Soms word je blij verrast als je na de marathonvluchten de namen hoort van de diverse kampioenen van de Marathon Noord. Na het seizoen belt Mike, penningmeester van de Stichting, mij de laatste jaren traditioneel op. Hij vertelt welke liefhebbers in oktober het podium mogen betreden en vertelt me er gelijk achteraan, bij wie wij samen een bezoek gaan afleggen voor een felicitatie en voorbereiden van een verslag. Dit jaar zat daar Gert Krab bij. Gert ken ik al jaren … ik denk vanaf onze pubertijd. Hij was jarenlang een goed programmaspeler. Ik weet dat hij twee jaar terug met een grote koppel laatjes een start met marathonduiven heeft gemaakt. Dat dit nu al tot een groot succes had geleid, had ik niet door gehad. Zijn beste prestaties blijken metname geleverd te zijn door één duivin, al heeft hij meerdere duiven die prijzen hebben gewonnen. Dit is bijzonder knap en heel snel na zijn start met duiven van de lange adem. Hoe het een en ander tot stand is gekomen, leest u hieronder …
De verzorging
Gert’s duiven krijgen voer van het merk Matador. De marathonduiven krijgen in het seizoen de mengelingen Premium Fond en Turbo Extreme. De duiven krijgen in het begin van het seizoen de mengeling Start. Dit krijgen ze ook weleens tussendoor om ze terug te nemen. Naast het voer krijgen de gevleugelde vrienden voor de vluchten pinda’s. Deze worden opgestoken, want die vreten ze niet graag.
Bij thuiskomst van een marathonvluchten krijgen de duiven een Belga Magic pil en een proteïnepil en twee pillen van Next Level Pigeonracing. Regelmatig worden de duiven nagekeken. Na Bergerac waren ze niet lekker terug gekomen. De duiven zijn toen nagekeken bij Dierenkliniek van Hans van der Sluis en Stephan Göbel. ‘De koppen’ zaten niet strak, dus hebben ze ornithosemix van Van der Sluis gehad.
Gert heeft veel vertrouwen in de producten van Next Level Pigeonracing. De duiven krijgen van dit merk producten met omegaolie, eiwitten en probiotica. De producent vindt het belangrijk om ketonen zo snel mogelijk uit het ‘systeem’ van de duiven te krijgen. Ketonen zijn afvalstoffen (zuren) die vrijkomen als duiven vetten aan het verbranden zijn. Marathonduiven verbranden bijna 90% van hun ‘reis’ vetten, dus het afvoeren van deze zuren werken bevorderlijk voor het herstel.
Naast deze natuurproducten zorgt Gert ervoor dat de duiven ook op de laatste vluchten goed in de veren zitten. Dit doet hij door bij te lichten. Hierdoor wordt de rui verlegd.
De Beleving
Gert: ‘Ik beleef de duivensport intens. Ik ben fanatiek, soms onrealistisch fanatiek. Op de inspeelvluchten denk ik soms dat ik met fondduiven een eerste kan winnen … tegen beter weten in. Met wind mee kunnen ze wat vroeger spelen, maar op normale vluchten is een staartprijs reëel of halen ze helemaal geen prijs.
Mijn gezin is niet echt betrokken. Lianne, mijn vrouw, komt wel kijken als de duiven thuiskomen en de jongste vindt de bekers leuk. Veel samenwerken met andere liefhebbers doe ik niet. Wel ga ik samen met Mees inkorven.
Het mooiste van onze hobby blijft toch een vroege duif thuis zien komen. In de nacht is minder, want dan zie je niets.’
Wat kan er volgens jou beter in de duivensport? De eigenaar van de duifkampioen van de Marathon Noord: ‘De organisatie zou zo moeten zijn dat de liefhebbers zelf over hun eigen discipline kunnen beslissen. Er lopen teveel liefhebbers en bestuurders zich te bemoeien met spelletjes waar ze zelf niet aan deelnemen.’
Heb je nog een leuke anekdote van het afgelopen seizoen? Gert: ‘Dat is de aankomst van ‘Lianne’ van Bergerac. Deze laatste overnachtvlucht werd Libourne. Naja overnachtvlucht… Gezien de ZW wind wist je dat je rekening moest houden met nachtvliegers en nachtelijke aankomsten. Daar ik op tv nog wat van de Olympische Spelen had zitten kijken, omdat ik daar overdag niets van meekrijg, lag ik niet al te vroeg op bed. Voor ik me helemaal ging omdraaien om te gaan pitten, keek ik voor de zekerheid nog even op Live Compuclub waarop reeds enkele meldingen te zien waren. Nog niet direct op onze afstanden, maar het aantal meldingen nam gestaag toe.
Ik bleef het scherm maar verversen en op een gegeven moment zag ik ook een melding in Soest en dat is toch onze afstand. Door mijn draaien en gerommel werd Lianne ook wat wakker en vertelde ik dat er al best wat duiven vielen. Uiteraard was er door mij al een paar keer uit het raam gekeken, maar het was echt behoorlijk donker. Ook vroeg ik me hardop af of ik nu in het stikdonker bij het hok moest gaan zitten. Dat amper gezegd hebbende hoorde en zag ik een notificatie van de Bricon PAS op de telefoon binnenkomen. Het was de duif die we ‘Lianne’ noemen.
Uiteraard stond ze als eerste getekende na haar twee mooie prijzen op St. Vincent en Dax. Hoewel op die beide vluchten geen hoge snelheden werden gehaald, kun je niet anders dan je beste duif bovenaan zetten natuurlijk. En hoe bijzonder is het als juist zij voor je eerste nachtelijke aankomst zorgt!
Vrij vlot was ik mijn bed uit en zag haar in het hok, waar ze in gevecht was met een thuisgebleven duivin. Dit kwam omdat ik na de inkorving van Bergerac een tweetal nachtjes op vakantie ben gegaan. De doffer van de bewuste duivin was naar Bergerac. Zij liep van de eieren en was blijkbaar aangelopen met de doffer van ‘Lianne’ die ook thuis was gebleven. Maar dat was snel gecorrigeerd. ‘Lianne’ voelde aan alsof zie niet was weggeweest.
Na haar van voer en water te hebben voorzien heb ik haar gemeld via de meldsite van NIC Zetten.
Intussen was het behoorlijk beginnen te regenen en heb ik nog een poging gedaan om te gaan pitten. Dat lukte niet en ben na een uur maar weer gaan rondhobbelen van achter de tv naar het hok en weer naar kantoor waar ik de meldingen op het scherm had staan en weer heen en weer.’
Zo’n aankomst geeft een liefhebber veel adrenaline. Slapen is er dan niet meer bij.
Tot Slot
Gert: ‘De basis van mijn succes is deze goede duif. Er zit nog een leuk verhaal aan haar: Van een africhting kwam ze in Veenendaal terecht. Ruud Bakker had haar opgegeven en ik heb haar opgehaald. De eerste vlucht kwam ze op maandag thuis in plaats van zaterdag. En daarna kwam ze steeds iets eerder terug. Uiteindelijk is het goed met haar gekomen.’
Dat kun je wel zeggen. Uit dit verhaal blijkt ook weer dat je met duiven geduld moet hebben. Uit ervaring zeg ik: Je moet met late jongen die in hun geboortejaar geen vluchten hebben gehad extra geduld hebben. Dit kan beloond worden. Dat bewijst ‘Lianne’ van Gert Krab.
Gert, gefeliciteerd met deze duif, het duifkampioenschap en de 2e plaats in de Marathon Noordcompetitie op de Middaglossing!
Recente reacties