Wij zijn inmiddels aangeland aan het derde deel van de reportage over de prestaties van Henri Hoeks met zijn marathonduiven. U heeft in de eerste twee delen kunnen lezen over de geschiedenis van Henri als duivenliefhebber, de opbouw van zijn duivenstam, de prestaties in 2024, zijn ‘Wizzard’ en het seizoen en de opbouw daarvan. Afgelopen seizoen 2024 won Henri driemaal de 2e prijs in sector 4. Een bijzondere prestatie die in de tijd dat ik stukjes schrijf (volgens mij) nog nooit door een andere liefhebber is gepresteerd. Henri heeft een geweldig seizoen achter de rug en heeft bewezen wat hij al veel vaker heeft bewezen. Hij is in staat topduiven te kweken en deze duiven ook tot grootse daden te brengen. In dit verslag gaan we meer vertellen over de achtergronden van deze successen. We beginnen deel 3 met de volgende topper … ‘Tuck’.
‘De Tuck’
De volgende topper is ‘Tuck’, ‘de 966’ van 2021. Hij is een laat jong van dat ‘bouwjaar’. Hij is maar tweemaal gespeeld en won de 1e NPO Limoges in 2023. Zijn hokgenoot won twee uur later de 2e prijs in Afdeling 10 Noordoost Nederland. Vier weken later speelde hij met de wind op kop de 1e Nationaal Cahors in sector 4 met 3,5 uur los. Hij is vooral onder deze omstandigheden een hele speciale duif.
Deze doffer is gekweekt uit een dochter van ‘Goudoogje’ met ‘Shadowfax’, twee hele goede vliegers en zeer goede kwekers. Zo won Shadowfax o.a. de 16e NPO Perigueux en 37e nationaal St. Vincent en Goudoogje de 13e nationaal Limoges en de 30e, 40e en 76e nationaal St. Vincent. Zij is ook moeder van de 1e Nationaal Dax 2018. De vader van ‘Tuck’ is een volle broer van ‘Daphne’ (3e Nationaal Perpignan 2016) van Jelle Jellema. Deze broer komt uit ‘New Jade 1’ met een dochter van ‘Orion’ (Beste zoon van ‘Zwart Goud’, o.a. 6e Nationaal Bergerac) en Silvie’ (3e Internationaal Barcelona 2014). ‘Broer Daphne’ is de grootvader van ‘Lizzy’ (1e NPO Bergerac 2020 en 3e NPO St Vincent 2020), de 1e Sector 4 Limoges 2023 en nog een drietal andere teletekstduiven.
De verzorging
Henri over de verzorging van de duiven: ‘In de voorbereiding krijgen de duiven een lichter verteerbaar voer wat toch rijk is en die ik zelf mix. Dit is het basisvoer en zodra het kopwind en boven de 350 km komt … dan speel ik door zeer vetrijk voer toe te voegen. Tevens wordt dit de laatste dagen gevoerd. In de periode september tot maart geef ik de duiven ruimengeling evt met gerst.
Zodra de marathonvluchten zijn gestart, wordt er tot de dag van inkorven zwaar gevoerd. De duiven die dan thuis blijven, krijgen de dagen na het inkorven tot aan thuiskomst van de marathonduiven die mee zijn wat lichter voer. Anders hou je ze niet meer aan het eten. Ook worden die dan woensdags gelapt om wat vet te verbranden.
Hier worden buiten de rijkelijke aanwezigheid van vele mineralen, pinda’s en een eigen mengsel van zaden gegeven. Indien het erg zwaar is geweest, wil er bij thuiskomst wel eens herstelproducten worden toegevoegd over het voer. Het water is het liefs zo vers mogelijk en wordt op de aankomstdag wel 6 maal ververst.
Kwekers krijgen hier al 15 jaar niks … ook geen entingen. De jongen worden alleen behandeld bij een grote coli-uitbraak. Bij de jongen worden ook geen prestaties verwacht dus kinderziektes worden op de koop toe genomen. Ze hoeven alleen maar thuis te komen.
De wedstrijdduiven worden zeer regelmatig op alle facetten gecontroleerd en in overleg met Nanne Wolf wordt er besloten om wel of niet in te grijpen. Meestal gebeurd er medisch niks … tot aan de start van het marathonseizoen. In die zeven weken wordt alles zo scherp mogelijk bijgehouden en bij twijfel wordt er behandeld met medicamenten en niet met natuurproducten. Als je een duif het geel heeft opgelopen, wat makkelijk kan met azende duiven en warm weer in combinatie met 4 nachten mand, dan kun je dit beter goed aanpakken dan lopen te klooien met ………’
Het afgelopen en toekomstige seizoen
Henri over het afgelopen seizoen: ‘Het seizoen 2024 was voor mij een goed en stabiel seizoen. De topduiven waren er met wind mee en wind tegen. Er zaten geen zeperds tussen. Voor mij persoonlijk was het wel zwaar. Dat is niet vanzelfsprekend. Er kan van alles gebeuren: Je hebt met dieren te maken. De omstandigheden moeten kloppen …… vooral hier. Je kunt niks forceren als de duif er niet klaar voor is. Ik heb vertrouwen in mijn systeem en in mijn duiven en durf gerust duiven thuis te houden.
Mijn eerste duif van Bordeaux had al 7 week geen mand gezien. Omdat ze niet lekker in haar vel zat, had ik haar toen wel gespeeld. Als ik haar in die periode wel gespeeld, dan had ze het niet gedaan. Nu pakt ze de 2e in de sector op Bordeaux.
Een gedeelte van de jaarlingen, die al goed uitgegroeid waren, heb ik dit jaar gespeeld op de marathon en de andere helft heeft de laatste twee dagfondvluchten gehad. Ook zitten er nog jaarlingen bij die pas volgend jaar voor het eerst meegaan. Ik hanteer wel verschillende methodes. Ik merk dat de duiven die rustiger gebracht worden later wat beter renderen. Misschien stap ik hier van af en ga ik alles volop spelen omdat ze hier toch niet oud worden door de rovers.
… wordt vervolgd …
Recente reacties