Een nieuwe rubriek is meestal een gok. Komt er voldoende respons op. Zijn de reacties waardig om een verslag over te maken. Als u op deze link klikt, kunt u zien waar je bijvoorbeeld aan kunt voldoen om in aanmerking te komen voor een verslag. U kunt ook deze bijdrage als leidraad nemen. Dit verslag komt van Kees Elzakkers uit Halsteren. Hij maakte een prachtige uitslag op Tarbes in sector 1. Kees vertelt: …

‘Sins de verhuizing in 2020 en het plaatsen van mijn nieuwe hok met voorzijde op het westen zijn de resultaten zeer wisselend. Uiteraard ben ik niet tevreden met de resultaten en continu aan het zoeken om het klimaat te optimaliseren, de inzet is er, de ambitie is er en de kwaliteit van de duiven is er.

Het hok is door mij ontworpen als doosconstructie met een inpandige gang voorlangs die een regelbaar gaas plafond heeft. Voor deze gang zijn overdekte rennen aangebracht welke buiten het seizoen resulteren in een perfecte gezondheid van de duiven. Bij oostenwind en droge lucht zien de duiven er geweldig goed uit. Echter … zodra de wind naar het westen draait zakt de conditie, de wind drukt de vuile lucht het hok in en kan niet weg.

Vorig jaar dus maar besloten om het een en ander te veranderen in december. Van de twee oude duiven afdelingen de plafons er uit en planken tegen de panlatten gemonteerd. De bovenste twee rijen pannen zijn vrijgehouden.

Vanaf het opleren kwamen de duiven als een speer naar huis, zeldzaam goed, tegen de Vitesse duiven werd regelmatig 50% prijs gespeeld. Dan begin je wel te twijfelen of de form niet te vroeg is gekomen. Ergens in je achterhoofd ben je er minder blij mee, zal dit wel goed gaan? Als gewoonlijk speel ik de duiven in op dubbel weduwschap en koppel naar de Marathonvluchten toe, zodat ze op een bepaalde stand kunnen worden ingekorfd.
Zo ook dit jaar. Na het koppelen zakte de form. Op dat moment denk je natuurlijk zie je wel ze waren te vroeg in form. De eerste drie vluchten waren ronduit slecht, te laat beginnen ‘s avonds nog duiven achter en verliezen.

Vervolgen heb ik besloten om drastisch in te grijpen. De bezetting teruggebracht naar de helft … dus het aantal dat aanwezig was tijdens het inspelen, toen het goed ging.
Binnen de kortste keren liepen de duiven op en kwam de form terug, of dit kwam door mijn ingrijpen of door de steeds maar oplopende temperatuur zal 2023 uit moeten wijzen.

In tegenstelling tot andere jaren had ik afgelopen winter besloten om het ploegje van St. Vincent niet naar Dax terug te geven maar naar Tarbes. Mijn vermoeden was dat dit wel eens een zware dobber kon gaan worden en een weekje of twee extra rust zou wel eens goed kunnen uitpakken.

Voor Tarbes ging ik met 4 stuks de strijd aan en het resultaat was top: 4 van de 4 in de prijzen waarvan twee kopduiven, begonnen met de 1e en 18e in afdeling B2000 en de 4e en 42e Nationaal (sector 1) tegen 2.987 duiven.
De eerste prijswinnaar van Brabant 2000 heeft als vader een volle broer van ‘het Grijsje 500’ van Cor de Heijde en de moeder is een dochter van Ria, mijn 1e Nationaal Dax 2018.

Als laatste proeve van bekwaamheid Bergerac, 15 stuks mee, waarvan het merendeel in de eerste drie Marathonvluchten had teleurgesteld. Nu speelde ik met de vraag: Was Tarbes een uitschieter, of zou het goede resultaat worden doorgezet ?

Het resultaat 6 van de 15 met twee kopduiven. Ik zie 1 op 100 als kop, dus met een 77e en een 114e Nat. tegen 25.618 duiven voldoen deze ruim aan mijn criteria van kopduiven.

Ga ik voor 2023 de ventilatie wederom aanpassen, of ga ik de bezettingsgraad halveren? Voorlopig kies ik voor de bezettingsgraad te halveren, de selectie heeft een zeer hoog nivo dit jaar, zeer vele zullen verdwijnen en alleen de toppers mogen blijven.

Voor 2023 zal ik dus met een zeer klein mandje naar het inkorflokaal gaan, wat wel enig risico met zich meebrengt.

De eeuwige zoektocht naar betere resultaten zal onafgebroken voortschrijden.

Kees, heel erg bedankt voor je mooie en eerlijke verhaal. Een duivenliefhebber blijft zoeken: Probeer alles en bewaar het goede! (red, JvN)

Kees Elzakkers