Met duiven vliegen vanaf een Waddeneiland is niet makkelijk. De omstandigheden moeten goed zijn, anders maken de duiven de oversteek over de Waddenzee niet om thuis te komen. Daarom is het geweldig knap als liefhebbers kopduiven pakken op een Waddeneiland. Erik Houter is een liefhebber die de laatste jaren regelmatig vroege duiven op de uitslag heeft staan en ook nog op de marathonvluchten. In dit decennia was hij regelmatig terug te vinden in de Top 10 van zijn Afdeling Friesland en/of sector 4. Hij won zelfs een sectorvlucht van Ruffec in 2022. Dit jaar, 2024, had hij ook nog eens meerdere vroege duiven op ZLU-vluchten. Omdat ik veel respect heb voor liefhebbers en hun duiven die onder uitzonderlijke en bijzondere omstandigheden tot hun prestaties komen, vind ik het leuk om Erik weer eens te vragen over zijn prestaties van afgelopen seizoen en welke duiven het goed bij hem doen.
Het eiland leven van een duivenliefhebber
Mensen die mij kennen, weten dat ik samen met Thea regelmatig te vinden ben op Terschelling. Het eiland geeft me rust, haalt me uit de sleur van alle dag en we kunnen ons onttrekken aan de gehaastheid die de maatschappij tegenwoordig met zich meebrengt. De natuur is mooi, de stranden prachtig, het wad zit vol prachtige vogels, de sfeer is gemoedelijk en de mensheid vliegt daar niet langs je op. Het enige wat ik er mis, zijn de duiven, maar dat houd ik wel een paar weken vol. In de zomer is er op Terschelling een braderie en op die braderie staat een man Broodjes Hamburger te verkopen. Ik krijg altijd van de lucht trek en koop bij hem traditioneel een broodje. Op een dag hoor ik hem tegen ‘een klant’ zeggen dat hij op deze manier wat centjes bijverdient, zodat hij hiermee zijn hobby, de duivensport, kan bekostigen. Ik zeg tegen de ‘hamburger-man’ dat we een band hebben. Hij snapt mijn opmerking gelijk. Hij stelt zich voor (Gerrit Lambrechts) en bevraagd me over ‘mijn’ duiven en nodigt me bij hem uit voor het komend weekend om ‘een vlucht’ te zien thuiskomen. Ik zeg hem dat ik dat wel een keer wil doen. De zaterdag erop ga ik bij hem op de jonge duiven letten. Hij vertelt me dat er een verkeerde wind staat voor de duiven die over moeten steken naar Terschelling. Het is ook niet helder genoeg. De duiven gaan dus de oversteek maken bij Ameland, wat de kortste oversteek is, en vandaar steken ze over naar Terschelling en komen dan komen de duiven via de Bosplaat (via het Oosten) naar huis. In zijn vereniging in Harlingen zal hij geen prijs spelen. Dat is nu eenmaal het duivenliefhebbersleven op een eiland. Daar ging hij zich niet druk meer om maken … als de jongen maar terugkwamen. Zoals Gerrit de hamburger-man voorspelde … zo ging het ook. Hij kreeg een melding dat er duiven, in zijn club, waren gevallen in Harlingen en pas na een uur (in plaats van 15-20 minuten later) kreeg hij zijn eerste duif … die pal uit het oosten aan kwam vliegen. Toen ik naar mijn vakantieverblijf terugging, moest Gerrit nog twee duiven krijgen en op de volgende braderie hoorde ik dat die twee ook thuis waren gekomen.
Een paar jaar later stond Gerrit ‘op West’ weer op de braderie met zijn heerlijke Broodjes Hamburger. Ik bestelde traditioneel ‘mijn broodje’, toen opeens een man naast me kwam staan, waarop Gerrit zei: ‘Jaco, mag ik je voorstellen aan de beste duivenliefhebber van Vlieland, Erik Houter … net als jij een echte fondman!’ Dat je op een Waddeneiland marathon kan vliegen, dacht ik, is heel knap. We maakten een kort praatje en we kwamen erachter dat we een gezamenlijke duivenkennis hadden, Gerrit Veerman uit Volendam en ik dacht: Ik zal de uitslagen er eens bijpakken hoe Erik het doet op onze mooie marathonvluchten. Weer een paar jaar later won Erik Ruffec met een ochtendlossing in sector 4. Een fantastische prestatie.
De liefhebber
De liefhebber die in dit stuk de hoofdrol heeft, is Erik Houter, ondernemer op Vlieland. Hij is 54 jaar en mede-eigenaar van Fietsverhuur Jan van Vlieland en Hotel Zeezicht op Vlieland. Over zijn eerste stappen in de duivensport vertelt Erik: ‘In 1976 heeft mijn vader een duivenhok en duiven gekocht van een andere eilander en ik ben ‘besmet’ geraakt met het duivenvirus. De eerste duiven kwamen bij Wim Gieles vandaan. Ras onbekend, maar ze presteerden op de afstand van 300 tot 600 km. Daarna kwamen er Delbar duiven van kweekcentrum Natural uit België.
Op het moment heb ik een hok van 15 meter. Het vlieghok is 11 meter lang en verdeelt in 6 afdelingen en een kweekhok wat uit 2 afdelingen bestaat. Bij het bouwen van het hok heb ik er op gelet dat er geen tocht in de hokken is en dat het goed verlicht is.
Over de huidige stamopbouw kan ik het volgende vertellen: Opvallend is dat 3 kleinkinderen van ‘De Bulldozer’ van Ko van Dommelen bij mij kopprijzen pakken. Een zoon van de Bulldozer (‘de 108’ van 2013) heb ik een aantal jaren op het kweekhok gehad en daar zijn meerdere kopvliegers uitgekomen. Twee kopduiven dit jaar zijn kleinkinderen uit ‘Lisa’ van Comb. Rekker-Westra.
Nazaten van duiven die bij de Gebr. Hagens, Gerrit Veerman, Ko van Dommelen, Jan Schreurs, Comb. Rekker-Westra en familie Hommes vandaan komen, hebben tot nu toe in de afgelopen jaren bij mij voor kopduiven gezorgd.’
Kampioenschappen in de laatste jaren
Erik over de haalbaarheid van een kampioenschap: ‘Vanwege de locatie waar ik speel, is een kopduif op de vluchten het meest belangrijk. Om kampioenschappen te spelen moet ik iedere marathonvlucht een kopduif spelen wat met mijn ligging lastig is. Toch sta ik er regelmatig bij … ook in groter verband:
- 6e Onaangewezen Afdeling Friesland 2024
- 7e Onaangewezen Afdeling Friesland 2023
- 7e Aangewezen Afdeling Friesland 2023
… wordt vervolgd …
Recente reacties