De laatste column over het gebeuren op ‘Het Eigen Hok’ stopte in de week voor St. Vincent ZLU. Dat voelt als heel lang geleden. Eigenlijk valt het best mee. Inmiddels is het vliegseizoen al weer een maand achter de rug, dus is het wel leuk om het verhaal over het verloop van het seizoen af te maken.
De laatste vier
vluchten
Op St. Vincent ging er bij ons één duif mee. Hij had eerder dat jaar de 203e
nationaal gewonnen op Pau. Op St. Vincent deed hij het nog wat beter. Hij won
de 43e nationaal tegen 2.696 duiven. Een mooie prestatie van deze
kleine blauwe doffer. Hij heeft zijn plekkie voor 2020 meer dan verdiend.
Op Marseille gingen vervolgens 3 doffers mee. Twee kwamen er terug maar na de
prijzen. Deze doffers gingen twee weken later mee naar Perpignan, maar daarover
verderop meer.
Op Narbonne gingen 13 duiven mee. Hier
zaten twee van de vier eerste duiven van Agen ZLU bij (47e en 75e
nationaal). De eerste duif van Agen won een mooie prijs binnen de eerste 500
nationaal en de tweede ‘Agen-topper’ werd op Narbonne een tobber, want ze bleef
helaas achter. Op Narbonne gingen twee broers mee, die op Narbonne debutant
waren. Beide kwamen thuis en één van de broers was onze eerste. Hij won de 53e
nationaal tegen 3.829 duiven. De derde debutant bleef achter. Naast deze vijf
duiven waren ook nog 6 duiven mee die hun eerste vlucht in 2019 miste. Ze
misten op Narbonne. Waarschijnlijk krijgt er één van hen volgend jaar nog een
kans, omdat hij in 2018 onze eerste duif van Limoges was en niet afgevlogen
thuis kwam van twee pittige ZLU-vluchten.
Op Perpignan gingen de twee missers van Marseille mee, omdat ze ondanks hun
mindere prestatie relatief fris thuis kwamen en snel herstelden van deze
vlucht. De derde Perpignan-ganger was een duivin die een fatsoenlijke prijs op
Agen ZLU had gewonnen dit seizoen. Op Perpignan hadden de 3e en 4e
duif van Agen ZLU mee gemoeten, maar zij waren al ver in de rui en de
dekveertjes lieten al los. Zij konden de kar dus níét voor ons trekken. Helaas
waren de drie duiven die wel naar Perpignan gingen daar ook niet toe in staat,
want ze misten alle drie.
Conclusies
Over het hele seizoen waren we dik tevreden. Na een seizoen met zieke
duiven in 2018 was ons doel de duiven van 2017 en ouder twee keer te spelen op
de ZLU-vluchten en hopen dat er een duif of vier (van de 28) lieten zien dat ze
uit het goede hout gesneden waren en dat er één van de drie Barcelona-duiven
een fatsoenlijke prijs zou verdienen. Dat laatste lukte! Zes duiven lieten zien
dat ze uit het goede hout gesneden zijn op de andere ZLU-vluchten. Helaas zijn
we er onderweg nog één verspeeld (op Narbonne), maar dan blijven er nog 5 over
die bij de eerste 100 nationaal hebben gevlogen, waarvan een 43e,
een 47e en een 53e van heel Nederland. We kunnen de
komende jaren verder bouwen aan een goede vliegploeg die met de beste mee kan
op de ZLU-vluchten.
Wat ons verder op viel tijdens het spelen van de duiven, dat duiven die de
eerste keer missen op een pittige regelmatige vlucht, dat de tweede keer weer
deden. Is dat een reden om te denken dat je na één vlucht al kan zien of je er
wat aan hebt? Dat ook weer niet, maar er zijn heel weinig bruikbare duiven die
missen (als ze gezond zijn natuurlijk) als ze op een pittige/regelmatige vlucht
worden gespeeld. Met een waaivlucht is dat anders … maar wanneer hebben we die
nog?
Voor volgend jaar zijn er wat aandachtspunten. Zorgen dat er op de laatste twee
vluchten de meeste duiven op jongen zitten, zodat ze de dekveren vasthouden. Op
Narbonne was onze eerste duif de enige duif (van de 13) die op jongen is
ingemand. Dat is geen toeval.
Verder moeten we proberen op elke vlucht een paar kanshebbers in te korven,
zodat we op elke vlucht een vroege duif kunnen verwachten als de duiven gezond
zijn. Dan kan het nog mislukken, maar dan heb je meer kans. Dit jaar hebben we
gewoon de duiven ingemand wanneer ze goed zaten en daar verder niet naar
gekeken. We hadden ook niet veel keuze als het ging om bewezen duiven.
De Jonge duiven
Zoals in de vorige column viel te lezen hadden we een 20-25 jongen meer
gekweekt dan normaal. We hoopten op genoeg aanvulling. In principe hebben we
dat ook, maar dat hadden er meer mogen zijn. In totaal is de helft met
africhten en de vluchten achtergebleven. Dat schijnt normaal te zijn
tegenwoordig, maar we zijn te fanatiek om ons daarbij neer te leggen. De
gedachten moeten daar nog eens flink over gaan om ook daar verbetering in te
krijgen. Bepaalde zaken heb je geen invloed op, maar waar we wel invloed op
hebben daar moeten we proberen in te verbeteren.
Rui
Het is nu tijd voor de rui. Op tijd een bad geven, olierijke zaden en extra
eiwitten (kweekvoer) … meer heeft een duif naast een goede gezondheid niet
nodig om een mooi nieuw verenpak te krijgen. Dat nieuwe verenpak is belangrijk
voor het komende seizoen, dus de rui is één van de belangrijkste periodes van
het jaar.
Geniet nog even van de laatste vluchtjes, de taartvluchten en de feesten en maak met elkaar gezelligheid, want dat is de basis van de duivensport. Tot een volgende keer.
P.S. Heeft u eieren liggen van rondom 1 en 2 september het tweede ei en heeft u als lezer behoefte aan versterking? Stuur mij een mailtje (zie contactpagina) en vertel me welke eieren u kan leggen. Ik heb twee koppels eieren van deze data, die ik graag aan u als trouwe lezer wil schenken. Bij meerdere reacties zal ik moeten loten. Reageren tot uiterlijk 12 september!
Recente reacties