Jaren geleden maakte ik in Baarn een verslag bij de comb. Bakker-Brukman. Ze waren toen top in de afdeling 7 en in de fondclub Gooi en Eemland op de middaglossing. De vliegduiven zaten bij vader en zoon Bakker en bij Frans Peter Brukman, collega van vader Henk Bakker, zaten de kweekduiven. Met zijn drieën maakten ze prachtige uitslagen met series en veel vroege duiven. Wat jaren later was ik verbaasd, dat ik zag dat Frans Peter op zichzelf was gaan vliegen. Hij had niet veel tuin, had hij toen verteld. Ik dacht nog … … misschien is hij wel verhuisd. De eerste jaren was Frans Peter in opbouw en vloog hij onregelmatig een knappe prijs. Dat is niet vreemd als je pas op een nieuwe locatie vliegt. Maar sinds 2013 zijn de prestaties constanter geworden en in 2014 had Frans Peter Brukman een heel goed jaar. Een reden om een verhaal te gaan maken om te laten zien wat er achter de goede uitslagen schuilt.
Geschiedenis
In de Betuwe, in Culemborg, was vader Brukman al een duivenliefhebber. Frans Peter ging regelmatig met zijn vader mee de hokken in. Bij het inkorven was hij er als jonge wijsneus ook bij en zo was een nieuwe duivenmelker geboren. Vader was geen onverdienstelijk speler, want hij won in 1978 1e nationaal St. Vincent en ook nog een keer het bondsconcours vanuit Chateauroux van de NABvP. Pa Brukman was een echte liefhebber. Hij was dankzij de liefde voor de duiven geen kleine liefhebber, zeker voor die tijd. Hij had 48 weduwnaars en had in het jonge duivenhok elk jaar zeker 150 jongen.
Frans Peter werd politieagent van beroep. Later in zijn carrière kwam hij bij de recherche terecht. Een collega-agent werd zijn beste vriend, Henk Bakker uit Baarn. ‘Henk is als een broer voor me,’ vertelt Frans Peter, ’nu we apart vliegen is die band nog steeds hetzelfde.’ In 1991 gingen Henk en Frans Peter in combinatie vliegen. De stam duiven die ze samen hadden, is nu nog steeds de basis van de marathonduivenstam van beide hokken. Hierover later meer. De kweekduiven kwamen bij Frans Peter te zitten en er werd gevlogen vanaf de hokken van Henk Bakker. Later werd de combinatie uitgebreid, toen Ruben, de zoon van Henk, zich ook ging interesseren voor de duivensport.
Het Hok
Frans Peter (51 jaar) is nu 23 jaar getrouwd en heeft twee dochters van 17 en 19 jaar. De eerste twee jaar van hun huwelijk woonden zij op een flat en daarna op hun huidige adres. De tuin is niet groot en het 
duivenhok evenmin. Het hok is 3 meter lang en 1,2 meter diep. In het hok zitten kleine ondiepe broedhokken(er kan net een broedschaal staan … in de diepte). Het hok, wat eerst als kweekhok diende had eerst een glazen dak. De reden hiervan was, dat het hok door de huizen er omheen weinig licht opving. Niet op de eerste plaats, omdat het hok ook nog eens op het NW stond en nog steeds staat.
Toen had kweekhok in 2007 vlieghok werd, kwam er op den duur een pannendak op. Het moest toen aan de achterkant hoger gemaakt worden om voor de pannen genoeg afloop te creëren.
Solo
2007 ging Frans Peter op zijn eigen erf spelen met de duiven. Hij wilde de hobby wat dichter bij huis hebben. Henk en Ruben gingen ook op de dagfond spelen en Frans Peter was en is verknocht aan de marathonvluchten. In zijn achterhoofd speelde al een tijdje dat hij op zijn eigen erf wilde bewijzen, dat hij ook solo met de besten mee kan doen. Frans Peter en de Bakkers doen nog steeds samen met de kwekers en er worden volop jongen uitgewisseld van de beste vliegers. Op dat gebied bestaat de combinatie nog volop. In de eerste jaren pakte Frans Peter elk jaar wel een paar vroege duiven, maar de regelmaat zat er nog niet in. Niet gek als je niet zoveel duiven hebt en pas een paar jaar bezig bent vanaf een ‘nieuw erf.’
Voor het seizoen 2013 werd de coniferenafscheiding met de buren weggehaald en kwam er een schutting te staan. Vanaf dat seizoen ging het ineens met sprongen vooruit. De resultaten werden stabieler. Een fenomeen wat ik vaker ben tegen gekomen bij andere hokken. Coniferen, bomen en struiken strak achter het hok zorgt voor meer vocht in het hok en dat heeft geen gunstige invloed op de stabiliteit van het klimaat in het hok.
2013
2014 was een topjaar voor Frans Peter Brukman uit Soest. In 2013 begonnen de eerste tekenen van een stabiel tophok zich te vormen. Op Brive won hij de 86e nationaal tegen 7.105 duiven. Op Perigueux pakte hij tegen 9.974 duiven 3 prijzen van de 6 gezette duiven, beginnend met de 112e nationaal. Op Cahors waren nationaal 6.542 duiven mee, waarvan 6 van Frans Peter. Hij had 4 prijzen en begon niet zo spectaculair met de 424e nationaal. Maar 4 van de 6 prijzen is voor een klein duivenbestand wel weer goed. Met een kleine vliegploeg kun je ook niet op elke vlucht super top zijn. Op Bergerac de laatste vlucht van het seizoen, die ook nog eens een week werd uitgesteld won de man uit Soest de 204e nationaal tegen 10.327 duiven. Op bijna elke vlucht zat Frans Peter in 2013 bij de eersten… … Zeker regionaal en in Afdelingsverband. 2014 zou een nog beter seizoen worden. Een knappe prestatie voor een duivenbestand op een hok van 3 meter bij 1 meter 20.
….. Wordt volgende week vervolgd …..
Recente reacties