erin en de muis kan er niet meer uit. Van luizen weinig last. Puur door een goed middel, in mijn geval die van Schroeder.
Hoe vaak per jaar denkt u aan het beëindigen van de duivensport?
(Toelichting: ik denk daar de laatste jaren vaker aan o.a. door het verlies van dierbare duiven door diverse roofvogels, duiven die ernstig gewond of niet terugkomen van een wedvlucht, het toenemende medicijnengebruik, nieuwe ziekten, onverantwoorde lossingen, diefstallen etc.)
Menno: Ik denk niet aan het stoppen met de duivensport. Ik denk wel hoe lang zal het nog duren, het gaat wel snel. In Katwijk hadden we tot vorig jaar eigenlijk geen last van roofvogels. Dit jaar is dat totaal anders. Er zitten slechtvalken. Ik baal ervan als een stekker. Nu is het overigens al een tijd rustig. Heb me laten vertellen dat slechtvalken ook slecht tegen vogelgriep kunnen. Er lagen in de omgeving honderden dode ganzen in het weiland. Misschien was de slechtvalk ook gek op ganzenvlees en zie ik die niet meer terug.
Hoeveel uur per dag besteedt u aan uw hobby. Stille seizoen…….uur Wedstrijdseizoen……..uur?
Menno: Ik woon helaas niet bij mijn duivenhok. Deze staat bij mijn ouderlijk huis op 3 km van mijn huis . In het stille seizoen denk ik een uur en in het seizoen.. denk richting de 3 uur. Dan sta ik voor dag en dauw op om ook het gezin te ontlasten. Maar vroeg in de morgen zijn het ook wel de mooie uurtjes.
Waar geniet u het meeste van in de duivensport?
Menno: In de contacten. Zo heb ik een duif opgevangen , een rode. Ik bel altijd. Toen kreeg ik ene meneer Bullens aan de lijn. Als marathonliefhebber wist ik heel goed dat dat niet zomaar een meneer Bullens was maar Jan Bullens. Ik heb een heel mooi gesprek met Jan gehad. Hij ging kijken of de duif echt van hem was of dat het een duif was die hij verkocht had of weggegeven. Hij belde mij terug en vertelde dat hij wel degelijk van hem is en dat het een ingeteelde duif was van zijn Red Bullens lijn. Hij heeft later de stamboom en eigendomsbewijs gestuurd met op de achterkant een tekst, dat doet mij veel. De duif zit in het kweekhok en ik ben er groos mee. Soms zijn het hele kleine dingen waar je als duivenliefhebber van kan genieten.
Stel u bent voorzitter van de NPO, de nationale Duivensportbond, wat zou u de komende jaren veranderen in de duivensport? (In volgorde van prioriteit)
Menno: Afschaffen van kiesmannen. Een bestuur met een afspiegeling van de landelijke liefhebbers met een beslisrecht. Eenduidige regels met respect voor welzijn van de duiven. Betere samenwerking lossingscommissies. Helaas zijn er altijd licht ontvlambare types in de duivensport, maar dat zal in iedere sport wel zijn.
Dank je wel, Menno, voor je eerlijke antwoorden, je goede visie en het delen van het mooie elementen van onze sport
Recente reacties