Het Criterium der Azen van de Marathon Noord is een competitie waar van drie vluchten de bovenste twee duiven van de lijst beiden tellen voor het kampioenschap. Voor de middaglossing tellen St. Vincent, Dax en Bergerac. Dax werd in 2020 teruggebracht naar Bergerac. Dit seizoen hadden we dan ook tweemaal Bergerac. Het is een moeilijk kampioenschap. Toch zijn er ieder jaar liefhebbers die alle zes de getekende pakken. In 2020 waren dat twee hokken. Het beste van deze twee was Henk Boertje uit Westerhaar, die kampioen Criterium der Azen van de Marathon Noord werd. Een puike prestatie van een geweldige liefhebber … een zeer sympathieke toffe kerel.
Systeem en voorbereiding
De duiven zijn zo gekoppeld dat ze op Limoges op 10 dagen broeden konden worden ingemand. De vliegduiven zijn alle vitessevluchten mee geweest. In het weekend en kon het niet doordeweeks. De duiven krijgen voer van Mariman, de sportmengeling en in het vliegseizoen All-In-One van Beyers. Naast het voer krijgen de duiven pinda’s, TOVO, snoepzaad en P40. In januari hebben de duiven een wormkuur gehad. In april is er een geelkuur gegeven en deze is herhaald na de vierde of vijfde trainingsvlucht. De duiven krijgen Toli-Amin Forte van Schröder na thuiskomst en verder weleens knoflook en ui in het water. Verder hang ik weleens gepelde uien in het hok.
De duiven zijn niet verduisterd en niet bijgelicht. De laatste vluchten zijn op jongen gespeeld … zo bleven ze glad.
Motivatie is belangrijk. Henk: ‘Ik vind het leuk om daar mee bezig te zijn. Ik had twee doffers die vlak bij elkaar een broedbak hebben. Dat geeft een extra prikkel. De ene pakte ik op Barcelona en de ander op de eerste Bergerac.
Beleving
Henk: ‘Ik beleef de duivensport gewoon … heel rustig relaxed. Na 2009 toen ik overgeschakeld ben op de middaglossingen, is er meer ontspanning in gekomen. Mijn vrouw, drie zonen, mijn broers (vooral de broer waar ik comb mee heb gevlogen) en soms ook de kleinkinderen kijken mee als de duiven thuiskomen. Het is dan gezellig. Er wordt achter het huis lekker geouwehoerd en gedart. En niet te vergeten met de middag … lekker gegeten. Ik werk verder samen met mijn broer. Hij komt altijd bij me in de avonds en op zaterdag. Hij heeft de kweekduiven onder zijn hoede. Mijn andere broer begint ook steeds geïnteresseerd te raken in duiven. Het mooiste aan de duivensport is het pakken van een vroege duif. Zoals de beleving als op St. Vincent 2017 en Dax 2018 een steenvroege duif. Daar ga je voor! Ook de omgang met de duiven, het spel, de prestaties en niet te vergeten de mede melkers. Het leven in de vereniging en de sociale contacten zijn heel leuk. De fantastische reacties na een vroege duif zijn ook geweldig. Mensen gunnen het je, dat is fantastisch als je dat merkt.
Nog een paar toppers
Henk had naast zijn aangewezen prijsduiven, die hem de prachtige titel van het Criterium der Azen opleverde, nog een paar toppers.
Zo won zijn eerste duif op de tweede Bergerac de 93e nationaal. Deze duif is ‘de 495’ van 2018. Deze duivin komt uit een zoon van ‘De Oude 69’ met Henks 1e nationaal St. Vincent.
De eerste duif van de eerste Bergerac won de 37e nationaal. Dit was ‘de 553’ van 2018. Deze duif komt uit ‘De Jellema-doffer’ (lijn Bergerac doffer met Blauwe Dame) met een duivin uit ‘De Franse’ met ‘de Dax-duivin’ (1e NPO).
Tot Slot
Heb je nog een leuke anekdote óver dit jaar, Henk? Henk: ‘Op de eerste Bergerac had ik een doffer van 4 jaar als tweede, ‘de 16-077’. Hij won de 64e nationaal. Hij komt uit ‘de Franse’. ‘De 077’ had ervoor nog niets gedaan, maar ik zag wat in hem. Dat geduld werd beloond. Zijn vader, ‘De Franse’, was ook een bijzondere. In hem had ik ook altijd vertrouwen. Ik zei tegen mijn broer: Dat wordt een goede. De eerste marathonvlucht was ik hem al verspeeld. Ik had dus geen gelijk … geen goede geweest. Na een jaar kreeg ik een opvangkaart uit Frankrijk. Die ga ik natuurlijk niet ophalen … opeens … een week later zat hij pardoes in het hok toen ik thuiskwam van het werk. Ik ben hem weer gaan spelen. De eerste vlucht kwam hij een dag later. Uiteindelijk beterde hij zijn leven en was hij drie maal mijn eerste van St. Vincent.
Hier heb je weer een goed voorbeeld van motivatie, wat ik heel belangrijk vind en wat ik probeer te stimuleren. ‘De Franse’ had een broedbak middenin. De doffer boven hem dook iedere keer de onderste bak in. Dat pikte ‘De Franse’ niet en die ging zelfs van zijn eigen nest af om zijn bovenbuurman in de onderste bak eruit te knikkeren. Dan ging hij weer op zijn eigen nest zitten broeden.’
Een prachtig verhaal … Henk bedankt voor je goede bijdrage aan dit verslag en mede namens Mike bedankt voor de prettige ontvangst en gezellige ochtend.
Recente reacties