Graag wil ik me voorstellen als een hobbyist met een duivenhart. Ik ben een 54-jarige melker uit het zuiden des lands. Mijn belevenissen in de duivensport vanaf 2011 wil ik graag met jullie delen, de mooie momenten, maar ook de fouten die ik heb gemaakt. (redactie:) Het is een verhaal waar mensen die nog niet op een goed niveau zitten veel van kunnen opsteken en die hier hun voordeel mee kunnen doen en zo hun plezier in de duivensport kunnen vergroten.
In 2011 ben ik overgeschakeld naar de overnachtfond. Ik had wat geld gespaard dus er kwamen overnachtduiven die ik via duivenverkoopsites en melkers heb gekocht. Zo verzamelde ik 5 koppels overnachtduiven. Als ik naar de stamkaarten keek dacht ik al: ‘Tilburg ik kom er aan!!!’ Met volle moed werd in 2012 flink gekweekt uit deze 5 koppels. De dierenarts werd regelmatig bezocht en er werden te veel producten werden toegediend, die gezonde duiven niet nodig hebben. Ik dacht: ‘Ik heb goede overnachtduiven gekocht en die moesten goed behandeld worden.’ De jongen uit deze duiven werden flink op geleerd, want in 2013 wilde ik Tilburg wel eens laten zien, wat voor goede duiven ik had zitten. Enkele duiven werden verspeeld met de vluchten … … maar ik was nog steeds hoopvol.
De winterperiode werd gebruikt om het hok nog te verbeteren. Het hok moest natuurlijk optimaal zijn. De mest werd regelmatig na gekeken, want ik wist: ze moesten top zijn.
Het vliegseizoen 2013 kon niet snel genoeg beginnen en de overnachtvluchten helemaal. In mijn ogen werd het beste voer en de beste vitamines verstrekt. De krabber werd dagelijks gebruikt en 1 keer per week de stofzuiger. Ik voelde me een slaaf van mijn duiven maar ja …. Als je hebt geïnvesteerd, wil je daar graag iets voor terug hebben. De duiven gingen elke week in de mand en hoe verder de vluchten werden hoe later de duiven na de prijzen thuiskwamen …. Sommigen uren later. Ik dacht: ‘Overnachtduiven zijn wat trager dus komt wel goed met overnachtvluchten!’ De maandelijkse controle werd gedaan en de geelkuurtjes om de 14 dagen ook. Iedere dag had het water een ander kleurtje want ze moesten goed aan de start komen.
Mijn 8 duifjes voor de eerste overnachtvlucht werden voorbereid. De inmandavond naderde en ik droomde ‘s nachts al van de vlucht, die eraan kwam … … het was Bordeaux middaglossing 850km. Vol trots ging ik met me 8 paradepaardjes, in mijn ogen, naar het lokaal. De laatste controle van de dierenarts was goed … ze mankeerden niks. Ze hadden een mooie stand in mijn ogen … ik kon er niks verkeerd aan hebben gedaan. Ik zou ze het liefst met fluwelen handschoenen aan geven aan de inkorver. Hij zei: ‘Je zult niet voor niks staan te kijken zaterdag.’ Dat waren dewoorden die ik graag hoorde. Deze man was de Generaal Kampioen in Tilburg. Die had er kijk op!
Voordat de duiven werden gelost, had ik nog een paar spannende nachten. Ik droomde over me duifjes die onderweg waren en mijn een mooie dag gingen bezorgen. Wat was ik verzot op die stamkaarten van de kweekduiven, waar deze duiven uitkwamen …… dus ook van deze duiven. De dag van de lossing stond teletekst wel in mijn ogen gebrand, totdat ik zag dat ze gelost waren. Ik denk, dat ik die nacht niet heb geslapen, want ik zat ‘s morgens in het donker al te wachten op mijn favorieten. Stel eens voor dat er een nacht vlieger bij zit. Ik was net zo gespannen als in me vitesse-tijd. Ik ging eigenlijk overnacht spelen, omdat mijn hart me al 2 keer me in de steek liet. Dus ik moest eigenlijk minder gespannen zijn. Echter bij een grote vlucht is de spanning hetzelfde.
De eerste duiven gingen vallen in Brabant en ik tuurde de lucht maar af of er al iets te bekennen was van mijn acht kampioenen. Goed een half uur na de eerste duif in Brabant, viel ook de eerste in Tilburg. Op mijn hokje viel jammer genoeg niets en ik had volgens de papieren 8 toppers mee. De klok tikte door …… in Tilburg vielen steeds meer duiven, maar niet bij mij. Ik heb die hele dag staan te kijken terwijl de prijzen al waren verdiend. Mijn duifjes verdienden een goede thuiskomst …… Helaas is die dag niks meer gekomen en …… mijn droom kwam niet uit. De volgende dag viel er een duifje totaal uitgeput, en de rest heb ik nooit meer gezien.
Mijn motevatie zakte naar nul ik had goede duiven gekocht volgens de stamkaarten. Medisch gezien was het plaatje perfect, de verzorging kon niet beter … Wat heb ik nu fout gedaan !!! Eén ding is zeker …. mijn gespaarde geld was op!!! Een kast vol medicijnen had ik nog over. En in het hok zat één duif die niet in staat was om van een redelmatige Bordeaux fatsoenlijk thuis te komen … de rest was weg !!!
… Wordt vervolgd …
Recente reacties