Dit is de derde bijdrage op Het Marathonduivenjournaal van de rubriek … Hoe is het nu met …? In deze verslagen stellen we een aantal vragen aan willekeurige liefhebbers die in het verleden mooie prestaties hebben neergezet en er zullen ook liefhebbers aan bod komen, die minder bekend zijn, maar die wel met veel enthousiasme over hun hobby kunnen praten. In deze eerste editie krijgt u de antwoorden op de vragen, die bedacht zijn door een kwartet lezers en schrijvers van Het Marathonduivenjournaal, door Jacco Schipperen uit Dussen. Hij won diverse vroege prijzen vooral op zware vluchten. Zijn kinderen zijn goede jonge sporters op nationaal niveau. Duivensport is daar min of meer ondergeschikt aan geworden. Hoe gaat hij met zijn hobby om en hoe was zijn duivenjaar? U leest het hier onder …
- Wat is uw mooiste vluchtprestatie of kampioenschap uit het verleden?
Dat is niet eenvoudig om zomaar te kiezen. Verschillende teletekst noteringen zijn er geweest waaronder overwinningen: de 1e NPO Montlucon tegen 5.300 duiven of 1e NPO op Souston tegen 3.000 duiven zijn natuurlijk mooie wapenfeiten. Een 1e prov Barcelona en een 7e nationaal Barcelona vergeet je natuurlijk ook nooit. Dat deed ik met ‘de Sok’ die ook nog eens 4e int asduif Barcelona-Perpignan werd. Echter de mooiste vond ik toch de 7e nationaal Pau in 2001. Het was een superzware editie met 35 graden en NO-wind waarop ik 3 duiven inkorfde. De nationale overwinnaar maakte 700 mpm (de Armstong van de gebr. Maas). Ik had toen met heel veel vertrouwen mijn 2 jarige Perpignan ingekorfd die als jaarling al 2 kopprijzen pakte. Ik had hem vol gepouled en na anderhalf dag vliegen klokte ik hem om 13.54 goed voor de 7e Mijn 2e duif de Oude Donkere rond half 5 en dat was nog de 45e nationaal. Ze wonnen alle 3 prijs en ik had ook de 1e Serie III nationaal!. Het verhaal eindigt hier niet omdat ik 5 jaar later op een soortgelijke keiharde vlucht op Int Dax ZLU 2006 weer de 1e Serie III nationaal speelde met 3 zonen uit de Pau duiven van 5 jaar eerder. Het was de vlucht dat de Paarsborst van Ko van Dommelen zo hard uithaalde. Ik had wederom de 1e Serie III nationaal. Ik had er 3 bij de 1e 100 nationaal en 6 van de 7 in de prijzen. Ook op andere vluchten de bovenste 4 getekenden van Pau binnen 30 min draaien en de bovenste 4 getekenden op Tarbes ochtendlossing in 18 minuten zijn dingen die me bij zijn gebleven! Ook wel eens met 10 van de 10 op Narbonne met de klok naar het inkorfcentrum gestapt. Helaas viel er toen 1 af. Ook duifkampioenschappen met bijv het Superbontje die in 2 seizoenen 8 marathons afhaspelde en 2e int asduif Grote Fond werd. Het verhaal hierboven is puur willekeur want er zijn ook zeker andere mooie momenten en of prestaties te noemen. - Wat waren je mooiste vluchtresultaten en kampioenschappen in het afgelopen jaar?
Dit jaar heb ik maar 3 vluchten mee gedaan en voor het eerst sinds lange tijd weer op de ochtendlossing. Eigenlijk vreemd omdat ik die vluchten eigenlijk het mooiste vind. Op Pau had ik een flink ploegje mee. Had ze ook snel allemaal thuis maar veel net na de prijzen. Met 3 van de 14 was het qua prijzen onder de maat. Daarna Agen ZLU en met 5 van de 7 ouden in de prijzen met 2 duiven ’s avonds door op 900 km … mag ik dik tevreden zijn. Altijd mooi om hier op de middenlijn in de schemer nog duiven door te krijgen. Verder nog een 2 jarig duivinnetje die haar prijs pakte van Pau en van de zware Perpignan (ca 130e nat) pakte. Ik had er toen 3 mee. Die andere 2 had ik eigenlijk niet moeten zetten en ze vielen net na de prijzen. De duiven werden veelal op 6 pennen ingekorfd en kwamen vaak op 5 pennen terug. Een seizoen om snel te vergeten derhalve. - Hoe is het seizoen 2020 verlopen en dan vooral door het hele corona gebeuren zijn er minder vluchten geweest. Als je hier op terug kijkt zou het erg zijn als er in de toekomst minder vluchten zijn?
