Bart: ‘Dit verhaal gaat over mijn zwarte duivin … NL13-1886741. Dit kleine zwarte duivinnetje werd als jonge duif gespeeld, maar bleef op enig moment weg. Tot eind mei 2014. Toen zat ze ineens weer in het hok. Gezien haar conditie had ze lange tijd buiten doorgebracht. Een echt zwervertje dus. Aangezien ik nog wel een duivin kon gebruiken heb ik haar tussen de vliegduivinnen geplaatst. Op een bepaald moment dacht ik: Ach wat moet ik er ook mee!” Ik heb haar zo ineens ingekorfd op een vlucht van circa 250km. Ze kwam er netjes van thuis en vanaf toen heb ik haar wekelijks gespeeld en is ze uiteindelijk nog mee gegaan naar Bergerac. Van deze laatstgenoemde vlucht kwam ze enkele dagen later weer thuis, maar wel in prima conditie. Omdat ze niet optimaal was gespeeld en haar nestbroer het als jaarling wel goed deed, kreeg ze het voordeel van de twijfel mocht ze het in 2015 nog eens laten zien.
In 2015 is ze het hele jaar gespeeld en op de korte vluchtjes kwam ze af en toe best leuk naar huis. Op de fondvluchten was dat echter anders. Ze is in dat jaar 2 of 3 keer mee geweest op een fondvlucht en iedere keer kwam ze meerdere dagen later thuis. Opvallend was wel dat ze er echter nooit slecht uitzag. Het leek er dus op dat ze het zwerven echt had geleerd in de tijd dat ze tussen 2013 en 2014 weg was geweest en dat ze zich goed kon redden onderweg.
Bij veel liefhebbers was zo’n duif er na dit seizoen wel uitgegaan, maar omdat haar nestbroer het in 2015 super deed met een 2e NPO en 7e NPO en ik nog wel een duivinnetje kon gebruiken, heb ik haar toch maar laten lopen. Stiekem zag ik er ook wel iets in.
In 2016 ging ze weer mee op Limoges en werd het eenzelfde verhaal. Een dag of 4 later thuis, maar weer in puike conditie. Ik had mezelf toen als voorgenomen haar niet meer op een fondvlucht te spelen, want dat zou immers toch geen zin hebben. Aangezien ik met weduwduivinnen speel, ben ik haar toch blijven spelen op de korte vluchten, omdat ik bang was dat ze anders zou aanlopen met andere duivinnen en daar had ik ook geen zin in. Op de korte vluchtjes kwam ze steeds beter naar huis en meermaals was ze zelfs mijn eerste duif op het hok. Ondanks mijn voornemen heb ik haar toch nog maar eens gespeeld op Orange. Helaas te laat, maar in tegenstelling tot de andere keren was ze nu kort na de prijzen thuis. Het begon ergens op te lijken, maar al met al was het nog steeds te laat.
In de week voor inkorven van Bergerac 2016 lag ze te rommelen met een ander duivinnetje. Ik had er de balen van en heb er toch nog maar een keer ingekorfd voor een fondvlucht. Tot mijn grote verbazing was ze mijn eerste duif en won ze in de afdeling een 83e tegen 1.408 duiven. Ze kon het dus toch! Na een korte analyse leek het erop dat ik haar moest zien te motiveren. Gewoon op weduwschap gaf haar niet de benodigde drive om snel naar huis te komen.
Toch nog maar een nieuwe kans in 2017 en ik had het voornemen haar op nest te gaan spelen. Dit mede door het feit ze vreselijk fel is op haar eitjes/jongen. Ze had in het najaar van 2016 zelfs helemaal alleen een nest eitjes heeft uitgebroed en de jongen heeft grootgebracht.
Uiteindelijk heb ik haar in 2017 niet op nest gespeeld, maar ging ze gewoon weer mee in het systeem van weduwschap. Echter in de week voor inkorven van Limoges liep ze weer aan met het duivinnetje waar ze ook mee samen liep voor Bergerac 2016. De avond van inkorven deed ik de duiven bij elkaar en ze lag samen met de duivin en een doffer in een broedschaal.
Achteraf leek het erop dat het haar weer motivatie gaf want ze schoot flink uit haar slot en won de 6e NPO tegen 1.279 duiven. Mijn geduld werd beloond!
In het weekend voor inkorven van Perigueux legde ze op vrijdagavond een ei in het stro in het weduwnaarshok. Aangezien ik haar altijd al eens op nest wilde spelen liet ik haar zitten. Ondanks dat het geen ideale stand was ging ze de dinsdag erop mee op een stand van hele verse eitjes. Ook dit gaf haar motivatie, want met een 46e NPO tegen 2.442 duiven voegde ze er nog een mooie prestatie aan toe.
Haar toekomst is weggelegd in mijn kweekhok. Ze is een rechtstreekse dochter van mijn topkweker “De Zwarte Panter” ((groot)vader van 4 teletekstduiven) en aangezien deze doffer begint te haperen met de bevruchting gaat ze samen met haar nestbroer “Baas 40” (2e NPO Bergerac, 7e NPO St.Vincent en 22e NPO Perigueux) naar het kweekhok. Nu maar hopen dat ze de goede kwaliteiten door weet te geven.’
Groeten Bart
P.S. Een prachtig verhaal uit Doetinchem … heeft u ook een duif waar u trots op bent of waar een verhaal aan vast zit. Denk niet te snel: Mijn verhaal is niet zo interessant, want dat kan het wel zijn en als u minder goed schrijft dan Bart, is het ook niet erg. Ik maak er wel een goed lopend verhaal van. Stuur een foto en het verhaal van uw duif, afstamming, prestaties, mooie momenten naar marathonduivenjournaal@gmail.com en de lezers hebben weer iets leuks om te lezen !!!!
Recente reacties