Met duiven vliegen vanaf een Waddeneiland is niet makkelijk. De omstandigheden moeten goed zijn, anders maken de duiven de oversteek over de Waddenzee niet om thuis te komen. Daarom is het geweldig knap als liefhebbers kopduiven pakken op een Waddeneiland. Erik Houter is een liefhebber die dat de laatste jaren regelmatig vroege duiven op de uitslag heeft staan en ook nog op de marathonvluchten. In dit decennia was hij regelmatig terug in de Top 10 van zijn Afdeling Friesland en/of sector 4. Hij won zelfs een sectorvlucht van Ruffec in 2022. Dit jaar, 2024, had hij meerdere vroege duiven op ZLU-vluchten. Omdat ik veel respect heb voor liefhebbers en hun duiven die onder uitzonderlijke en bijzondere omstandigheden tot hun prestaties komen, vind ik het leuk om Erik weer eens te vragen over zijn prestaties van afgelopen seizoen.
Het afgelopen en toekomstige seizoen (2)
In deze paragraaf een vraag/antwoordgesprek met Erik. Hierin kijken we terug op het afgelopen seizoen en blikken we vooruit naar de toekomst.
Welke doelen heb je afgelopen seizoen niet bereikt die je wel graag had willen bereiken? Erik: ‘Teletekst vliegen in de afdeling en/of Sector 4.’
Heb je een kweekkoppel die afgelopen seizoen als goed koppel boven is komen drijven? Erik: ‘Ik heb wel vertrouwen in een aantal kweekduiven, maar heb nog niet een super koppel.’
Wat zijn je doelstellingen voor het komende seizoen? Erik: ‘Ik zou graag alle ochtendlossingen meedraaien en proberen Nationaal bij de eerste 100 te draaien. Mijn overvlucht met het zuiden is toch gemiddeld 200 km. Ik ga verder proberen op de middaglossing een teletekst-duif in de Afdeling en/of Sector te draaien. Ik ga wel een ochtendlossing voor mijn jaarlingen missen, want Agen (1.060 km) vind ik te ver.’
Welke duiven zijn je favorieten voor het komende seizoen? Erik: ‘Alle kopduiven van 2023 en ‘Eppie’, vloog al een 2e nationaal Agen en 3x bij de eerste 38 Nationaal in de sector. Hij gaat mee naar Barcelona en ben benieuwd of hij daar iets bijzonders kan laten zien.’
Ga je dingen anders aanpakken het komende seizoen ivm het vorige seizoen? Erik: ‘Later koppelen en dus minder middaglossingen en alle ochtendlossingen mee proberen te doen. Overigens blijven het wel serieuze afstanden voor mijn duiven (Barcelona is 1.341 km).’
De Beleving
Erik over de beleving van de duivensport: ‘Soms te intens. Als je bedenkt hoeveel uren je er aan besteed, krabbel je je nog wel eens achter je oor.
Mijn gezin is zeker betrokken bij mijn hobby. De meiden studeren op het vaste land, maar ze ontkomen niet aan een duivenpraatje. Moeders vindt het ook prachtig, bij mijn afwezigheid wil ze de duiven wel voeren, maar niet te gek, he? Ze vind het wel prachtig dat ik zo kan genieten van mijn hobby naast mijn drukke werkzaamheden.’
Heb je andere liefhebbers waar u mee samenwerkt? Zo ja, wie? Wat doet u samen? Erik: ‘Er zijn nog twee liefhebbers op het eiland, Jack Smit en Kjelt Venema. Jack vliegt ook met zijn duiven en Kjelt kweekt alleen. Wel lekker dat je af en toe nog een beetje kan melken op het eiland. Tevens heb ik regelmatig contact met Peter Jaarsma uit Harlingen. Wij hebben al vele inkorflokalen gezien van binnen, Harlingen, Balk en Zaanstreek Noord. Daarnaast combineren wij dit regelmatig met een natje en droogje vanwege de vele km’s die we dan moeten maken.’
Wat is er zo mooi aan de duivensport? Erik: ‘Niet alles is te koop. Iedereen doet zijn best een topper te kweken met alle wijsheid die hij of zij heeft, maar er zijn geen garanties. Daarnaast is de spanning van de voorbereiding van de duiven en thuiskomst verslavend. Zorgt ook voor (gezonde) stress maar na bijvoorbeeld een dip kun je weer opnieuw bouwen aan een topprestatie.’
Tot Slot
Wat kan er beter in de duivensport? Erik: ‘Af en toe een beetje meer respect voor elkaar en ieders prestatie.’ Heb je nog een leuke anekdote van het afgelopen seizoen? Erik: ‘Van Perigueux Ochtendlossing 2024: Het is 22.00 uur vrijdagavond en het huis zit vol visite in de serre. We zitten lekker aan de borrel, want het is weekend. Een aantal eilanders en weekendgasten hebben zich onaangekondigd gemeld voor een borrel. Iedereen is welkom: alleen wisten de gasten voor aanvang niet dat er een marathonvlucht onderweg is. Ik zit alleen buiten en besluit om me aan te sluiten bij de gasten. Jan Grootoonk heeft er één en de rest valt allemaal in het oosten van de sector 4 (dankzij de westenwind). De schemer valt in en dan om 22.38 uur valt er een duif op het hok. Een eilander ziet de duif als eerste en roept: “Erik, daar is een duif!” Ja en toen was het feest! Met als mooie opsteker nog één na 23.00 uur. Tja 2 duiven door op dat tijdstip. Daarna volgen er nog twee in de late nacht en vroege ochtend om 3.52 uur en 4.27 uur. Alle 4 in een rij op de uitslag. Geen Top 10 in de afdeling, maar wel een pracht serie en een hele gezellige avond met gasten en twee van de vlucht in het hok.’
Wat zou je nog graag kwijt willen in de reportage? Erik: ‘Ik ben blij dat met alle positieve inzet, zodat er volgend jaar 5 ochtendlossingen zijn met misschien nog wel meer deelnemers als bij de ZLU.’
Erik, bedankt voor de medewerking aan dit verhaal. Met duiven spelen op de marathon is vanaf een eiland is niet makkelijk. Om aan het vaste land te komen, kost je al een paar uur en dan moet je ook nog een stuk rijden om je duiven in te korven in Balk of in de Zaanstreek. Je moet het er allemaal maar voor over hebben. Dan hebben we het alleen nog maar over de liefhebber. Voor de duiven is het ook niet makkelijk om over de Waddenzee te vliegen. Ze kunnen het prima als de omstandigheden goed zijn. Als het tegenzit, kiezen de duiven voor de kortste oversteek (zie deel 1 van deze reportage) en vliegen de duiven tientallen kilometers extra, die niet worden vergoed. Of de duiven maken de oversteek helemaal niet, omdat het zicht op de Waddenzee niet goed is en dan wachten ze op beter weer. Dit alles maken de prestaties van de duiven van Erik Houter en andere eilanders extra bijzonder. Als je dan ook nog aan de kop van de uitslag staat, zoals de duiven van Erik dan ben je een echte topper! Tot een volgende keer!
Recente reacties