Seizoen 2020 is er één om snel te vergeten. De duiven zaten veel te ver in de rui toen de marathonvluchten begonnen. Ik heb nog wel geforceerd mee gedaan met duiven die te ver in de rui waren. Minder vluchten an sich vind ik niet erg en mag van mij standaard worden. Als het anders is, vind ik het ook best hoor. Ik bereid me gewoon voor op wat er is. Op de ZLU gaat er St. Vincent nu tussen uit heb ik begrepen dus worden het er nu 6 ipv de gebruikelijke 7 vluchten. Ik ben zelf wel van plan om de middaglossingen te laten schieten omdat ik nu ook een hok heb voor de dagfondvluchten. Het zou anders wel heel veel worden om alles bij te houden. - In het seizoen 2020 konden we moeilijk bij en met elkaar gaan melken, advies vragen over hoe iets te doen. Of als er problemen met de duiven waren iemand eens vragen om langs te komen. Hoe heb je dit opgelost?
Dat viel op zich nog wel mee. Ik heb doorgaans met een paar mensen contact en die zag of sprak ik wel eens.
Met bijna 50 jaar ervaring (goede en slechte) weet ik wel van de hoed en de rand. Ik spreek natuurlijk wel eens iemand. Er zijn wel verschillende mensen die bij mij komen om advies. Dat advies geef ik of ik deel mijn ervaringen dan met plezier. - Heb je nog duiven aangeschaft of wat is er van de laatst aangeschafte duiven terecht gekomen?
Ik ben begonnen met de Wijnands duiven in hun beste jaren. Kinderen uit alle toppers zijn toen hier naartoe gekomen. Verders de Klamper duiven van Cor De Heijde via zijn broer Louis waar ik jaren mee ben opgetrokken. Dat zit er nog steeds eigenlijk. De duiven zijn in samenkweek erg goed ook omdat het deels een ingeteeld stammetje is geworden. Gekke is dat vooral anderen daar de laatste jaren de vruchten van hebben mogen plukken met de nodige teletekst vermeldingen. Op zich is dat ook leuk natuurlijk. Wel heb ik in 2016 veel pech gehad om een aantal toppers te verspelen. Een seizoen met veel regenvluchten en harde wind. In 2018 een hele lichting weduwduivinnen die van een invliegvlucht op de midfond ziek thuis kwamen, heb ik toen moeten verwijderen. Ze hadden toen vervuild drinkwater gekregen op de losplaats gekregen. Ook in winter 2019 vroor de kraan kapot in de schuur bij de kwekers. Het gevolg was 5 cm water in de garage waarin zelfs duiven in het vieze water vermengd de dagelijkse stront, vastgevroren zaten met hun pennen. Heel vreemd om te zien. Het kostte me wel een aantal goede kwekers die toen ziek werden. Het was voor mij even een reset. Onder die kweekduiven echt een heel goede kweekster die al een rits goede duiven had gegeven. Ze kwam nog uit de Oude Donkere (45e nat Pa, 3x Barcelona en ook begenadigd kweker) x kleindochter Klamper. De duivin zat een tijd uitgeleend bij Ed van Bruggen. Toen ik ze terug ging halen kwam het verzoek via Ed van Frans Bungeneers (die regelmatig de duif in zijn handen had gehad en wist van de afstamming) om samen te kweken met deze duif. Ik heb het niet gedaan omdat, na de bovengenoemde tegenslagen, ik ze zelf 100% nodig had. Ik heb die duif (de 115) uiteindelijk een vol jaar op een bewezen kweker Zoon Gouden Crack gehad met ook volop Klamper bloed. Al die jongen van dat jaar heb ik in het kweekhok gedaan. Achteraf goed omdat ‘de 115’ helaas slachtoffer werd van de overstroming (werd ziek daarna).
