Narbonne 2022 is een vlucht die veel aandacht buiten de duivensport kreeg. Aandacht die we als sport niet willen hebben. Dankzij een blunder van een lossingsverantwoordelijke. We zijn inmiddels een paar weken verder en de verreweg de meeste duiven zijn weer thuis gearriveerd. Een feit wat een dag na lossing dient plaats te vinden en niet dagen of weken erna. Op vluchten als deze zijn er ook duiven die ondanks de obstakels onderweg een weg naar huis vinden op een vlotte manier en die de uitslag bepalen. De allerbeste en dus allersnelste duif van dit concours is in Nederland de eerste duif van Chris Paauwe. Chris won vorig jaar terug nationaal Dax en nu heeft hij de winnende duif van Narbonne. Vanaf 2015 timmert hij lekker aan de weg die dus al prachtige overwinningen heeft opgeleverd.
De winnende liefhebber
De nationale winnaar van Narbonne is de 55 jarige Chris Paauwe uit het Zeeuwse Kruiningen. Chris werkt al jaren als ZZP-er. Zijn werkzaamheden zijn op het gebied van financiën, control en bedrijfsvoering. Hij heeft zijn eigen bedrijf hierin genaamd PaauweSupport. Chris is in de duivensport terecht gekomen via zijn vader. Chris: ‘Hij had duiven en zodra ik kon lopen ging ik mee in het duivenhok. Vanaf die tijd heb ik samen met mijn vader gespeeld. Pas vanaf 2004 speel ik zelfstandig op mijn eigen adres en richt ik me volledig op de marathonvluchten.’ Van wie kwamen de eerste duiven? Welke bekende rassen hadden deze duiven als achtergrond? De winnaar van Narbonne: ‘Ik ben begonnen met 12 duiven van Eijerkamp via de meubelformule. Met name met kleinkinderen van de Black Giant en met een zoon van de Daxter ben ik succesvol geweest (en nog). Later zijn er ook duiven bijgekomen van melkers die ook goed presteerden maar waar anderen ook goed mee vlogen. Zo heb ik in 2010 en 2011 al rechtstreeks Jellema duiven aangeschaft en vorige winter nogmaals vier rechtstreeks Jellema’s. Verder zitten er nog duiven van Ko van Dommelen, Jos Pepping en Arjan Beens. En nog wat enkelingen gekregen op een bon.’ Hoeveel meter hok heeft u tot uw beschikking en hoe zijn de afdelingen verdeeld? Onze Zeeuwse vluchtwinnaar: ‘Mijn hok is 7,5 m lang en 1,80 m breed verdeeld in 2 afdelingen van 1,20 m breed en 2 afdelingen van 1,80 breed. Een hokje van 1,20 m breed is voor de kwekers met ren van 1,50 m diep en van 1,80 m voor de jongen met een ren van 1,50 diep ervoor. Voor de vliegers heb ik ook een hokje van 1,80 m en een van 1,20 m breed.’
De winnende duif
De winnende duif is een jaarling duivin die vorig jaar maximaal drie maal Noyon (220 km) als africhting heeft gehad. Dit jaar is ze bijna iedere week mee geweest. Ze had ruim 2.000 kilometer gevlogen voordat ze werd ingemand voor Dax (5 juli). Hierop won ze de 39e Nationaal Dax in sector 1 tegen 4.798 duiven. Vervolgens wint ze 3 weken later de 1e Nationaal Narbonne en 1e Internationaal bij de jaarlingen. Chris: ‘Ik speel de duiven op nest. Deze duivin werd ingemand op een jong van 1 week. Ze was thuisgekomen vanuit Dax en weer verder gaan broeden. Een week voor inkorven van Narbonne heb ik er een klein jong onder geschoven en dat was kennelijk een hele goed motivatie.
De vader heb ik op een bon gekregen van Jo van Schijndel en Zn. uit Geffen. En dit was een hele mooie gift want deze doffer komt uit superkweekduif ‘de Frank’. Dit is een volle broer van MG430 van Jelle Jellema. ‘De Frank’ is al vader van tal van toppers: o.a. ‘Little Rock’, beste ZLU duif in 2019, maar ook van o.a. de 3e Nationaal Perpignan in 2021, 30e Nationaal Marseille in hetzelfde jaar, 31e Nationaal Perpignan dit jaar etc. De moeder heb ik bij Jan Morsink gekocht en is een kleindochter van Jill die o.a. 2e Int. Perpignan’17 won maar ook de 72e Nat Barcelona’19.’
Het seizoen
Chris vertelt: ‘Ik start het seizoen met ongeveer 100 vliegduiven. Hiervan is ongeveer de helft jaarling. Daarnaast heb ik ongeveer 25 koppels kweekduiven.
Alle duiven (vliegers en kwekers) zijn gekoppeld rond de Kerst. De kwekers blijven dan t/m augustus bij elkaar. De vliegers mogen vrij paren en worden medio maart gescheiden en dan op totaal weduwschap ingevlogen. De winnende duif heeft in het voorseizoen geen jong hroot gebracht. Ze was in december/januari nog niet gekoppeld dus heeft ook geen jongen grootgebracht.
De duiven gaan in principe vanaf de eerste vlucht wekelijks mee. Acht dagen voor inkorving van de marathonvlucht vliegen ze dan nog 100 of 200 kilometer. Ze zijn dan zo’n zeven of acht keer mee geweest en hebben 1.500 tot 2.000 invlieg kilometers in de vleugels.
De duiven krijgen voer van Van Tilburg. Gedurende het marathonseizoen voer ik Koopman All-in-one en twee Jellema mengelingen waarvan één vetrijk voer is. Daar voeg ik snoepzaad, P40, Tovo, pinda’s, grit, vitaminepoeder, allerlei uit diverse emmers aan toe.
In het najaar geef ik 14 dagen Parastop. Eind november worden alle duiven geënt tegen paramyxo. In maart worden de oude duiven geënt tegen de pokken, krijgen ze een worm pil en een druppel in de bek (ParaBoost) tegen paratyfus en een druppel tegen luizen. In april krijgen ze dan een kuurtje tegen het geel met BS. In het weekend voor inkorven krijgen ze meestal 2 of 3 dagen OrniSpeciaal en/of BelgaTai voor de luchtwegen. De laatste 1 of 2 dagen krijgen ze dan nog Belgasol of Wonderpigeon.
De jonge duiven worden geënt tegen de pokken. Voor de jongen heb ik 4 in 1 mix en Belgamco/Cobel klaar staan om direct in te kunnen grijpen wanneer de jongen verschijnselen van coli vertonen.
Ik laat de duiven enkele keren per jaar controleren. Ik bezoek naar volle tevredenheid de Weerd in Breda.
In principe gaat mijn voorkeur uit naar natuurproducten maar soms is het onvermijdelijk om medicatie van een dierenarts te gebruiken.’
… wordt vervolgd …
Recente reacties