Internationaal Agen 2024 was in veel opzichten bijzonder. De lossing was later dan dat we de laatste jaren gewend waren. Ondanks de overwegend Westenwind haalden niet veel duiven de 1.100 mpm, terwijl je zou denken dat het 1.300 mpm zou zijn. Ondanks diezelfde Westenwind zaten er veel vroege duiven in het Westen van het land. Verder kun je zeggen dat veel liefhebbers klaagden dat de duiven hongerig thuiskwamen dan dat ze gewend waren van de ZLU-vluchten. Iets was bij Pau ook werd gezegd, maar toen was de vlucht zwaarder… dus leek het misschien wat logischer, maar het lijkt dus een verkeerde trend te zijn.
Doet dit iets af van de liefhebbers die met hun duif aan de kop van de uitslag staan? Natuurlijk niet. De winnaars zijn ten alle tijden, in alle omstandigheden, de liefhebbers met de beste duiven op dat moment. Gezien de vele getekende duiven in de kop van de uitslag klopt het op Agen 2024 helemaal. Deze duiven worden niet zomaar als getekende gezet.
De snelste duif van Nederland is ook de snelste duif van het Internationale spel … van West Europa dus. Deze winnaar is Team van Ginkel uit Veenendaal. Zij klokten hun winnende duif om 22.03 uur op 964 km. Met 1.149 mpm was dit de snelste duif van West Europa. Een geweldige prestatie! Aan de snelheid die de ZLU uitslag heeft bepaald, maken we geen woorden vuil.
De liefhebbers
Team van Ginkel uit Veenendaal bestaat uit vader Mees (58 jaar) en dochter Eline (26 jaar). Mees werkt bij de Lantor in Veenendaal als kwaliteitscontroleur. Eline werkt bij Wijzer in Utrecht als jeugdconsulent. Mees verzorgt de oude duiven en Eline de jongen en de kwekers. De hokken krabben en inkorven doen ze zo veel mogelijk samen.
Mees is met de duiven opgegroeid. Hij heeft onze gevleugelde vrienden van zijn 11e jaar af. Voor die tijd ging hij in Rhenen altijd kijken bij zijn neef Piet van Elst. Mees’ vader had in zijn jeugd ook duiven gehad en hij heeft na verloop van tijd een duivenhok bij Mees’ ouders in de tuin in Elst (Utr.) gebouwd. In die jaren vlogen Mees en zijn vader samen … toen ook al, net als nu, bij Elst en Omstreken. Na hun trouwen is Mees en zijn vrouw in IJzendoorn gaan wonen en daar duiven gaan houden. Vanaf 2007 woont het gezin Van Ginkel in Veenendaal en is hij hier verder gegaan met zijn hobby.
Samen met pa werd In Elst het programma gevlogen. Vanaf 1990 zijn ze begonnen met het opbouwen van een fondstam. Dit begon met duiven van plaatsgenoot Joop Dirksen en Gep Kerkstra uit Opheusden. Dit waren allroundduiven, die op de fond hun mannetje stonden. In die jaren werd een duif opgevangen van De Jong-Van Drunen. Dit was ook een fondduif. Mees: ‘Deze duif mochten we houden en daar hebben we in die jaren best plezier van gehad. Later kwamen er wat Eijerkamp-fondduiven bij’.
Sinds het jaar 2000 zijn er structureel duiven van Piet de Vogel aan de stam toegevoegd. De eerste duiven van Piet de Vogel zijn gekocht in Putten op een veiling van Walpot. Deze duiven bevielen goed en nog steeds weer kwamen er ‘Vogeltjes’ naar IJzendoorn en later naar Veenendaal. Mees: ‘Ieder jaar komen er nog steeds wel wat duiven of eieren naar Veenendaal. Sinds enkele jaren heb ik ieder voorjaar wat jongen van Piet gekregen om op ons hok uit te proberen.’ Inmiddels zitten er nagenoeg alleen nog maar duiven van Piet de Vogel op de hokken in Veenendaal. En die duiven zorgen voor de nodige successen.
Het seizoen
In de tuin aan de Middellaan in Veenendaal staan twee duivenhokken. Het ene hok is 8 meter lang en is een tweedehandshok wat origineel door hokkenbouwer Gobius uit Wezep is gebouwd. Het andere hok is een omgebouwd tuinhuis van 6 meter. In deze hokken huizen 30 koppels vliegduiven, 18 koppels kwekers en ongeveer 50 jongen.
In de derde week van maart worden alle duiven gekoppeld. De eieren van de kwekers worden overgelegd naar de vliegers. Alle vliegers brengen een jong groot. De duiven gaan zo snel mogelijk met de vluchten mee, maar het moet wel minimaal 15 graden zijn. Mees: ‘Het koude weer houd ik niet van en volgens mij de duiven ook niet.’ Vanaf het moment dat het warm genoeg is, gaan de duiven zoveel mogelijk mee. De vluchten vanuit Hank worden ook benut. Zo komen de duiven aan 1.500 tot 2.000 invliegkilometers.
De favoriete standen voor de marathonvluchten zijn 10 dagen broeden en 4 of 5 dagen jongen. De seizoenen zijn bij Team van Ginkel vaak wel gelijkmatig. Geen piek voor af achterin het seizoen.
… wordt vervolgd …
Recente reacties