De afgelopen 2 jaar heb ik mijn volledige kweekhok uitgeleend gehad naar Richard Kniest (Borne). Hij wilde graag naar de overnacht en ik wilde een dagfondploeg erbij. Toen we elkaars bewezen kweekduiven zagen heb ik voorgesteld om de kweekhokken een jaar uit te ruilen en dat in zijn geheel. Een niet alledaags voorstel maar wel het snelst om elkaars doel te verwezenlijken. Dat ene jaar werden er uiteindelijk 2. Ik heb nu 2 jaar zijn volledige kweekploeg gehad met voornamelijk programmaduiven om ook een hokje voor de dagfond te krijgen. Richard Kniest had een verzameling met veel bewezen kweekduiven voor de programma vluchten die de nodige teletekst en NPO overwinningen al hadden gegeven. Duiven die van origine terug gaan naar Martens, Verkerk en Ouwerkerk. De meesten zijn nu na 2 jaar weer terug gegaan zoals, die van mij ook voor het grootste gedeelte terug zijn gekomen. Ik heb wel besloten om de alleroudste fond kweekduiven bij Richard te laten zitten. Ze bevruchten nog goed en weer verplaatsen kan dan averechts werken. Richard had ook wat duiven zitten van de Duitsers Kronert en Brockamp die een gezamenlijk kweekhok hebben. Uit dat Duitse kweekhok dan zijn de nodige duiven uit vooral de Euro Diamond lijn gekomen. Ook zijn er een 8 tal duiven gekomen van de sympathieke Tom van Nieuwehuyze (B) en Tom Devriesere (B) met deels Peiren duiven. Tom Devriesere speelde de 4e nat op een zware Perpignan in 2018 in België gekweekt uit een duif van mij. Dat liet Tom weten. Een samenwerking op kweek was het idee als ook wat duiven uit te gaan testen voor hem. Echter Corona heeft daar een stokje voor gestoken dit jaar. Dus wel weer nieuwe inbreng met de Euro Diamond lijn van Brockamp (D) en de deels Peiren (B) duiven via de 2 Tommen uit Belgie.
- Voor welke liefhebber heb je bewondering? En welke vraag zou u hem of haar willen stellen?
Natuurlijk in de eerste plaats alle vrijwilligers die onze sport mogelijk maken. Er zijn heel veel mensen waar ik bewondering voor heb die de duivensport vooruit helpen of hielpen.
Piet de Vogel bijv is zo iemand. Positief ingesteld persoon met altijd mooie uitslagen met weinig duiven. In vroeger tijden had je ook Bram Walpot die ook wel controverse op riep maar wel een wezenlijke bijdrage leverde door het Fondgebeuren in Nederland op de kaart te zetten met de Fondkrant, meldingslijsten en de Fondspiegel.
Arjan Beens met zijn tomeloze inzet en passie. Op een no-nonsense manier er staan elke keer vind ik ook mooi. Hij herinnert me er een beetje aan hoe ik zelf een 20 jaar geleden was. In het begin van zijn marathoncarrière kwam er eens een mail van hem met vragen van hoe en wat. Denk dat het nu tijd is om een keer een mail aan hem te sturen! Frank Zwiers maakt nu ook veel indruk natuurlijk met het pieken op een aantal vluchten.
Gert-Jan Beute is een druk baasje maar op zijn manier ook goed bezig. Ook hij roept wel eens controverse op maar dat is al snel bij iemand met een uitgesproken mening. Op zich mag ik dat wel.
Vragen….ja valt er te vragen. Duivensport is vooral hebben van goede duiven, een goed hok en een tomeloze inzet. Kweken, spelen en hard selecteren. De discipline had ik 20 jaar geleden veel meer dan nu als ook de tomeloze inzet alsook investeringen die ik toen deed. Gezin met 2 sportende kinderen waar ik altijd bij ben, eigen zaak en regelmatig in het buitenland, als ook gewoon wat ouder worden zorgt er voor dat de discipline wat verslapt. Vooral het relativeren is vaak de doodsteek voor absolute topresultaten. Ik heb nu wel weer meer aandacht en tijd voor de duivensport. Kinderen worden ouder en zelfstandiger. Ik verwacht en hoop dat dat de komende jaren zich weer gaat vertalen in aansprekende resultaten. - Hoe zie je de toekomst van onze hobby. Is je vereniging nog gezond en levensvatbaar? Als je verder moet gaan reizen om in te korven voor marathonvluchten blijf je dan nog marathon spelen of kies je voor een discipline die je in je eigen vereniging wel in kunt korven?
Wij hebben het geluk van een gezonde relatief jonge vereniging te hebben. Echter ook wel deels om dat andere verenigingen in de buurt er mee stopten. We hebben een heel goede ploeg met vast functionarissen. Het is wel zo dat doordat bij ons de middaglossingen niet meer ingekorfd kunnen worden ik nu de internationale ochtendlossingen weer ga spelen. Dat was ik al van plan maar nu werd de beslissing sneller genomen vanwege het gebrek van inkorfmogelijkheden in eigen club. In NIC Werkendam hebben we een gezond centrum met sterke liefhebbers met oa Cor De Heijde, Frank Zwiers, J.W. van Gils.
