Duifkampioen over drie jaar … een prachtig kampioenschap. Een duif die in drie jaar op drie vluchten per jaar heeft geschitterd. Weinig duiven is dat gegeven. In drie jaar driemaal drie prijzen winnen lukt nog wel, zeker als de liefhebber de duif speelt als hij of zij goed is. Er zijn immers genoeg vluchten om te kiezen. Is de goede duif voor een vlucht wat minder, dan kan er worden afgeweken naar de week erop. Dit laatste geldt niet voor het kampioenschap bij de Marathon Noord. Hier moeten binnen een jaar de prijzen worden verdiend op de drie klassiekers van de middaglossing (St. Vincent, Dax en Bergerac). Op deze vluchten moeten de duifkampioenen knallen … een uitwijkmogelijkheid is er niet. Uit deze inleiding kun je dus heel goed concluderen dat de winnaar van dit kampioenschap in het bezit is van een topduif. Dat is zeker waar! De topduif over de jaren 2017-2019 is in het bezit van Henri Wilharms uit Westerhuis. Een sympathieke liefhebber die altijd op zoek naar goede duif met prestaties.
De
liefhebber
Henri Wilharms is 56 jaar en in het dagelijks leven al 30 jaar beveiligingsbeambte
bij het Ministerie van Defensie.
Hij is als 6-jarig kereltje begonnen met postduiven. In de familie Wilharms
zaten genoeg duivenmelkers en duiven leek hem op die jonge leeftijd ook wel
leuk om te hebben. Door de liefde voor duiven van de jonge Henri raakte Pa
Wilharms ook besmet met de duivenbacil. Hij ging ook starten met duiven. Hij is
nu 81 jaar en is drie jaar terug uiteindelijk gestopt. Hij leeft nog steeds met
zijn zoon mee.
Na jaren programma gespeeld te hebben, is Henri vanaf 2005 langzaam
overgeschakeld van programma naar de marathonvluchten. De achterliggende reden
is voornamelijk zijn werk. Henri zit in de ploegendienst en moet ook regelmatig
in het weekend werken. Hij heeft geen spijt van zijn switch naar de
marathonvluchten. Henri: ‘De marathonliefhebbers en de marathonduivensport is
lekker ontspannen. Veel minder gestress … veel meer genieten … ook onderling is
het gezelliger. Het lijkt net of de marathonliefhebbers elkaar meer gunnen.’
Stamopbouw
In de ‘tijd van programmavluchten’ was de basis van zijn duivenstam de duiven plaatsgenoten Comb. Niks en Hans Uitslag uit Vriezenveen. Deze programmaduiven spelen nog steeds een rol in de huidige marathonstam. Na zijn overschakeling zijn deze duiven, die de marathonvluchten goed aankonden, gebleven. Dit is aangevuld met duiven van Dick ten Cate Hattemerbroek en Guus van Aken uit Wijk bij Duurstede. De meeste duiven kwamen via Comb. Vierhouten (Nunspeet). Zij hadden een kruising tussen de Jonge Witbuik, via Guus van Aken, en de Goede Vale van Dick ten Cate. Daar kwamen toppers uit en daar haalde Henri een koppel eieren. Ook kwamen van eerder genoemde liefhebbers rechtstreekse duiven. In die jaren had Jan Jasper, clubgenoot, de kampioensduif VNCC. Henri had ook een goede duif. Namelijk ‘De 119’, die onder meer de 6e NPO Perigueux en een vroege op Orange (bij de eerste 30 nationaal) won. Jan Jasper vroeg deze twee goede duiven op elkaar te zetten. Jans duivin tegen Henri goede doffer. Deze samenkweek heeft goede nazaten opgeleverd. Ook de vader van Duifkampioen van Jan Jasper is in de samenkweek meegenomen. Hij heeft op een duivin van Comb. Vierhouten (uit het soort van Dick Ten Cate maal het soort van Guus van Aken) gestaan.
Henri over zijn stam: ‘Het zijn misschien niet allemaal klinken de namen. Dat is dan ook ondergeschikt aan de vliegkwaliteiten die een duif heeft. De basis moet gewoon goede duiven zijn!’
… wordt vervolgd …
Recente reacties