- Als je late jongen hebt, wanneer ga je die nog africhten ondanks de roofvogelproblematiek?
De laatste jaren probeer ik juist geen laten meer te kweken. Een enkele late wordt nog wel gekweekt op verzoek of voor de kweekren maar niet om zelf af te gaan richten.
- Voorheen konden we bij last van muizen, of nog erger ratten, overal gif kopen. Ik ben er van overtuigd dat iedereen hier weleens last van heeft maar hoe lossen we dit nu op? Hetzelfde geldt eigenlijk voor luizen en dergelijke.
Zolang ik ze niet zie of ruik dan heb ik geen extra maatregelen. Wel staat er doorgaans heel het jaar door muizenvergif. Ik heb zelf ook katten, en ook de buren hebben die dus doen ook wel hun werk denk ik zo.
- Hoe vaak per jaar denkt u aan het beëindigen van de duivensport?
(Toelichting: ik denk daar de laatste jaren vaker aan o.a. door het verlies van dierbare duiven door diverse roofvogels, duiven die ernstig gewond of niet terugkomen van een wedvlucht, het toenemende medicijnengebruik, nieuwe ziekten, onverantwoorde lossingen, diefstallen etc.)
Nou eigenlijk denk ik niet aan stoppen. Doe dit al vanaf mijn kindertijd en met mijn 53 jr heb ik nu een kleine 50 jaar duiven. Mindere periodes en goede periodes worden afgewisseld en dat betekent dat je met tegenslagen moet kunnen omgaan. Wat dat betreft heb ik al genoeg pech en tegenslag gekend in de duivensport. Er is altijd wel een moment van bezinning om bijv minder duiven te houden en ook als de roofvogel net die verkeerde duif ertussen uit pikt. De duiven zijn onderdeel van mijn dagelijkse ritme. In het verleden had ik veel hulp van mijn vader en die komt regelmatig nog op bezoek maar dat is dan voor de koffie en afgetopt met een pintje als we samen de duiven opwachten. Dit alleen al geeft me zoveel voldoening om niet te stoppen met de duivensport. - Hoeveel uur per dag besteedt u aan uw hobby. S
tille seizoen 1 uur Wedstrijdseizoen 3-6 uur, In het weekend nog meer. - Waar geniet u het meeste van in de duivensport?
Toch de mooie aankomsten en een vroege duif. Ook als iemand vroeg vliegt met een duif van mij, vind ik dat prachtig. Nog mooier als ze het laten weten, want ik ben dan toch wel een trots persoontje! Verder zoals eerder beschreven samen met mijn vader (82) de duiven opwachten! - Stel u bent voorzitter van de NPO, de nationale Duivensportbond, wat zou u de komende jaren veranderen in de duivensport? (In volgorde van prioriteit)
Op de achtergrond was dit best iets wat dichtbij stond. In het verleden als jonge knaap al eens voorzitter geweest van een postduivenvereniging. Prompt kreeg ik toen ook verzoeken om in het Afdelingsbestuur te komen en later ook wel eens informeel gepolst voor de NPO. Echter, besturen is ook een vak apart. Ik heb zelf ook in het bestuur gezeten van een grote branchevereniging van de Chemische industrie (800 bedrijven) als ook in de MKB Export raad van Nederland. Het stroperige en conservatieve beslissingsproces binnen een grote organisatie staat haaks op de snelheid van denken en handelen die ik zelf bezig. Bestuurders met de huidige sociale media zijn vaak onderwerp van discussie, spot en soms haat. Ik vind dat verschrikkelijk. Los van hun kunde (of onkunde) steken ze wel heel veel tijd voor ons in de duivensport. Denk wel dat we met de recente bestuurswisseling in een rustiger vaarwater zijn gekomen. De duivensport moet wel gemoderniseerd worden en dat is natuurlijk heel moeilijk in een oerconservatieve sport. Ook hier vrijheid blijheid en niets verplichten. Enige coulance met waar je inkorft mag er ook wel zijn vooral voor mensen in grensgebieden van afdelingen. Voldoende invliegmogelijkheden heel het jaar door. Het verplicht in concours zetten mag van mij ook weg. Oude en Jonge duiven spel wat later beginnen. IWB mogen ze van mij als zodanig afschaffen. Daadkrachtige lossingscommissies per afdeling met niet te veel maar wel ervaren mensen moet voldoende zijn.
Recente reacties